Δεν υπάρχει γιορτή της μητέρας για μένα που “έχασα” το παιδί μου…

Μου λείπει κάθε μέρα το παιδί μου. Ποτέ δεν θα σταματήσω να θρηνώ. Ποιός ο λόγος να το κάνω; Αγαπώ το παιδί μου με όλη τη δύναμη της ψυχής μου, ενώ ξέρω ότι δεν θα γυρίσει ποτέ στην αγκαλιά μου. Η αγάπη όμως μιας μητέρας δεν απαιτεί την φυσική παρουσία του παιδιού της και αυτό αποδεικνύεται, γιατί οι περισσότερες αγαπούν τα παιδιά τους πριν ακόμα τα φέρουν στον κόσμο. Θα αγαπώ το παιδί μου για πάντα και θα θρηνώ γι αυτό.

Ο θρήνος μου είναι σαν τον καιρό. Μερικές φορές επικρατεί ηρεμία, ησυχία, ίσως και λίγη λιακάδα. Άλλες μέρες έχει θύελλα. Θυμώνω, νιώθω εξαντλημένη και άδεια. Ξυπνάω το πρωί και αναρωτιέμαι για ποιό λόγο να ζώ. Έτσι λοιπόν νιώθω στη γιορτή της μητέρας.

Όπως πολλά άλλα πράγματα στη ζωή μου, έτσι και η συγκεκριμένη μέρα είναι γλυκόπικρη για μένα. Από τη μία νιώθω χαρούμενη που είχα την ευλογία να κάνω το συγκεκριμένο παιδί, την χαρά και τον σκοπό της ζωής μου. Από την άλλη ο πόνος που νιώθω για την απώλεια του, είναι πάρα πολύ έντονος.

Γυναίκες σαν και εμένα ζουν με μεγάλες αντιθέσεις στη ζωή τους. Είμαι μητέρα ενός παιδιού που δεν ζεί, που δεν θα μπορέσεις να γνωρίσεις ποτέ. Δεν θα με ρωτήσεις πως πήγε στο σχολείο ή ποιές είναι οι αγαπημένες του συνήθειες. Ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει ότι θρηνώ για όλα όσα έχασε το παιδί μου, γνωρίζοντας ότι δεν θα έχει την ευκαιρία να ζήσει ευτυχισμένο.

Ο περισσότερος κόσμος δεν ξέρει πως να επικυρώσει την θέση μου σαν μητέρα. Είναι δύσκολο να το αντιληφθούν. Αρκετές φορές με ρωτούν αν έχω παιδιά. Ξέρω αρκετές μαμάδες σαν και εμένα που έχουν τυποποιημένες απαντήσεις να δώσουν. Δυστυχώς αν μία γυναίκα έχει βιώσει το θάνατο του μοναδικού παιδιού που απέκτησε, ίσως να αναρωτιέται αν μπορεί να πεί ότι όντως είναι μητέρα. Οπότε λοιπόν αυτές οι γυναίκες νιώθουν ότι έχουν ξεχαστεί και πως η κοινωνία τις αγνοεί. Μπορείς να φανταστείς πως είναι να νιώθεις έτσι; Είναι σαν να σου τρυπούν την καρδιά καθημερινά.

Για εκείνες που έχουν και άλλα παιδιά, υπάρχει ένα και μοναδικό σχόλιο “μην ξεχνάς ότι είσαι τυχερή που έχεις έστω ένα παιδί”. Σε διαβεβαιώ όμως, ότι μια μητέρα δεν ξεχνά κανένα από τα παιδιά της. Τα αγαπά όλα ξεχωριστά, μοναδικά και αν έχει χάσει κάποιο, η αγάπη της για εκείνο, είναι αιώνια. Οι μαμάδες δεν έχουν ένα συγκεκριμένο ποσοστό αγάπης που μοιράζεται στα παιδιά τους. 

Το έχω πάρει απόφαση ότι η γιορτή της μητέρας, θα είναι πάντα δύσκολη για εμένα. Ζω με ένα κενό που κανείς δεν μπορεί να αναπληρώσει. Μπορεί να νιώθω θλιμμένη και να θέλω να απομονωθώ. Όποια μορφή και αν έχει η θλίψη μου την συγκεκριμένη μέρα, άσε με να νιώσω με τον τρόπο που ξέρω καλά.

Αν είσαι και εσύ στη θέση μου, να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνη σου. Μην κλειστείς στον εαυτό σου και στις σκέψεις σου. Δεν υπάρχει σωστός τρόπος για να χειριστείς τη συγκεκριμένη μέρα. Μπορεί να θες να βρείς άλλες γυναίκες που περνάνε το ίδιο ή μπορείς να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε αγαπούν και σε στηρίζουν.

Μια μέρα είναι, θα περάσει…

Ευαγγελία

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας την ιστορία σου με email στο info@singleparent.gr κι εμείς θα τη δημοσιεύσουμε εντελώς ανώνυμα!
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των αναγνωστών μας, δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων τους. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ