Δεύτερη σύζυγος: Πόσο «δεύτερη» είναι»;

Οι πρώτες σύζυγοι, έχουν συνήθως ένα πολύ ισχυρό δέσιμο με τους πρώην άντρες τους τη στιγμή που οι δεύτερες σύζυγοι στη ζωή ενός άντρα, θα λέγαμε παράτολμα ότι πολλές φορές, θεωρούνται ή αισθάνονται παρείσακτες! Ακόμη κι αν δεν έχει παίξει απολύτως κανένα ρόλο στο χωρισμό του ζευγαριού, η δεύτερη σύζυγος συχνά θεωρείται υπαίτια για την «αποκαθήλωση» της πρώτης συζύγου, τα πικρά συναισθήματα της οποίας, πρέπει όλοι να υπομένουν.

Ως δεύτερη σύζυγος η ίδια, ομολογώ ότι ζω με πολλές ανασφάλειες. Μακάρι να μπορούσα να ισχυριστώ κάτι άλλο, αλλά έχω παντρευτεί τρείς φορές και οι δύο πρώην άντρες μου, είχαν επίσης πρώην συζύγους. Όντας λοιπόν η ίδια δεύτερη σύζυγος δύο συνεχόμενες φορές, είναι μεγάλη ανακούφιση για μένα που ο τωρινός και τελευταίος μου άντρας, δεν έχει παντρευτεί ποτέ πρίν. Διότι ο πιο επίμονος φόβος της δεύτερης συζύγου είναι ότι ο άντρας της θα γυρίσει στη πρώτη του σύζυγο. Ότι μια παλιά φλόγα θα ανάψει μεταξύ τους και θα ερωτευτούν ξανά. Όμως πόσο αληθινό είναι τελικά, αυτό;

Θυμάμαι μια φορά που είχαμε πάει με τον πρώτο μου σύζυγο στο πάρτι γενεθλίων του γιού του. Εκείνο το αμήχανο απόγευμα, ενεργοποιήθηκαν σύσσωμοι οι φόβοι μου όταν είπα στην οικοδέσποινα, και πρώην του άντρα μου, πόσο ωραίο ήταν το σουφλέ της!

«Μπορώ να έχω τη συνταγή;» τη ρώτησα και εκείνη όλο χαμόγελο μου απάντησε «Ναι αμέ. Το σουφλέ ήταν πάντα το αγαπημένο φαγητό του Ανδρέα» αφήνοντάς με, αντί για σουφλέ,  να τρώω τα νύχια μου όλη την υπόλοιπη βραδιά. Ένιωθα ότι δεν χωρούσα στο παρελθόν του άντρα μου, μέσα στο οποίο είχε θέση μόνο η πρώην γυναίκα του κι ότι αυτό δεν γινόταν με τίποτα να το αλλάξω.  Στα μάτια μου, η πρώην του άντρα μου, ήταν πιο όμορφη, πιο ταλαντούχα, πιο έξυπνη και πιο ανεξάρτητη από μένα και εκείνη τη στιγμή, πολλή καλύτερη μαγείρισσα.

Ένιωθα μειονεκτικά. Κι εμένα μου άρεσε να μαγειρεύω αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούσα να τη «φτάσω», όχι τουλάχιστον στο μυαλό μου. Επιπλέον, ένιωθα σαν εισβολέας στη ζωή του πρώην άντρα μου η οποία αποτελούνταν από την πρώην γυναίκα του, τον γιό τους και τους κοινούς τους φίλους. Σαν υπάλληλος που τον εξαίρεσαν από ένα σημαντικό project , στο οποίο είχαν θέση μόνο ο άντρας μου και η πρώην του κι εμένα μου απαγορευόταν να συμμετέχω.

Παρ’ όλο που τα πρώτα χρόνια του πρώτου μου γάμου, εργαζόμουν ως μοντέλο και ήμουν κάποιες φορές μέχρι και εξώφυλλο στη Vogue, δεν είχα καμία αυτοπεποίθηση. Αισθανόμουν πως από το σχήμα των ποδιών μου μέχρι το μέγεθος του στήθους μου, όλα πάνω μου ήταν λάθος και απωθητικά. Θυμάμαι ένα πολύ μικρό περιστατικό, με τον Ανδρέα τότε να μου λέει πως το βερνίκι των νυχιών μου δεν ήταν ωραίο ενώ το ίδιο βερνίκι φορούσε η πρώην γυναίκα του και ακόμη, γίνομαι έξαλλη με τη διάκρισή του εις βάρος μου. Θυμάμαι πολύ έντονα, ότι ένιωθα τόσο ανεπαρκής που κατέληξα να πιστεύω πως ήταν φανερό ότι ο πρώην άντρας μου είχε βάλει την πρώην του σε θρόνο και δεν είχε σκοπό να την κατεβάσει ποτέ από εκεί. Ακόμη κι αν η πρώην γυναίκα του έκανε πράγματα που σε μένα έδειχνε να απεχθάνεται, εκείνος τα αποδεχόταν και τα επαινούσε. Ζούσα μια τρέλλα! Και η αλήθεια είναι πως υπάρχουν πολλές περιπτώσεις, όπου ο πρώην σύζυγος τρέφει ακόμη αισθήματα για την πρώην του με αποτέλεσμα να επιστρέφει σε εκείνη και το ζευγάρι να τα ξαναβρίσκει.

Μία φίλη μου, η Κατερίνα, ένα χρόνο μετά το θάνατο του άντρα της, έκανε σχέση με έναν άλλον άντρα, διαζευγμένο με 2 παιδιά. Η Κατερίνα ήρθε αντιμέτωπη με τις ενοχές του φίλου της ο οποίος θεωρούσε τον εαυτό του υπαίτιο που η πρώην γυναίκα του υπέφερε από διπολική διαταραχή. Επιπλέον, έπρεπε να αντιμετωπίσει και μία από τις έφηβες κόρες του, που συχνά πυκνά έλεγε στην Κατερίνα πως ήταν θέμα χρόνου ο πατέρας της να τη χωρίσει και οι γονείς της να τα ξαναβρούν, τροφοδοτώντας έτσι ακόμη περισσότερο τους φόβους της.

Για αυτό το λόγο και ως δεύτερη σύζυγος η ίδια αλλά και ως φίλη της Κατερίνας, συμπαθώ όλες τις Κατερίνες αυτού του κόσμου. Διότι , κατά «παράδοση», οι πρώτες σύζυγοι εμπνέουν σεβασμό και συμπόνοια ενώ οι δεύτερες σύζυγοι απαξιώνονται ή αντιμετωπίζονται ως υπαίτιες για τη διάλυση του γάμου του ζευγαριού, ακόμη κι αν στην πραγματικότητα δεν έπαιξαν ποτέ κανένα ρόλο ή ο σύζυγος δεν γνώριζε καν την ύπαρξή τους, όταν έπαιρνε διαζύγιο. Παρ’ όλα αυτά πολλές φορές αναρωτήθηκα: Στις περιπτώσεις που οι δεύτερες σύζυγοι δεν είναι πραγματικοί υπαίτιοι της διάλυσης ενός γάμου, γιατί ο κόσμος τις αντιμετωπίζει σαν να είναι; Μία «εξήγηση» ίσως να είναι η διαφορά ηλικίας. Όταν η δεύτερη σύζυγος είθισται να είναι , κατά μέσο όρο, 10 χρόνια νεότερη από την πρώτη, αυτό από μόνο του μπορεί να προκαλέσει ζήλια και ανασφάλεια.

Πιστεύω λοιπόν πως όταν ο πρώην σύζυγος περνάει καλά με τη νέα του σύντροφο και εκείνη αγαπάει τα παιδιά του, η κριτική δεν πρέπει να έχει θέση. Όταν βλέπεις μια γυναίκα που κάνει ευτυχισμένα τα παιδιά σου, είναι άδικο να της το προσάπτεις μόνο και μόνο επειδή ο ρόλος της, την κάνει εξ ορισμού κακιά!

Φυσικά εκτός από δεύτερη σύζυγος, τον τελευταίο καιρό είμαι και πρώτη. Ο πρώτος μου άντρας, ξαναπαντρεύτηκε και δεν θέλω να ξέρω τη γνώμη της γυναίκας του για μένα! Και επειδή έχω έρθει στη θέση της δυο φορές, είμαι πάντα φιλική μαζί της αλλά και αρκετά προσεκτική ώστε να μην πυροδοτώ έστω και κατά λάθος, τις ανασφάλειές της.

Πολλές πρώην και νυν σύζυγοι δεν μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά και σε πολλές περιπτώσεις οι δυο τους αναγκάζονται να έρθουν κοντά, λόγω της παιδιών της πρώτης.  Ωστόσο, όταν τα παιδιά του συζύγου είναι στην εφηβεία, γίνονται οι χειρότεροι επικριτές σε σημείο να εξοστρακίζουν τη νέα σύντροφο του πατέρα τους, την οποία και περνάνε γενεές δεκατέσσερις . Περίτρανο το παράδειγμα της φίλης μου την οποία μείωναν τόσο πολύ οι κόρες του άντρα της από τον πρώτο του γάμο, που η γυναίκα ένιωθε κάθε μέρα και πιο άχρηστη. Της έλεγαν ότι δεν φροντίζει τον πατέρα τους, ότι είναι κακή επιρροή για αυτόν και έφτασαν σε σημείο να αρνούνται να τον επισκεφθούν όταν εκείνη ήταν στο σπίτι. Ένας άλλος φίλος μου, μου λέει πως όταν βλέπει την πρώην σύζυγο και τα τέσσερα παιδιά τους, είναι τόσο συναισθηματικά και οικονομικά αποστραγγισμένος που επιστρέφοντας σπίτι στη νέα του σύζυγο, δεν έχει κουράγιο ούτε για να βάλει τις παντόφλες του!

Υπήρξα δεύτερη σύζυγος για πολλά χρόνια και μπορώ να καταλάβω τους ανθρώπους που ήταν στη θέση μου, όπως μπορώ να καταλάβω και το πόσο ευάλωτοι είναι. Αντί λοιπόν να βλέπουμε μόνο πόσο προδομένη και πικραμένη αισθάνεται η πρώτη σύζυγος, μήπως να δούμε και πόσο «παρεξηγημένη» είναι η δεύτερη; Έτσι για…αλλαγή!

Πηγή: Dailymail.co.uk