Δεύτερη ευκαιρία

Ήταν για όλους ένα σοκ ο δεσμός τους. Από την στιγμή που το έμαθαν όλοι εναντιώθηκαν απέναντι τους. Τι δουλειά είχε η μοναχοκόρη μιας αξιοπρεπούς οικογένειας με τον αλήτη; Παιδί χωρισμένων γονιών που δεν ήξερε από οικογένεια, από αγάπη. 

Από τη Γωγώ Φιλιππάκου

«Περάστε», σας περίμενα. Από εδώ είναι το πλυντήριο». 
«Έρχεται και ο μάστορας πίσω μου, μην κλείσετε την πόρτα. Μιλάει στο τηλέφωνο». Ο νεαρός έσκυψε μπροστά στο πλυντήριο και άρχισε να εργάζεται. Εκείνη τον παρατηρούσε.
«Καλημέρα», ακούστηκε μια αντρική φωνή.
«Καλημέρα» ανταπόδωσε και γύρισε να κοιτάξει τον μάστορα. Δευτερόλεπτα που την συγκλόνισαν. Εκείνος. Το χαμόγελο του. Ένιωσε να ζαλίζεται, να βουρκώνει. Δεν μπορούσε να πάρει αέρα. Τα χέρια του άπλωσαν και την άρπαξαν πριν σωριαστεί. Όχι, όχι, όχι ήθελε να ουρλιάξει. Την άγγιζε.

«Είστε καλά κυρία;» ρώτησε ο νεαρός βοηθός.
«Ναι, μια χαρά ευχαριστώ. Ζαλίστηκα λίγο γιατί γύρισα απότομα. Με συγχωρείτε, μήπως μπορούμε να το αναβάλουμε για μια άλλη φορά;» 
«Μα, είστε σίγουρη;» απάντησε ο νεαρός.
«Ναι, ναι με συγχωρείτε για την ενόχληση. Αν θέλετε πείτε μου τι σας χρωστάω»
«Τίποτα, κυρία μου. Δεν υπάρχει χρέωση αφού δεν εργαστήκαμε», απάντησε εκείνος. Πήραν τα εργαλεία τους και έφυγαν. Τρέμοντας έκλεισε την πόρτα πίσω τους και κουλουριάστηκε στον καναπέ. Όχι, όχι, όχι ξαναέλεγε στον εαυτό της.
Πέρασε κάπου μισή ώρα πριν ακούσει πάλι το κουδούνι. Ήταν σίγουρα αυτός, το ένιωθε. Δεν θα άνοιγε. Το κουδούνι δεν σταματούσε. Χτύπαγε σαν τρελό. «Φτάνει», είπε στον εαυτό της. «Σήκω πάνω και αντιμετώπισε τον. Δεν έχεις λόγους να μην το κάνεις. Άλλωστε δεν έχεις συναισθήματα πια. Ας είναι καλά ο πρώην άντρας σου, που σε έκανε να μην νιώθεις τίποτα. Σήκω, ευκαιρία να σβήσεις μια για πάντα το παρελθόν».
Άνοιξε την πόρτα με παγωμένη έκφραση. Δεν ήταν όμως έτοιμη γι αυτό που έγινε.

Η συνέχεια εδώ

*το παραπάνω κείμενο είναι κομμάτι της συνεργασίας μας με το thebluez.gr. Για θέματα αναδημοσίευσης και πνευματικής ιδιοκτησίας, παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί τους.