Αναγκάστηκα να αλλάξω ήπειρο για να ζήσω…

Καλησπέρα και συγχαρητήρια στην υπέροχη σελίδα σας.  Είμαι η Άννα και έχω δύο παιδάκια 6 και 10 χρονών και είμαι χωρισμένη. Πέρασα τα δεινά από αυτόν τον άνθρωπο, απίστευτη βία ψυχολογική και σωματική και πάντα γυρνούσα στην αρχή επειδή τον αγαπούσα και ύστερα για να μην πληγωθούν τα παιδιά.Μέχρι που κατάλαβα πως τα παιδιά μου πληγώνονταν περισσότερο και αποφάσισα να φύγω. Όμως δεν ήταν τόσο απλό όσο νόμιζα.

Απειλές, φωνές, βρισιές, όλα μέσα στο πρόγραμμα. Έσφιγγα τα δόντια και έλεγα θα περάσει. Δεν μπορεί να θυμώνει από αγάπη, αν με αγαπούσε δεν θα με χτυπούσε. Θύμωσε γιατί έχασε το σάκο του μποξ, τη βολή του, τον άνθρωπο που μπορούσε να ξεσπάει τα νεύρα του. Και έχω και εγώ ευθύνη γιατί αυτόν διάλεξα για άντρα μου αλλά δεν άντεχα να ζω για πάντα με την επιλογή μου. Έγιναν πολλά δικαστήρια, ένα βράδυ πέρασε αυτόφωρο γιατί ήρθε από το σπίτι και πέταγε πέτρες στα παράθυρα και εγώ φώναξα την αστυνομία, ερχόταν συνέχεια από το μαγαζί  που δούλευα και έκανε φασαρίες και τελικά η γυναίκα που το είχε δεν άντεξε και με απέλυσε. Δεν την αδικώ και εγώ το ίδιο θα έκανα στη θέση της.

Πέρασαν τρία χρόνια και επιτέλους υπέγραψε και βγήκε το διαζύγιο. Δεν ένιωθα ελεύθερη όπως συνηθίζουν να λένε οι περισσότερες, αντίθετα, ένιωθα περισσότερο εγκλωβισμένη. Δεν μπορούσα να εμπιστευτώ, δεν μπορούσα να αγαπήσω ούτε τον εαυτό μου, δεν μπορούσα να περπατάω χωρίς να κοιτάζω πίσω μου, δεν μπορούσα να δουλέψω γιατί δεν έβρισκα δουλειά, τα βράδια πεταγόμουν γιατί νόμιζα πως είχε μπεί μέσα, φοβόμουν και τη σκιά μου. Και είχα και άλλο ένα φόβο, το φόβο της επιβίωσης. Πώς θα ζούσα τα παιδιά μου; Εκείνος όχι απλά δεν έδινε διατροφή, ούτε έπαιρνε τηλέφωνο να μάθει τι κάνουν.  Το μόνο καλό από την ιστορία αυτή ήταν ότι το δικαστήριο έκρινε πως δεν μπορούσε να ασκήσει τη γονική μέριμνα και την έδωσε σε εμένα. Εγώ όμως δεν τον εμπόδισα ποτέ να έρθει να δει τα παιδιά ακόμα και βόλτα να τα πάρει. Φυσικά δεν ήρθε ποτέ. Από το τελευταίο δικαστήριο και μετά τα παιδιά μου ούτε τον ξαναείδαν ούτε τον ξανα άκουσαν. Σε λίγο θα μας έκοβαν το ρεύμα και όλοι οι λογαριασμοί απλήρωτοι. Μου έλεγαν πήγαινε στην εκκλησία να σε βοηθήσουν. Τι να τη κάνω την εκκλησία; Στο σπίτι πώς θα έκαναν τα παιδιά μου ένα ζεστό μπάνιο, πώς θα διάβαζε τα μαθήματά του ο μεγάλος μου γιος χωρίς ρεύμα; Είχα χτυπήσει ένα σωρό πόρτες και τίποτα. Όλα για το θεαθήναι.

Απελπίστηκα και βρήκα στο facebook μια μακρινή ξαδέρφη μου που έμενε στην Αυστραλία. Δεν είχαμε σχέσεις, είχαμε συναντηθεί μόνο 2 φορές αλλά δεν ήξερα τι άλλο να κάνω. Της εξήγησα τη κατάσταση και η κοπέλα, δέχτηκε να με βοηθήσει. Δύο μήνες μετά φεύγαμε με τα παιδιά μου για την Αυστραλία στην αρχή για να δούμε πώς θα ζήσουμε και αν ήταν καλύτερα θα μέναμε. Και μείναμε.

Περάσαμε πάρα πολύ δύσκολα στην αρχή. Η μετανάστευση δεν σε μεταφέρει αυτόματα στη γη της επαγγελίας ειδικά αν φέρνεις και παιδιά μαζί σου. Είχα πρόβλημα με τα αγόρια, ο μικρός πεταγόταν τα βράδια στον ύπνο του και έκλαιγε, είχε θέμα στο παιδικό σταθμό εκεί, ο μεγάλος είχε θέμα στο σχολείο και δεν έπαιζε με τα άλλα παιδιά είχε κλειστεί στον εαυτό του. Τους είχαν πέσει όλες οι αλλαγές μαζεμένες και είχαν χάσει το προσανατολισμό τους. Το καλό είναι ότι βρήκα αμέσως δουλειά και φύγαμε γρήγορα από το σπίτι της ξαδέρφης μου που μας φιλοξενούσε και ντρεπόμουν που της είχαμε γίνει βάρος. Έχουν περάσει 2 χρόνια από τότε.

Αυτή τη στιγμή δουλεύω κανονικά δεν μας λείπει τίποτα και αρραβωνιάστηκα με έναν σπουδαίο άνθρωπο που αγκάλιασε και εμένα και τα παιδιά μου σαν δικά του. Μου λείπει η Ελλάδα, μου λείπουν οι γονείς μου και οι φίλοι μου αλλά δυστυχώς αν κάνεις μια λάθος επιλογή στη ζωή σου, το σύστημα εκεί σε αναγκάζει να τη πληρώνεις και να την υπομένεις για πάντα. Πέρασα πάρα πολλά, αναγκάστηκα να αλλάξω ήπειρο για να γλιτώσω αλλά κατάφερα να ζήσω με αξιοπρέπεια. Θέλω να ευχαριστήσω δημόσια τον φύλακα άγγελό μου, τη ξαδέρφη μου, που χωρίς να με ξέρει καλά καλά άπλωσε το χέρι της και με τράβηξε πάνω. Μην το βάζετε κάτω, υπάρχουν πολλές επιλογές στη ζωή. Το μόνο που πρέπει να κάνετε είναι να σηκωθείτε από το κρεβάτι, να βγείτε από το σπίτι και να διεκδικήσετε το καλύτερο για τις οικογένειές σας. Σας ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε!

Άννα

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας email στο info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Τα ονόματα της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά.