fbpx

Άκουσα τη καρδούλα του μωρού μου μόνη μου. Ενώ έπαιρνα διαζύγιο…

| 18 Ιανουαρίου 2016
ADVERTISEMENT

“Είμαι έγκυος,” ψιθύρισα στο τηλέφωνο. Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο πρώην άντρας μου.

“Τι θα κάνεις;” με ρώτησε.


ADVERTISEMENT

“Θα το κρατήσω. Τι άλλο μπορώ να κάνω; Πρέπει να κάνω μερικές εξετάσεις ακόμα, οπότε θα μείνω στο νοσοκομείο.”

Έκλεισα το τηλέφωνο και αναρωτήθηκα για μια ακόμα φορά πως η ζωή μου είχε γίνει σίριαλ.

Θεωρώ ότι είμαι ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Δεν έχω κάτι ξεχωριστό. Προσπαθώ πάντα να κάνω αυτό που πιστεύω ότι είναι σωστό και ηθικό και να μεγαλώσω σωστά τα παιδιά μου. Δεν κάνω επιπόλαιες σχέσεις. Δεν πίνω, ούτε κάνω ναρκωτικά αλλά μετά από αυτή την εγκυμοσύνη μπορεί να αυξήσω την κατανάλωση του κρασιού. Πιστεύω στον Θεό αλλά δεν έχω πάει στην εκκλησία εδώ και καιρό.


ADVERTISEMENT

Πως θα μεγάλωνα αυτό το μωρό; Θα έπρεπε να επιτρέψω στον σύζυγο που με είχε απατήσει να επιστρέψει στο σπίτι; Οι επιλογές που είχα ήταν λίγες.

Τηλεφώνησα στην μητέρα μου και άρχισα να κλαίω υστερικά. Πήρα τηλέφωνο την φίλη μου. Έπαθε σοκ. Έπρεπε να αντισταθώ στον πειρασμό να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο. Τι μπορούσα να κάνω; Που μπορούσα να πάω; Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μου συνέβαινε κάτι τέτοιο. Ήταν η χειρότερη εβδομάδα της ζωής μου.

Και τότε συνειδητοποίησα το εξής: είχα ήδη δυο παιδιά, δυο αγοράκια που ήταν όλος μου ο κόσμος, η οικογένεια μου. Εκείνα ήταν ο λόγος που, κάθε μέρα αυτή την εβδομάδα,  είχα καταφέρει να σηκωθώ από το κρεβάτι.

Άλλο ένα μωρό θα είχε την ίδια επιρροή στη ζωή μου. Θα υπήρχαν μεγάλες δυσκολίες, δεν αμφέβαλλα για αυτό. Όμως αυτή τη φορά μπορεί να αποκτούσα ένα κοριτσάκι με το οποίο θα παίζαμε με κούκλες ενώ τα αδελφάκια της θα έπαιζαν με τα αμαξάκια τους. Ίσως το να αποκτήσω ακόμα ένα παιδί θα με βοηθούσε.

Ένα ακόμα μωρό ήταν πλέον στη ζωή μου.

Δείτε σχετικά: Έμεινα έγκυος από τον πρώην άντρα μου ενώ είμαστε στα δικαστήρια!

Λίγες ώρες αργότερα έκανα υπέρηχο. Σύμφωνα με τις εξετάσεις αίματος ήμουν 6 ή 7 εβδομάδων έγκυος. Για άλλη μια φορά λοιπόν βρέθηκα ξαπλωμένη στο κρεβάτι της εξέτασης. Όμως αυτή τη φορά δεν ήμουν μόνη. Είχα το μωρό μου και την παιδική φίλη μου, μαζί μου.

Η φίλη μου, με είχε φέρει στο νοσοκομείο μιας και η αδελφή μου έμενε μακριά, η μητέρα μου έπρεπε να μείνει με τα παιδιά και ο πατέρας μου ήταν στη δουλειά. Μου έλεγε ιστορίες για τις περιπέτειες της με διάφορους άντρες που είχε γνωρίσει στο διαδίκτυο για να περάσει η ώρα.

Ευτυχώς που είχε έρθει μαζί μου. Κατάφερε να με καθησυχάσει, να με κάνει να ξεχάσω τις έννοιες μου για λίγο. Χαλάρωσα και σταμάτησα να σκέφτομαι την εξωσυζυγική σχέση του άντρα μου ή την αβέβαιη ζωή που με περίμενε.  

Τότε ακούσαμε τον χτύπο της καρδιάς του. Ήταν ένας ήχος που μου ήταν γνώριμος από τις δυο προηγούμενες εγκυμοσύνες μου. Σίγουρα υπήρχε ένα μωρό μέσα μου. Πως ήταν δυνατόν; Δεν ένιωθα σαν να ήμουν έγκυος. Αλλά το καρδιοχτύπι ήταν εκεί. Διαπερνούσε τα αυτιά και την ψυχή μου.

Ο γιατρός έφυγε. Μετά από μια βδομάδα πήγα να με ξαναδεί.

“Φαίνεται ότι είχες παλίνδρομη κύηση διότι η καρδιά του μωρού δεν χτυπάει πια. Πρέπει να γίνει άμεσα χειρουργείο!” μου είπε. Βγήκα από το δωμάτιο, νιώθοντας και πάλι μουδιασμένη. Δεν ξέρω γιατί. Επειδή τελικά παρά τις περίεργες συνθήκες, το ήθελα αυτό το παιδί; Επειδή μαζί με τον γάμο μου, πέθαινε και κάθε τί προέκυπτε από αυτόν; Επειδή δεν είχα πια ούτε τη παραμικρή ελπίδα ο άντρας μου να γυρίσει σε μένα, με αφορμή το νέο μας μωρό;

Όλα όμως γίνονται για κάποιο λόγο, το πιστεύω αυτό. Και δεν μένει παρά να τον μάθω. Σε κάθε περίπτωση, η λογική μου, μου λέει πως το να έρχεται ένα μωρό κατευθείαν σε μια διαζευγμένη οικογένεια με προβλήματα, δεν θα είναι ό,τι καλύτερο για το ίδιο το μωρό. Ίσως λοιπόν κάποιος εκεί ψηλά αποφάσισε το καλύτερο για εκείνο!

Πηγή: http://divorcedmoms.com/

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ