Ζητούνται διαζευγμένοι για ποδαρικό

Έτσι όπως τριγύριζα ένα βράδυ στο facebook, διάβασα το ανομολόγητο κι έπεσα τ’ ανάσκελα. Μια κοπέλα, διαζευγμένη μαμά ενός μικρού παιδιού, έγραφε ότι η φίλη της, της είπε να μην τους επισκεφθεί στο σπίτι της τις πρώτες μέρες του χρόνου διότι είναι λέει, γρουσουζιά να σου κάνει ποδαρικό ένας χωρισμένος! Μάτι γουρλώνει σαν καρτούν σε πρωινή εκπομπή του Star κι αρχίζω κράξιμο, πάρτε τσιγάρα: Καταρχάς λυπηθείτε με γιατί έχω κι αδύνατη τρίχα και είναι κρίμα να βάζω τρέσες με αυτά που ακούω. Κατά δεύτερον, αγαπητή φίλη, ωραία φίλη έχεις (ή καλύτερα, είχες) να τη χαίρεσαι. Κατά τρίτον, εγώ στη θέση σου θα της χτύπαγα το κουδούνι 01/01/2014 και ώρα 00.01 και θα της έσπαγα ένα ρόδι σε μέγεθος μπάλας του μπάσκετ, κατευθείαν στα καινούρια ριχτάρια του Ανδρεάδη. Τέταρτο και καλύτερο, τούτο: Άι σιχτίρ ένας- ένας! (αυτό πάει στη φίλη που νομίζει ότι τα διαζύγια είναι του Μητσοτάκη, να εξηγούμαστε!).

Σέβομαι (λέμε τώρα) τα πιστεύω του καθενός, σέβομαι τις προκαταλήψεις, σέβομαι ότι μπορεί να μην περνάς κάτω από σκάλα κι όποτε χασμουριέσαι να σταυροκοπιέσαι και τη Πρωτοχρονιά να φοράς κόκκινο βρακί. Όλα τα σέβομαι. Αλλά ειλικρινά βρε καλό μου κορίτσι, αυτό το πράγμα, πώς μπόρεσες και το είπες σε έναν άνθρωπο, φίλο σου υποτίθεται, που έχει προδοθεί και έχει χωρίσει με πολύ άσχημο τρόπο, έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου και έχει και ένα παιδάκι να του κάνει το καραγκιόζη για να μην καταλαβαίνει ότι οι γονείς του πλακώνονται; Ειλικρινά, δεν κατάλαβες ότι είπες τη φίλη σου άτυχη, για να μην πω γρουσούζα, τη στιγμή που μετά από όσα περνάει στη προσωπική της ζωή, ενδεχομένως, αυτό ακριβώς (και πολύ κακώς) να πιστεύει και η ίδια για τον εαυτό της;  Δεν υπάρχει ατυχία που να κόβεται στα τρία. Υπάρχει όμως βλακεία που κόβεται σε πολλά κομμάτια και τον τελευταίο καιρό οι μερίδες όλο και πληθαίνουν. Αντί η κρίση να μας κάνει ανθρώπους, άλλους μας κάνει αφελείς κι άλλους γαιδούρια. Διάλεξε λοιπόν, συγγνώμη ή σαμάρι;

Το αξιοσημείωτο είναι που κάτω από το σχόλιο της φίλης μας που έγραφε το παράπονο της, έγινε ο κόλαφος και ο ορυμαγδός και όλοι μαζί συμφωνούσαν ότι έχει δίκιο και να κόψει επαφή μαζί της και αν είναι δυνατόν οι χωρισμένοι να θεωρούνται κατσικοπόδαροι. Και χωρίς να αμφισβητώ την άποψη και την ειλικρίνεια κανενός, μερικές φορές το facebook και το ίντερνετ γενικότερα, με κάνουν να αναρωτιέμαι: Αν όλοι οι χρήστες του διαδικτύου, είναι υπέρ της αλληλεγγύης και κατά της βίας και των διακρίσεων, οι υπόλοιποι που είναι; Θέλω να πω πως, ειλικρινά, πόσο πραγματικά εφαρμόζουμε αυτά που λέμε στο facebook αλλά και έξω από αυτό; Έχουμε καλέσει φέτος στο σπίτι μας κάποιον φίλο ή φίλη μας μονογονέα να περάσουμε τις γιορτές μαζί; Έχουμε πάει δώρα στα παιδιά του, τον έχουμε ρωτήσει αν χρειάζεται κάτι;  Ή απλά τα λέμε, συμφωνούμε και μετά τα ξεχνάμε; (βάζω κι εμένα μέσα, όχι δηλαδή για να μην λέτε!).

Φέτος λοιπόν, είστε όλοι καλεσμένοι για ποδαρικό στο σπίτι μου. Και πάρτε και μεγάλο ρόδι γιατί αυτό τον ρημάδι τον καναπέ ένα χρόνο τώρα προσπαθώ να τον ξεφορτωθώ και δεν έχω αξιωθεί. Και μετά καθίστε και να φάμε και να γελάσουμε και να πούμε «χαζά», γιατί τα «έξυπνα» μας τα’ παν κι άλλοι χρόνια τώρα. Για μένα οι διαζευγμένοι, είναι άνθρωποι τυχεροί γιατί κάποιος που δεν διστάζει να αλλάξει την τύχη του, αποκλείεται να είναι άτυχος. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή από το να μπαίνει στο σπίτι σου, όχι μόνο τη πρώτη αλλά όλες τις μέρες του χρόνου, ένας άνθρωπος που αρνήθηκε τη βόλεψη και τη «καλοπέρασή» του για να προστατέψει την αξιοπρέπεια και τα παιδιά του. Το πρόβλημα δεν είναι που κάποιοι βλέπουν το διαζύγιο σαν ευλογία και κάποιοι σαν κατάρα, ο καθένας έχει την άποψή του και δικαίωμά του. Το θέμα είναι, ποιοι είναι αυτοί οι κάποιοι. Είναι περαστικοί ή είναι άνθρωποι που θεωρούσες, δικούς σου; Γιατί αυτό που πονάει, δεν είναι η νοοτροπία, αλλά ποιος σου την πετάει στη μάπα.

Καλή χρονιά, χαρούμενη χρυσή Μονοχρονιά!