fbpx

Συνεπιμέλεια: Γιατί-κατά τη γνώμη μου-δεν είναι εφικτή στην Ελλάδα!

| 13 Ιανουαρίου 2016
ADVERTISEMENT

img_6776Καταρχάς -πρίν πέσετε ορισμένοι να με φάτε-θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι το παρακάτω κείμενο είναι καθαρά η προσωπική μου άποψη και κυρίως ότι είμαι υπέρ των πατρικών δικαιωμάτων και της κοινής επιμέλειας και περισσότερο από υπέρ να μεγαλώνουν τα παιδιά και με τους δύο γονείς στο πλάι τους.

Από τη Κυριακή Χαριτάκη
Βρες με στο facebook

[divider]

Κάτι άλλο που επίσης θέλω να ξεκαθαρίσω είναι πως-κατά τη γνώμη μου- όποιος , για οποιονδήποτε λόγο, δεν έχει τυπικά, την κοινή επιμέλεια των παιδιών του, δεν σημαίνει πως είναι «του διαβόλου» ή ότι το παιδί δεν μεγαλώνει και με τους δύο γονείς, όπως αντίστοιχα, η ύπαρξη κοινής επιμέλειας στα χαρτιά, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι οι γονείς επιμελούνται πραγματικά των παιδιών τους, από κοινού. Τι εννοώ;


ADVERTISEMENT

Εννοώ ότι όροι όπως «επιμέλεια», «γονική μέριμνα», «κοινή επιμέλεια» περιλαμβάνονται σε δικαστικές αποφάσεις προκειμένου να καθορίσουν νομικά και τυπικά, τον ρόλο των γονιών στη ζωή των παιδιών μετά το διαζύγιο. Ουσιαστικά όμως, και πέρα από οποιαδήποτε δικαστική απόφαση, οι γονείς είναι εκείνοι που καθορίζουν αν και πόσο θέλουν να συμμετέχουν στην ανατροφή του παιδιού. Αν εγώ για παράδειγμα έχω κοινή επιμέλεια με τον άντρα μου αλλά όποτε παίρνω το παιδί στο σπίτι μου παίζω play station και το γράφω ή το «παρκάρω» στους παππούδες, τότε η «κοινή επιμέλεια» είναι απλά μια σημαία που κυματίζω, για να το παίζω ενεργός. Αντίστροφα αν εγώ έχω την επιμέλεια των παιδιών και ο άντρας μου τη γονική μέριμνα-ως είθισται-και αντί να παρεμποδίζω την επικοινωνία του μαζί τους, έχουμε και οι δύο ποσοτικό και ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά,  η απουσία κοινής επιμέλειας στα χαρτιά, δεν μας κάνει λιγότερο ενεργούς στη ζωή τους. Εννοείται φυσικά ότι σε ορισμένες-και δυστυχώς πολλές- περιπτώσεις η κοινή επιμέλεια δεν είναι πάντα εφικτή. Και πάλι θα σας εξηγήσω τι εννοώ…

Παράδειγμα 1: Είσαι εσύ η μάνα, ο άντρας σου σε έχει κάνει τούμπανο στο ξύλο και βρίσκεστε στα δικαστήρια όχι μόνο για το διαζύγιο αλλά και για σωματική βλάβη. Να πάμε και στη πιο soft εκδοχή; Να πάμε!
Παράδειγμα 2: Είσαι εσύ η μάνα, υπάρχει δικαστική απόφαση για καταβολή διατροφής από τον πατέρα αλλά ο πατέρας δεν καταβάλλει ούτε μισό ευρώ γράφοντας την απόφαση του δικαστηρίου, άντε να μην πώ που. Θες κι άλλο παράδειγμα;
Παράδειγμα 3: Είσαι ο πατέρας, καταβάλλεις διατροφή αλλά επειδή η πρώην σύζυγος δεν ικανοποιείται με αυτό το ποσό ή θέλει να σε εκδικηθεί επειδή έχει μπεί νέα γυναίκα στη ζωή σου, εμποδίζει την επικοινωνία σου με το παιδί. Κλασσική περίπτωση που δυστυχώς συμβαίνει συχνά.

Κι έρχομαι εγώ η… «αφελής», που λαμβάνω κάθε μέρα τουλάχιστον 50 email ανθρώπων με περιπτώσεις σαν τις παραπάνω, και αναρωτιέμαι: Με ποιόν γονιό ακριβώς, μπορείς να έχεις συνεπιμέλεια; Με τον αδιάφορο, τον βίαιο ή τον εκδικητικό; Και πόσο ακίνδυνη είναι για το παιδί όταν-τουλάχιστον ο ένας-είναι ακατάλληλος ακόμη και για τον ίδιο του τον εαυτό; Όταν το 50% των διαζευγμένων μπαμπάδων δεν καταβάλλουν καν διατροφή ή έχουν ελάχιστη επικοινωνία με το παιδί-κι αυτό από επιλογή- ή όταν πολλές μαμάδες εμποδίζουν την επικοινωνία με τον πατέρα, για ποιά συνεπιμέλεια μιλάμε; Δυστυχώς τη συνεπιμέλεια τη θυμόμαστε όταν τίθεται θέμα του ποιός από τους δύο δικαιούται το Χ επίδομα γιατί «το παιδί έχει δύο γονείς». Ναι δύο έχει. Μόνο που το θυμάστε όταν είναι να εισπράξετε, γιατί όταν είναι να δώσετε έχει έναν!


ADVERTISEMENT

Το κύριο πρόβλημά μας σε αυτή τη χώρα, που κατά τη γνώμη μου είναι και η πηγή του κακού, είναι ότι έχουμε νόμους που δεν εφαρμόζονται σχεδόν ποτέ ή εφαρμόζονται όπως να΄ναι και όπου να΄ναι. Πώς μπορεί ένα ζευγάρι σήμερα στη χώρα μας, να έχει την κοινή επιμέλεια του παιδιού, όταν ο ένας χρωστάει 2 χρόνια διατροφές και ο άλλος κάνει 500 δουλειές ή πηγαίνει και τρώει στη μάνα του και στον πατέρα του για να τα βγάλει πέρα και παράλληλα να μπορεί να πληρώνει τους δικηγόρους για να κυνηγάει τον άλλον εις τον αιώνα τον άπαντα; Για ποια γονεϊκή ισότητα μιλάμε, όταν η μη καταβολή διατροφής από τη πλειοψηφία των πατεράδων-και μάλιστα χωρίς καμιά ποινή-κάνει τα πράγματα άνισα από μόνα τους;  Περιττό να πω ότι στις ελάχιστες περιπτώσεις που γνωρίζω και που την επιμέλεια έχει ο πατέρας, η μητέρα δεν δίνει καν διατροφή, γεγονός επίσης κατακριτέο.

Είμαι υπέρ του να μεγαλώνει το παιδί και με τους δύο γονείς κοντά του. Είμαι υπέρ της γονεϊκής ισότητας και της κοινής επιμέλειας. Είμαι υπέρ του πολιτισμένου διαζυγίου και περισσότερο από υπέρ να δικαιούνται επιδόματα και παροχές και οι δύο γονείς από κοινού.  Αλλά για τους σωστούς λόγους. Όχι για να μπούμε στο μάτι της πρώην συζύγου ή της τοπικής κοινωνίας και των φίλων μας και πάντοτε με γνώμονα το καλό του παιδιού. Για να γίνουν όμως όλα αυτά πράξη, πρέπει να εφαρμόζονται οι νόμοι.  Γιατί ακόμη ένα πρόβλημα στη χώρα αυτή, είναι ότι οι άνθρωποί της όσο κι αν μορφώνονται, δεν συμμορφώνονται. Ας εφαρμοστούν λοιπόν πρώτα οι νόμοι, ας γίνουμε πρώτα άνθρωποι και ύστερα μπορούμε να μιλάμε για συνεπιμέλεια. Σήμερα στην Ελλάδα του 2016 που πας στο νοσοκομείο γιατί σε έδειρε ο άντρας σου και επειδή ο ιατροδικαστής είναι μπατζανάκης του, αρνείται να σου δώσει γνωμάτευση, το να μιλάμε για κοινή επιμέλεια, είναι μάλλον ένδειξη ότι κάποιοι άνθρωποι αν δεν ζουν σε άλλη χώρα, ζούν σίγουρα στον κόσμο τους!

Υστερόγραφο: Περιττό φυσικά να πω, ότι ακόμη περιμένω έναν φορέα-σύλλογο-σωματείο-πείτε το όπως θέλετε, που να προασπίζεται τα συμφέροντα των παιδιών ή των γονιών που δεν λαμβάνουν διατροφή.  Όπως επίσης περιμένω από κάποια αρχή να ξεκαθαρίσει λίγο το τοπίο μήπως καταλάβουμε κι εμείς τελικά ποιοί παράγουν πραγματικό έργο υπέρ της γονεϊκής ισότητας και ποιοί τη χρησιμοποιούν σαν πρόσχημα, για να εφαρμόζουν ρητορικές μίσους σύμφωνα με τα βιώματά τους.  Όχι τίποτα άλλο, να ξέρουμε τουλάχιστον σαν πολίτες, ποιούς και γιατί πληρώνουμε. Ίσως αυτό το ξεκαθάρισμα να είναι μια αρχή και για όλα τα υπόλοιπα. Ειρήνη υμίν!

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Να μας ζήσει η μικρή Ζωή, καλοφώτιστη και τυχερή στη ζωή της! 🌹 (Links για φούστα και πέδιλα θα σας βάλω στα σχόλια μετά, τρώω τώρα 😋)

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Kiriaki Charitaki (@kiriakicharitaki) στις

ADVERTISEMENT

Είχα παράλληλη σχέση με παντρεμένο αλλά εκείνος επέλεξε την οικογένειά του. Φοβάμαι την τρελλή γυναίκα του, τί να κάνω;

Singleparent.gr 29 Μαΐου 2020

Είχα παράλληλη σχέση με κάποιον περίπου ένα χρόνο.Παντρεμενοι και οι δύο και είχαμε πει πως στο έμμεσο μέλλον να μείνουμε μαζί.Απο δική του απροσεξία η σχέση έγινε γνωστή και από...