Αν δεν μπορείς να ζήσεις το παιδί, δώσε την επιμέλεια στον πατέρα! #not

Επιμέλεια. Μια λέξη πάνω στην οποία δυστυχώς κάθονται αρκετοί γονείς για να πάρουν όσο το δυνατόν περισσότερα λεφτά ή να δώσουν όσο το δυνατόν λιγότερα. Ή για να συμμετέχουν στη ζωή του παιδιού όσο γίνεται λιγότερο ή για να εμποδίζουν τον άλλο γονιό να συμμετέχει, όσο γίνεται περισσότερο. Το “γίνεται” όμως όταν μιλάμε για παιδιά, πολλές φορές δεν γίνεται. Γιατί επιμέλεια θα πει πολλά περισσότερα από τη διατροφή ή τον αριθμό των ημερών που μένει σπίτι σου. Ναι σ’ εσένα το λέω που κάθεσαι με το τεφτέρι και μετράς…

Από τη Κυριακή Χαριτάκη
Βρες με στο facebook

Επιμέλεια θα πει, να αφήνεις στη μέση τη δουλειά σου κάθε μέρα, και όπου και αν βρίσκεσαι, να είσαι πάντα απίκο στις 4 το μεσημέρι να πάρεις το παιδί απ’ το σχολείο. Επιμέλεια θα πει, να κόβεις το λαιμό σου και να ακυρώνεις όλα σου τα ραντεβού για να κρατήσεις το παιδί επειδή είναι άρρωστο ή επειδή το σχολείο είναι κλειστό ή γιατί αρρώστησε η δασκάλα ή γιατί έχουν σχολική γιορτή ή συνάντηση γονέων στην οποία εσύ παίζει να πάτησες μόνο μια φορά.

Επιμέλεια είναι να δίνεις στον παιδότοπο τα τελευταία σου λεφτά για να μην κλείσεις Σάββατο το παιδί σου μέσα. Επιμέλεια είναι να παίρνεις το παιδί παντού μαζί σου, από το σούπερ μάρκετ και το γυμναστήριο μέχρι το meeting στον πελάτη, εσύ στην αίθουσα να κάνεις παρουσίαση και εκείνο απ’ έξω να παίζει με τα lego του. Επιμέλεια είναι να μαζεύεις τόνους τα χαρτιά κάθε φορά για την εγγραφή του στον παιδικό, στο νηπιαγωγείο, στο δημοτικό, στο summer school, στο καράτε, στη κατασκήνωση και όπου αλλού χρειαστεί. Να σου ζητάνε ένα σκασμό χαρτιά να πιστοποιήσουν τα άλλα χαρτιά, να χάνεις μεροκάματα από τη δουλειά σου για να τα μαζέψεις, να τρέχεις να προλάβεις τις προθεσμίες, να έχεις και τον άλλο γονιό από πάνω που βγάζει την ουρά του απ’ έξω σε φάση “δεν μπορώ, δουλεύω!” (ε ναι η μάνα δεν δουλεύει, τα ξύνει ας πούμε…).

Επιμέλεια θα πει, να πληρώνεις εκδρομές, στολές, φωτογραφίες από γιορτές, λογοθεραπείες, σιδεράκια και τόσα άλλα και να μη μιλάς γιατί ξέρεις πως η απάντηση που θα πάρεις είναι “Αν δεν μπορείς να το ζήσεις, δώσε την επιμέλεια στον πατέρα!”.

Ωραία, κι αν τη πάρεις τί θα τη κάνεις; Θα μπορέσεις να αφήνεις τις δουλειές σου κάθε τρεις και λίγο να τρέχεις για το παιδί; Είσαι σε θέση να ξενυχτάς όποτε αρρωσταίνει, να το τρέχεις στο Παίδων και να κοιμάσαι πάνω στις καρέκλες περιμένοντας σχεδόν όλη τη νύχτα, γιατρό να το εξετάσει; Είσαι σε θέση την επόμενη μέρα, να πάρεις άδεια από τη δουλειά ή να πηγαίνεις 3 μέρες σερί, ξενυχτισμένος στο γραφείο; Και πόσες φορές θα πάρεις άδεια και πόσες άλλες θα δουλεύεις κουρέλι χωρίς τον κίνδυνο να σε απολύσουν; Είσαι σε θέση να έχεις το παιδί τις περισσότερες μέρες του μήνα και να ξεχάσεις καφέδες, χόμπι και ταξίδια; Θα μπορέσεις να προσαρμόσεις τον ελεύθερό σου χρόνο σύμφωνα με τον χρόνο του παιδιού σου και όχι το αντίστροφο;

Ποιός είπε πως επιμέλεια θα πει, διατροφή; Ποιός είπε πως σε κάνει μάνα ή πατέρα, μια πάγια εντολή στο τέλος κάθε μήνα;

Αγαπητά αγόρια που πολύ σας αγαπώ, υπάρχουν πράγματα σ’ αυτή τη ζωή που δεν πληρώνονται σε χρήμα. Μακάρι η επιμέλεια να ήταν 200 και 300 ευρώ το μήνα αλλά καλώς ή κακώς, είναι πολλά περισσότερα.

Αν όντως πιστεύετε πως είστε σε θέση να θυσιάσετε όλα τα παραπάνω, πάρτε το παιδί δοκιμαστικά 10 μέρες συνεχόμενα-αλλά σε φουλ περίοδο με σχολεία, φροντιστήρια, διαβάσματα, πάρτυ, τα πάντα όλα κι όχι χαλαρουίτα σε γιορτές και διακοπές- και πείτε μας μετά, όχι αν η μάνα δίνει την επιμέλεια, αλλά αν είστε εσείς, σε θέση να τη πάρετε.

Κι αν είστε μαγκιά σας και με γεια σας!

Υστερόγραφο: Τα παραπάνω ισχύουν και για τους πατεράδες που έχουν την επιμέλεια.