Είμαι μονογονέας και δεν ψάχνω γονιό για το παιδί μου. Ευχαριστώ!

Το μόνιμο παράπονο πολλών μονογονέων με τους οποίους μιλώ καθημερινά, είναι ότι οι περισσότεροι γύρω τους θεωρούν πως μετά από ένα χωρισμό ή τον θάνατο του/της συντρόφου, ο μονογονέας ψάχνει οπωσδήποτε πατέρα ή μητέρα για τα παιδιά του, όταν αυτό που πραγματικά ζητά, είναι να μην τον βάζουν σε κουτάκια…

Γράφει η Κυριακή Χαριτάκη

Προσωπικά πιστεύω πως ο μέσος μονογονέας σήμερα έχει τόσα προβλήματα που το τελευταίο που θέλει, είναι ένα δεύτερο γονιό για τα παιδιά του, αρκετά από τα οποία, έχουν ήδη ακόμα ένα γονιό που δεν αναπληρώνεται. Ακόμη όμως και έτσι να είναι, δεν βρίσκω τίποτα κακό στο να ψάχνει κανείς ένα υγιές αντρικό ή γυναικείο πρότυπο για την οικογένειά του. Πόσοι πατριοί και μητριές, αγάπησαν και μεγάλωσαν επάξια τα παιδιά του/της συντρόφου περισσότερο και από τον βιολογικό τους γονιό; Γιατί είναι κοινωνικά κατακριτέο να ψάχνεις ή να βρίσκεις έναν καλό άνθρωπο να συνεχίσεις τη ζωή σου και να αγαπάει τα παιδιά σου; Από πότε η ευτυχία έγινε αφύσικη;

Όταν ήμουν μικρή, θυμάμαι μια οικογενειακή φίλη συγγενών μου, που τη δεκαετία του ’80 ήταν “στιγματισμένη” επειδή ο σύντροφός της την άφησε ενώ ήταν έγκυος και εκείνη “τόλμησε” να κρατήσει τη κόρη της. Για τον περίγυρό της, ήταν πάντοτε εκείνη που “ψάχνει τον μ@κα να του φορτώσει το παιδί”. Έτσι έλεγαν πίσω από τη πλάτη της, οι γυναίκες του σπιτιού. Τις άκουγα στη κουζίνα να ετοιμάζουν τα φαγητά και να λένε γι΄αυτή. Ότι τη πέφτει όπου βρει, ότι ψάχνεται, ότι θέλει να βρει πατέρα για τη Κική, μέχρι και το ότι η Κική τραυλίζει γιατί δεν έχει πατέρα!! Δεν την ήθελαν αλλά την έβαζαν στα σπίτια τους για να φαίνονται ανώτερες. Η φήμη ότι ρίχτηκε στον άντρα μιας από τις οικοδέσποινες, ήταν η αφορμή, για να κόψουν κάθε επαφή μαζί της.

Δείτε σχετικά: Τί τα ήθελε τα τρία παιδιά;

Εγώ παίρνω το χειρότερο σενάριο, ότι δηλαδή όντως ρίχτηκε στον άντρα κάποιας από τις υποτιθέμενες φίλες της. Και; Έτυχε να είναι ανύπαντρη μητέρα. Θα μπορούσε να είναι παντρεμένη ή να μην είναι μητέρα. Θα μπορούσε να έχει οποιαδήποτε οικογενειακή κατάσταση. Επίσης θα μπορούσατε εξαρχής να μην την επιλέγατε για φίλη σας ή το αντίθετο, δηλαδή να ήσασταν αληθινές φίλες και να μην την “απειλούσατε κάθε τρείς και λίγο με την ευτυχισμένη σας “κανονικότητα”. Εσείς όμως, αντί γι’ αυτό τη προσκαλούσατε στο σπίτι με το παιδί της, για να έχετε πρόσβαση να κρίνετε όσα δεν καταλαβαίνατε. Αμφιβάλλω κιόλας αν πραγματικά ρίχτηκε σε κάποιον από τους συζύγους σας ή αυτή ήταν η δικαιολογία σας όταν νιώσατε λιγότερες….

Ήμουν μικρή, ούτε 7 ετών τότε, ένιωθα όμως ότι υπήρχε ένα ψεύτικα φιλικό κλίμα απέναντι σε αυτή τη κοπέλα. Δεν μπορούσα να το εξηγήσω, θυμάμαι μόνο ότι είχα επηρεαστεί από αυτά που άκουγα και μόλις άκουσα και αυτό, σταμάτησα να μιλάω στη Κική γιατί νόμιζα ότι αφού είχε κακιά μαμά ήταν και κακό παιδί. Ευτυχώς μεγαλώνοντας απέκτησα δική μου κρίση για τα πράγματα και ήρθα πολλές φορές σε σύγκρουση με τους γονείς μου για τις απόψεις μου. Δυστυχώς όμως δεν διαμορφώνουν όλα τα παιδιά δική τους γνώμη. Πολλά μεγαλώνουν με αυτό το σκεπτικό ότι δηλαδή ο μονογονέας ψάχνεται με τη κακή έννοια, και αυτό το περνάνε και στα παιδιά τους.

Πρίν μερικά χρόνια έμαθα ότι η Κική πέρασε στη Φιλοσοφική και ότι η μαμά της ξαναπαντρεύτηκε και έκανε ένα μωράκι. Μάλιστα εκείνη που μου το είπε, πρόσθεσε και το “έλα μωρέ, αυτή πάντα έψαχνε πατέρα για τη Κική!”. Μόνο που όταν μου το είπε αυτό, δεν ήμουν πια παιδί. “Ναι, έψαχνε πατέρα για τη Κική που έφτασε 20 χρονών. Τί να σου πω…τα πιστεύεις αλήθεια αυτά που λες ή δεν έχεις κανέναν πιο πρόχειρο να μισήσεις;” της απάντησα και ξαφνιάστηκε.

Η μαμά της Κικής δεν άκουσε κανέναν και αντί να αλλάξει η ίδια, άλλαξε περίγυρο. Παντρεύτηκε όταν ήθελε εκείνη να παντρευτεί, έγινε για δεύτερη φορά μαμά όταν εκείνη ήθελε να γίνει και η μεγάλη της κόρη συνεχίζει στο Πανεπιστήμιο με επιτυχία. Γιατί η ζωή προχωράει μόνο όταν ασχολείσαι με τη δική σου. Όταν ασχολείσαι με των άλλων, δεν προχωράει. Περνάει!