Δεν γυρίζουν όλα γύρω απ’ το κρεβάτι

Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε πρίν από ένα χρόνο. Από τότε έκοψα (πάλι) το τσιγάρο αλλά συνεχίζω να πιστεύω τα ίδια :p

Βρέθηκα χτες σε μια συζήτηση γύρω από τσιγάρα και καφέδες, όπου έπεσε στο τραπέζι το θέμα σχέσεις. Θέμα που μας οδήγησε σε άλλα τόσα τσιγάρα και καφέδες να αναλύουμε τη διαφορά των φύλων, πόσο χάλια έγιναν οι σχέσεις, που όλες οι γυναίκες είναι μόνες τους, που δεν υπάρχουν άντρες σήμερα, αυτά που πάνω-κάτω έχω ακούσει 800 φορές και δεν πιστεύω ούτε μία. Μέχρι που η συζήτηση πήγε σε έναν συμμαθητή μας, που οι γυναίκες της παρέας έμαθαν ότι χώρισε επειδή λέει, τον “ξελόγιασε” η κλασσική -κατά κόσμον-αρπάχτρα που όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει. Κάπου εκεί ήταν που άρχισε το στόμα μου να στραβώνει (το λες και εγκεφαλικό).

Από τη Κυριακή Χαριτάκη

Βρες με στο facebook

Αν και δεν γνωρίζω καθόλου λεπτομέρειες της ιστορίας, ούτε με αφορούν, δεν γυρνάνε τα πάντα όλα γύρω απ’ το κρεβάτι. Yπάρχουν κι άλλα έπιπλα. Υπάρχει για παράδειγμα το τραπέζι της κουζίνας όπου σερβίρεται ένα καλό φαί. Υπάρχει η ντουλάπα όπου κρεμιέται ένα σιδερωμένο πουκάμισο. Υπάρχει και κάτι που λέγεται φροντίδα, νοιάξιμο, γλυκιά κουβέντα.

Σε μια εποχή που το σεξ είναι τόσο εύκολο εκεί έξω, είναι γελοίο να θεωρούμε πως ένα καλό κρεβάτι, κρατάει σχέση ολόκληρη. Αν τώρα αυτό, πας και το συνδυάσεις με την παρωχημένη άποψη ότι οι άντρες σκέφτονται με το κάτω κεφάλι, έχεις το “τέλειο” επιχείρημα: Με άφησε γιατί η άλλη πηδιόταν καλύτερα. Και όλοι σε πιστεύουν!

Συγγνώμη που θα σας το χαλάσω αλλά -συνήθως, όχι πάντα-για να φτάσει κάποιος/α στο σημείο να φύγει ή να απατήσει και να φύγει (κακώς το κάνει, αλλά μπορεί να συμβεί) κάτι βλέπει συνεχώς μπροστά του, κάτι που δεν του αρέσει. Και σίγουρα δεν το βλέπει με το κάτω κεφάλι. Το βλέπει και τα παίρνει, με το πάνω!

Δεν δικαιολογώ την απιστία, υπάρχουν χιλιάδες τρόποι να λύσεις τα προβλήματα στο γάμο σου κι αυτός σίγουρα, δεν είναι το κέρατο. Όμως, μπορώ ως ένα βαθμό, να τη κατανοήσω σαν ένα ξέσπασμα, όπως αυτό που έκανες τη πρώτη φορά που σ’ άφησε ο πατέρας σου να βγεις μετά τις 12. Σαν να’σαι χρόνια κλεισμένος σε μαντρί και ξαφνικά να αφήνουν μισάνοιχτη τη πόρτα. Πάνω στη φούρια σου να βγεις, μπορεί και να τη σπάσεις!

Που λες αγαπημένη φίλη, που πολύ σε συμπαθώ, αυτή η κοπέλα που τώρα δεν είναι παρούσα στη συζήτηση και κακώς τη βάλαμε, μπορεί να μην του κάνει μόνο καλό κρεβάτι. Μπορεί να του κάνει και καλό τραπέζι. Μπορεί να του κάνει και καλό γενικώς. Να τον αγαπάει, να τον θέλει, να τον νοιάζεται και όλα αυτά να του τα δείχνει. Μπορεί και τίποτα από αυτά που λέω να μην ισχύει και όντως ο τύπος να πήγε μαζί της μόνο για το κρεβάτι. Αν είναι έτσι, θα το βρούν κι οι δυο μπροστά τους και η ζωή δική τους.

Σημασία έχει να ασχολούμαστε με τη δική μας τη ζωή και να ‘χουμε τη δύναμη να παραδεχόμαστε τα λάθη μας, είτε για να τα διορθώσουμε και να’ μαστε ξανά καλά μαζί, είτε για να προχωρήσουμε πιο κάτω, αφήνοντας τον άλλον να πάει στην ευχή Της Παναγίας.

Με υστερίες κι αφορισμούς, δεν ξανανάβει η φωτιά…