Αν είσαι θύμα κακοποίησης…μείνε λίγο ακόμα!

Έκλεινες τα μάτια κι έλεγες “Δεν μπορεί μ’ αγαπάει”
Έλεγες “Θα του περάσει. Φάση είναι θα του περάσει”
Σκεφτόσουν “Αφού μου ζήτησε συγγνώμη δεν θα το ξανακάνει”.
Έλεγες “Να μείνω κι άλλο μέχρι να γίνουμε όπως πρώτα”.

Από τη Κυριακή Χαριτάκη
Βρες με στο facebook

Μα αυτό το όπως πρώτα, δεν ερχόταν ποτέ. Ερχόντουσαν όμως παιδιά. Ένα και μετά δύο. Γιατί πίστευες πως με τα παιδιά θα ημέρευε, θα άλλαζε. Θα ερχόταν σε επαφή με τα πατρικά του ένστικτα και δεν θα σε χτυπούσε ή τουλάχιστον θα ντρεπόταν να το κάνει μπροστά τους και αναγκαστικά θα σταματούσε. Μα δεν σταμάτησε ούτε τότε…

Οι γονείς σου, σου έλεγαν “Κάνε υπομονή θα αλλάξει. Μη χαλάς το σπίτι σου”.
Οι φίλοι σου, σου έλεγαν “Φύγε για το καλό των παιδιών σου”.
Ο κόσμος που όπως πάντα στάζει τη χολή του, σου λέει “Μα καλά χαζή είσαι τί τα ήθελες τα παιδιά;” ή “Αυτή φταίει που τις τρώει καλά να πάθει!”.
Σαν να μου λες ότι δεν φταίει ο κλέφτης που μπήκε στο σπίτι σου αλλά εσύ που δεν έβαλες συναγερμό. Άρα όποιος δεν βάζει συναγερμό, αξίζει να τον κλέψουν.
Έτσι κι εσύ. Μόνο αν δεν έκανες παιδιά μαζί του, θα είχες δίκιο να αντιδράς!

Γιατί σαν κοινωνία, αντί να τα βάζουμε με το θύτη, τα βάζουμε σχεδόν πάντα με το θύμα. Γιατί δεν θεωρούμε κακό γονιό αυτόν που κακοποιεί αλλά αυτόν που κακοποιείται. Γιατί παραπονιόμαστε πως δεν υπάρχει δικαιοσύνη, όταν εμείς οι ίδιοι είμαστε τόσο άδικοι με τους άλλους. Όταν με υποτιμητικές εκφράσεις και με κλειστά τα μάτια στην αλήθεια, τασσόμαστε υπέρ της βίας. Σωματικής ή λεκτικής.

Άραγε σε τί διαφέρουν απόψεις τύπου “Μα καλά γιατί δημοσιεύετε τέτοια άρθρα στη σελίδα σας;” ή “Βρίσκει και τα κάνει, την αντισύλληψη δεν τη ξέρεις;” από ένα χαστούκι ή μια μπουνιά; Κάποιοι άνθρωποι αρνούνται να δουν και απαιτούν κι από τους άλλους να μην βλέπουν.  Πολλοί άνθρωποι αρνούνται να βοηθήσουν και απαιτούν και από τους άλλους να μην βοηθούν…

Δείτε σχετικά: Διαζύγιο από βίαιο σύζυγο; Δες πώς θα “αποδράσεις” γρήγορα και αναίμακτα!

Όχι δεν είσαι χαζή. Δεν είσαι άμυαλη, ανώριμη ή ανεύθυνη. Είσαι φοβισμένη. Διάλεξες έναν άνθρωπο που σου θυμίζει αυτά που και εσύ η ίδια πιστεύεις για σένα. Πιστεύεις πως δεν αξίζεις. Πως είσαι άχρηστη. Πώς σου αξίζει και καλά σου κάνει. Πως είσαι τόσο λίγη που σου πρέπουν και χειρότερα. Και κρέμεσαι από τα παιδιά σου προσπαθώντας να πάρεις από την ανεμελιά και τη χαρά τους και ξεχνάς πως εσύ είσαι ο γονιός, όχι το παιδί. Πώς εσύ πρέπει να στηρίξεις τα παιδιά σου και όχι εκείνα, εσένα.

Τρέχουν όλοι να σε κράξουν, να σου πουν να φύγεις χθες και δεν καταλαβαίνουν πως ο άνθρωπος που κακοποιείται-ανεξαρτήτως φύλου-στη πραγματικότητα είναι άρρωστος και για να φύγει, πρέπει πρώτα να γιατρευτεί. Είναι σαν να λες σε ένα ναρκομανή “Σταμάτα να παίρνεις ναρκωτικά”. Είναι δυνατόν να σε ακούσει και να τα κόψει σε μια μέρα;

Έτσι κι εσύ, είσαι εξαρτημένη. Όχι από εκείνον. Απ’ την εικόνα σου για σένα.  Την εικόνα που ήρθε εκείνος να σου επιβεβαιώσει, τονίζοντάς σου πόσο δίκιο έχεις να πιστεύεις πως δεν αξίζεις. Γιατί όταν ήσουν μικρή σου έλεγαν πως ο Πρίγκηπας ερχόταν να σώσει τη Πριγκήπισσα κι έτσι κι εσύ, περίμενες να σωθείς. Γιατί όταν ήσουν μικρή έβλεπες τον πατέρα σου να βρίζει τη μάνα σου ή τη μάνα σου να μιλάει άσχημα για τον πατέρα σου κι αυτό πίστευες πως είναι αγάπη. Γιατί μεγαλώνοντας και επιλέγοντας τον άνθρωπό σου, είδες στη σχέση σας τη σχέση των γονιών σου και τη δέχτηκες γιατί αυτό έβλεπες απ’ όταν ήσουνα παιδί. Τότε που οι βαθμοί του σχολείου σου και οι επιδόσεις σου στο μπαλέτο, στα Αγγλικά και ύστερα στο Πανεπιστήμιο, δεν ήταν ποτέ αρκετά καλά για τον μπαμπά και τη μαμά…

Αν δεν κινδυνεύει άμεσα η ζωή σου και των παιδιών σου, δεν θα σου πω να φύγεις τώρα.
Όσο παράξενο κι αν ακουστεί, θα σου πω να μείνεις. Όχι φυσικά για πάντα, για λίγο.
Αλλά μην φύγεις.

Μη φύγεις αν πρώτα δεν πας σε κάποιο ειδικό, οργάνωση ή φορέα για να καταλάβεις πως δεν σου αξίζει και δεν φταις.
Μην φύγεις αν πρώτα δεν πάρεις δύναμη να το φωνάξεις, να το καταγγείλεις και να αντιμετωπίσεις ψύχραιμα, όσα έρθουν.
Μη φύγεις αν πρώτα δεν πας σε παιδοψυχολόγο να βοηθήσει τα παιδιά σου κι εσένα να τα βγάλεις από εκεί μέσα.
Μη φύγεις αν πρώτα δεν απομυθοποιηθεί τελείως στα μάτια σου. Γιατί είναι ακόμα Ο Θεός σου…
Μη φύγεις αν πρώτα δεν δείξεις στα παιδιά σου πως από μια κακοποιητική σχέση φεύγουμε με σχέδιο, όχι με πανικό!

Γιατί αν φύγεις πάνω στον πανικό, το πιο πιθανό είναι να μην πας σε κανέναν ειδικό, να μην ζητήσεις καμία βοήθεια και να μην το καταγγείλεις. Το πιο πιθανό είναι, αντί να απομυθοποιηθεί στα μάτια σου, να σου ρίξει κι άλλη στάχτη με δώρα, παρακάλια και λουλούδια, και να ξαναγυρίσεις. 
Κι εγώ δεν θέλω να ξαναγυρίσεις.

Δεν θέλω να πιστεύεις πως είσαι άχρηστη.
Δεν θέλω να φοβάσαι.
Μα πιο πολύ δεν θέλω τα παιδιά σου να γίνουν σαν εσένα.
Ή σαν εκείνον που σε δέρνει….
Συγγνώμη δεν μου βγαίνει να τον πω πατέρα…δεν μου βγαίνει…

Αν είσαι θύμα κακοποίησης, κατάγγειλέ το άμεσα είτε στην Αστυνομία ή στη γραμμή SOS 15900 ενώ εδώ θα βρείς ξενώνες οργανώσεις και φορείς, που μπορούν να σε βοηθήσουν .  

Σημ: Πρίν με πετροβολήσετε, να ξεκαθαρίσω ότι σε καμία περίπτωση δεν εννοώ να τρώει κανείς ξύλο και να μένει με κίνδυνο της ζωής του. Το νόημα όσων έγραψα είναι ότι αν θες να φύγεις οριστικά, φύγε με σχέδιο. Αυτή είναι και η γραμμή που ακολουθούν αρκετοί φορείς κατά τη βίας, εφόσον δεν μιλάμε για ακραίες περιπτώσεις.

Το Singleparent.gr αφορά τις μονογονεϊκές οικογένειες και τις σύγχρονες μορφές οικογένειας στην Ελλάδα, όπως επίσης και τους γονείς που νιώθουν ή είναι μόνοι μέσα στο γάμο τους είτε λόγω κακοποίησης ή έλλειψης επικοινωνίας. Φιλοσοφία μας είναι να μην κλείνουμε τα μάτια στην αλήθεια και αντί να κρίνουμε, να βοηθάμε. Και γι ‘ αυτό το λόγο, μας έχετε αγαπήσει. Σας ευχαριστούμε!