fbpx

Ο φίλος μου είναι χωρισμένος με δύο παιδιά αλλά δεν ξέρουν για εμάς. Τί λέτε;

| 12 Ιουνίου 2017
ADVERTISEMENT

Είμαι σε σοβαρή σχέση με το φίλο μου εδώ και δύο χρόνια και τα παιδιά του δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για μένα. Να του το κάνω θέμα; Να χωρίσω; Τί;
Κατερίνα

Ήξερα από την αρχή πως αυτό το θέμα θα ήταν αμφιλεγόμενο. Έχει χυθεί πολύ ψηφιακό μελάνι σε αυτή τη σελίδα για τις προκλήσεις του να βγαίνεις ραντεβού με ανύπαντρους μπαμπάδες. Έχω προσπαθήσει να δώσω στις γυναίκες αναγνώστριες μία ξεκάθαρη εικόνα για το πώς σκέφτονται και τί νιώθουν οι ανύπαντροι πατεράδες, στην προσπάθειά τους να ισορροπήσουν σχέσεις, παιδιά, διαζύγιο και πρώην. Έχω προσπαθήσει να αποκωδικοποιήσω, επίσης, γιατί κάποιοι μπαμπάδες συμπεριφέρονται με τον τρόπο που συμπεριφέρονται.


ADVERTISEMENT

Κυρίως, όμως, ενθάρρυνα τις γυναίκες να έχουν υπομονή απέναντί τους, ειδικά με εκείνους που είναι απρόθυμοι να παρουσιάσουν τις σχέσεις τους στα παιδιά τους, και τις προειδοποίησα να μη χρησιμοποιούν αυτή τη “γνωριμία” ως ένα εκβιαστικό τεστ για να επιβεβαιώσουν το επίπεδο της σχέσης τους.

Αυτή η μέρα πρέπει κάποτε να έρθει. Εάν η σχέση έχει θετικές προοπτικές για το μέλλον, τα παιδιά του θα παίξουν σημαντικότατο ρόλο στην εξέλιξή της. Επομένως, θα ήταν καλύτερο να “ξεσκεπαστείτε” και να μιλήσετε ανοιχτά για αυτές τις παγίδες εκ των προτέρων πριν από οποιαδήποτε δεσμευτική κίνηση. Αλλά υπάρχει κάτι πιο ουσιώδες στο να γνωρίσεις τα παιδιά του, το οποίο πολλές γυναίκες φαίνονται να μην κατανοούν πλήρως.

Ο τρόπος με τον οποίο ένας μπαμπάς μιλάει για τα παιδιά του και την πρώην του είναι μία πολύ καλή ένδειξη για το ποιόν αυτού του ανθρώπου. Αλλά αυτό δεν είναι πάντοτε αλάνθαστο κριτήριο. Είμαστε ανίκανοι να δούμε βαθιά μέσα στην ψυχή αυτού του ατόμου, δεν μπορούμε δηλαδή κοιτώντας τους στα μάτια να ξέρουμε και τι ακριβώς σκέφτονται, νιώθουν ή να δούμε το κίνητρό τους. Πολλοί από εμάς, συμπεριλαμβανομένου και μένα, είμαστε λιγότερο “αληθινοί” απ’ όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Δείχνουμε στους ανθρώπους αυτό που θέλουμε εμείς να δούνε. Δεν είναι άξιο απορίας πώς μερικά από τα χειρότερα ελαττώματά μας, αυτά που δεν αποκαλύπτουμε ποτέ στους άλλους ανθρώπους, να βγαίνουν προς τα έξω όταν δεν είναι κανείς τριγύρω;


ADVERTISEMENT

Και ενώ ο τρόπος που ένας άντρας μιλάει για τα παιδιά του αντιπροσωπεύει ένα από τα καλύτερα “βαρόμετρα” στην ποιότητά του, δεν πρέπει να το παίρνουμε ως δεδομένο. Το να περιγράφω τον εαυτό μου ως ΄μπαμπά’, δεν ευθυγραμμίζεται αυτόματα με το ‘είμαι καλός γονιός’. Το να σου λέω ιστορίες για τόσο καλός πατέρας είμαι, είναι το ένα σκέλος. Το να τον παρακολουθείς πώς το λέει αυτό είναι τελείως διαφορετικό. Κάποτε έβγαινα ραντεβού με μία γυναίκα που σε έκανε να πιστεψεις πως ήταν μία πρώτης τάξεως μητέρα, που έλεγχε τα παιδιά της, έθετε όρια, και είχε μάστερ στην πειθαρχία. Μπορούσε να πείσει τον καθένα ότι τα είχε όλα υπό έλεγχο – μέχρι που πέρασα μισή ώρα μαζί της και με τα παιδιά. Θα ανακαλύπτατε ότι τα παιδιά της ήταν πέρα για πέρα αγενή, έτρεχαν πάνω κάτω όλη την ώρα και δεν υπήρχε κανένας έλεγχος. Το πραγματικό προϊόν δεν είχε καμία σχέση με τη διαφήμιση.

Με αυτό το σκεπτικό απάντησα στην Κατερίνα. Στην πραγματικότητα της είπα πώς δεν ξέρει καθόλου το αγόρι της. Ναι, έχουν ζήσει μαζί δύο χρόνια, αλλά γνωρίζει μόνο μία πλευρά από αυτό που πραγματικά είναι. Εκείνη βλέπει τα πράγματα που εκείνος θέλει να δει. Στοιχηματίζω πως, όπως εκείνη η “υπέροχη” μαμά που έβγαινα ραντεβού, όταν είναι με τα παιδιά του, η συμπεριφορά είναι τελείως διαφορετική από όταν αυτά δεν είναι παρόντα. Ένας άντρας που επιφανειακά φαίνεται να έχει ξεπεράσει το διαζύγιο του, μπορεί να είναι ένας ενοχικός πατέρας. Μπορεί να είναι ο πατέρας που υποκύπτει στις απαιτήσεις και θέλω των παιδιών του, σε μία μάταιη προσπάθεια να ηρεμήσει τη συνείδησή του. Μια γυναίκα που πιστεύει ότι είναι ολόκληρος ο κόσμος του χωρισμένου μπαμπά, όταν είναι μόνο οι δυό τους, μπορεί να πέσει από τα σύννεφα όταν τον δει με τα παιδιά του. Κάθε γυναίκα και κάθε άντρας μπορεί να καταλάβουν πολύ γρήγορα εάν υπάρχει χώρος για εκείνους στη ζωή του άλλου, όταν βρίσκονται ανάμεσα στο άλλο τους μισό και τα παιδιά τους.

Η συνάντηση με τα παιδιά του αγοριού σου πρέπει να είναι κάτι παραπάνω, από το να τα γνωρίζεις απλώς, να βλέπεις αν “κολλάτε” ή να διατυμπανίζει την αφοσίωσή του. Το να γνωρίζεις τα παιδιά του είναι να γνωρίζεις τον ίδιο τον άντρα. Παρατηρώντας τον ως πατέρα είναι το πρώτο βήμα για να τον γνωρίσεις πραγματικά. Το πιο σημαντικό κλειδί στο να βγεις ραντεβού με έναν ανύπαντρο μπαμπά είναι, τελικά, είναι να τον δεις ιδίοις όμμασι να είναι ανύπαντρος μπαμπάς. Συμπεριφέρεται διαφορετικά όταν είναι με τα παιδιά του; Σου συμπεριφέρεται διαφορετικά όταν είσαι μαζί τους; Πώς χειρίζεται την πειθαρχία τους; Σου ταιριάζει αυτός ο τρόπος χειρισμού; Με ποιους τρόπους τους δείχνει τη στοργή και την αγάπη του; Και εδώ υπάρχει κάτι εξίσου σημαντικό, εάν είσαι και εσύ ανύπαντρη μητέρα, θα αποδεχτείτε να συμπεριφέρεται το ίδιο και με τα δικά σας παιδιά; Εγκρίνετε τον τρόπο με τον οποίο τα διαπαδαγωγεί και τα ελέγχει όταν κάνουν κάποια αταξία; Αυτό που βλέπετε σε εκείνον όταν είναι με τα παιδιά του, θα είναι πολύ κοντά στη συμπεριφορά του όταν τα δικά σας παιδιά κάνουν κάτι αντίστοιχο.

Το να γνωρίσετε τα παιδιά του είναι πάντοτε παράτολμο, μέρος της ρουτίνας και ποτέ μα ποτέ τέλειο! Είναι, όμως, απαραίτητο, επειδή είναι ο μόνος τρόπος για να γνωρίσετε πραγματικά τον άνθρωπο με τον οποίο είστε μαζί (όλα αυτά ισχύπυν βέβαια και για τις ανύπαντρες μητέρες). Χωρίς να έχετε δει αυτή την πλευρά του εαυτού του, μπορείτε να πείτε με βεβαιότητα πως σας κάνει;

Πηγή: chopperpapa.com

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ