Μπαμπά μου…

Μπαμπά μου…
Τώρα που δεν θα μένουμε πια μαζί μην με ξεχνάς. Να τηρείς τις υποσχέσεις σου, μην με αφήνεις να περιμένω, μην με κάνεις να πιστέψω ότι δεν μ’ αγαπάς, μην με γεμίσεις απογοήτευση και αμφιβολία, μην στιγματίσεις την αθώα μου ψυχή με αδιαφορία. Γιατί είμαι σαν λευκό χαρτί. Ότι γράψεις επάνω μου, αυτό θα μείνει και θα με ακολουθεί σε όλη μου την ζωή. Κι όποιος κι αν προσπαθήσει δεν θα μπορέσει ποτέ να σβήσει τα δικά σου γράμματα. Μην με κάνεις ποτέ να πιστέψω ότι δεν αξίζω την προσοχή σου.

Θέλω να ξέρεις ποιο είναι το αγαπημένο μου φαγητό, ποιος είναι ο καλύτερος μου φίλος, ότι βαριέμαι την ιστορία αλλά μ’ αρέσουν πολύ τα μαθηματικά, ότι θέλω να γίνω γιατρός όταν μεγαλώσω, ότι έχω ευαισθησία στις αμυγδαλές και ανεβάζω πολύ πυρετό. Μπορεί να μην είσαι κοντά μου να μου κρατάς το χέρι όταν τρέμω από τα ρίγη και παραμιλάω, όμως θέλω να το ξέρεις.

Μην με κάνεις ποτέ να σε αισθανθώ σαν ξένο, ούτε και σαν μακρινό συγγενή. Είσαι ο μπαμπάς μου! Ο μπαμπάς μου που μου έλεγε παραμύθια για να κοιμηθώ, ο μπαμπάς μου που με σήκωνε στους ώμους για να βλέπω καλύτερα την παρέλαση, ο μπαμπάς μου που με έβγαζε εκατομμύρια φωτογραφίες, ο μπαμπάς μου που με κοίταζε και φούσκωνε από υπερηφάνεια, ο μπαμπάς μου που έκλαιγε με λυγμούς όταν με πήρε για πρώτη φορά στην αγκαλιά του.

Θέλω να σε ζω και να με ζεις, να μην χαθεί ποτέ η οικειότητα, να μην έρθει ποτέ αμηχανία ανάμεσά μας.

Δεν ξέρω τι έφταιξε και δεν θέλεις να είσαι πια ο άντρας της μαμάς αλλά για μένα θα είσαι πάντα ο μπαμπάς μου. Μην με κάνεις ποτέ να πιστέψω ότι ήμουν εγώ που έφταιξα. Πάντα θα έχω την ανάγκη σου. Πάντα θα αποζητώ την αποδοχή σου. Πάντα θα κρέμομαι από ένα “μπράβο” σου. Πάντα θα περιμένω να δω το ενδιαφέρον σου. Πάντα θα λυπάμαι για τις στιγμές που χάνω από σένα. Πάντα θα προσπαθώ να σε μάθω καλύτερα. Πάντα θα θέλω πιο πολύ χρόνο μαζί σου. Πάντα θα έχω πολλά να σου πω, θέλω να ανυπομονείς να τα ακούσεις!

Δεν θέλω να είμαι υποχρέωση για σένα. Θέλω να είμαι ανάγκη σου.
Δεν θέλω να είμαι βάρος. Θέλω να είμαι η χαρά σου. Δεν θέλω να είμαι υπενθύμιση. Θέλω να είμαι προτεραιότητα. Πάντα θα έχω ανάγκη να είμαι προτεραιότητα.
Η συμπεριφορά σου διαμορφώνει την προσωπικότητα μου. Δώσε μου φτερά, μην μου τα ψαλιδίσεις. Όλη μου η ζωή επηρεάζεται από την παρουσία σου. Μην την κάνεις απουσία… Πονάνε οι απουσίες μπαμπά μου! Ξέρεις, όταν είσαι μικρός όλα είναι μεγάλα.

Κι εγώ θα μεγαλώσω και θα παραβλέψω πολλά και πάντα θα σ’ αγαπάω, αλλά οι πληγές μέσα μου πάντα θα υπάρχουν, κι ας τις κουκουλώνω, πάντα θα πονάνε κι ας κάνω ότι τις αγνοώ, πάντα θα εμφανίζονται μπροστά μου και θα δηλώνουν την παρουσία τους.

Σ’ αγαπώ μπαμπά μου… Πάντα θα σ’ αγαπώ… Πάντα θα μου λείπεις… Πάντα θα εύχομαι να μην είχες φύγει ποτέ από το σπίτι μας…
Σ’ αγαπώ μπαμπά μου!

Πηγή: http://thebluez.gr/