fbpx

Πήρα την επιμέλεια γιατί η πρώην σύζυγος είχε βίαια ξεσπάσματα. Η πατρότητα είναι ευθύνη και τρόπος ζωής!

| 28 Φεβρουαρίου 2017
ADVERTISEMENT

Ο πατέρας μου ήταν ένας κλασσικός τύπος από την παιδική του ηλικία. Ξεκίνησε να δουλεύει από 11 ετών, και συντηρούσε μόνος του τον εαυτό του. Μέναμε μαζί με τους συγγενείς μας, και δεν περνούσα αρκετό χρόνο μαζί του. Έφευγε από το σπίτι το πρωί, και γυρνούσε το βράδυ, τρώγαμε και έπεφτα για ύπνο πάρα πολύ νωρίς.

1Όταν ήμουν 10 ετών, οι συγγενείς μας έφυγαν από το σπίτι για μια εβδομάδα, και έμεινα σε κάτι φίλους του πατέρα μου. Εκεί λοιπόν είδα πως λειτουργεί μια οικογένεια, δεν είχαν το δικό μας οικονομικό άγχος, και ήταν πολύ πιο κοντά στα παιδιά τους. Καθόντουσαν για φαγητό όλοι μαζί, και έπαιζαν μετά. Οι γονείς υποστήριζαν τα παιδιά τους και τα βοηθούσαν στα μαθήματα τους. Εγώ δεν είχα κάτι τέτοιο σπίτι μου. Η μαμά μου δούλευε για 17 χρόνια βραδινή βάρδια, οπότε κοιμόταν κατά τη διάρκεια της ημέρας.


ADVERTISEMENT

Η πατρότητα λοιπόν μου άλλαξε τη ζωή. Την πρώτη φορά που κράτησα την Μαρία στα χέρια μου ένιωσα ένα απίστευτο συναίσθημα.

Πριν γεννηθεί, καθόμουν στον καναπέ, ακουμπούσα το κεφάλι μου στην κοιλιά της συντρόφου μου, και της μιλούσα για να συνηθίσει την φωνή μου. Της έλεγα ότι την αγαπάμε, πως ανυπομονούσα να την δώ, και πως ήταν πολύ σημαντική για εμένα.

2Ήμουν ο πρώτος που την κράτησα όταν γεννήθηκε. Ήταν η πιο ιδιαίτερη στιγμή της ζωής μου. Ρώτησα την νοσοκόμα γιατί δεν έκλαιγε, και γιατί είχε τα μάτια της κλειστά. Μου είπε να μην ανησυχώ – και πως ήταν κάτι που κάνουν όλα τα μωρά. Γύρισα και την κοίταξα, άνοιξε τα μάτια της και με είδε για πρώτη φορά. Ξεκίνησα να κλαίω, το συναίσθημα ήταν υπέροχο. Εκείνη τη στιγμή έβγαλα μια φωτογραφία, που μέχρι σήμερα κουβαλάω μαζί μου.

Δούλευα αρκετές ώρες την ημέρα αλλά όταν γυρνούσα σπίτι, της έδινα ένα τρυφερό φιλί στο κεφάλι καθώς κοιμόταν. Τα Σαββατοκύριακα προσπαθούσα να περνάω όσο περισσότερο χρόνο μπορούσα μαζί της. Έκανα τις δουλειές μου, και μετά ξάπλωνα και την κρατούσα στο στήθος μου. Με έπαιρνε ο ύπνος, και εκείνη κοιμόταν επάνω μου.


ADVERTISEMENT

Έμεινα μόνος όταν έγινε δύο ετών. Ήταν σοκαριστικό για εμένα, αλλά η σύντροφος μου είχε προβλήματα συμπεριφοράς και βίαια ξεσπάσματα και πλέον πήρα την επιμέλεια. Ναι, ένιωθα να βρίσκομαι έξω από τα νερά μου, αλλά αγαπούσα τη Μαρία τόσο πολύ, που δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα περισσότερο.

3Διάβασα σχεδόν 60 βιβλία με θέμα την οικογένεια. Κάποια στιγμή είχε πολύ μεγάλο πρόβλημα στον ύπνο της, και ζήτησα από δύο φίλες μου που είχαν παιδιά να μου δώσουν συμβουλές. Μου έδωσαν κάποιες αλλά δυστυχώς δεν βοήθησαν.  Κατέφυγα στο να αναζητώ μονίμως λύσεις για να μπορέσω να ανταποκριθώ στο ρόλο μου.

Η πατρότητα είναι τρόπος ζωής, και μια συνεχής ευθύνη. Πάντα αγαπούσα τα παιδιά, και φρόντιζα τα παιδιά των συγγενών από μικρή ηλικία.

Η σχέση μου με την Μαρία είναι δυνατή και μοναδική. Όταν ήταν τριών ετών, περάσαμε έξι μήνες χωρίς να έχω αυτοκίνητο. Πήγαινα στα μαγαζιά και την έπαιρνα στις πλάτες μου, από τη μία κρατούσα μια τσάντα και από την άλλη ένα μπουκάλι με νερό. Κατέληγα να κουβαλάω τα ψώνια με εκείνη πάνω μου.

Πρέπει να υπάρχει ένα σωστό αντρικό πρότυπο στη ζωή ενός παιδιού, από την μικρή του ηλικία. Την ενθαρρύνω να είναι αυτόνομη. Προσπαθώ να μεγαλώσω ένα κορίτσι που θα μπορεί να καταφέρει κάθε της στόχο, με σωστά εφόδια στην ενήλικη ζωή της.

Πηγή : http://www.kidspot.com.au/

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ