Μόνος μπαμπάς ρωτά: Η κόρη μου με κάλεσε στην ορκωμοσία της αλλά δεν ξέρω αν θα πάω. Δεν μιλάμε…

Φίλοι και φίλες μου γεια σας. Με λένε Θανάση και είμαι μόνος μπαμπάς. Μεγάλωσα την κόρη μου ολομόναχος χωρίς βοήθεια από κανέναν και είμαι ευτυχισμένος γιατί ξέρω ότι έκανα εκπληκτική δουλειά. Κάνει μεταπτυχιακό και σύντομα τελειώνει, θα πάρει το χαρτί της και θα ψάξει για δουλειά. Για τις σπουδές της τουλάχιστον είμαι πολύ υπερήφανος και έχω να το λέω.

Ωστόσο είμαι πολύ δυσαρεστημένος από κάποιες αποφάσεις της. Δεν μου αρέσει καθόλου το αγόρι της και είμαι απογοητευμένος από τον τρόπο που διαχειρίζεται τα οικονομικά της.

Δανείζεται από δεξιά και αριστερά, τα χαλάει σε ψώνια και ταξίδια και χρωστάει σε όλους, γιατί δεν τα επιστρέφει ποτέ. Δανεικά και αγύριστα που λέμε. Πριν από δύο χρόνια ήρθε και με έπιασε μια φίλη της και μου τα είπε όλα. Ζήτησε μάλιστα από εμένα 1000 ευρώ, γιατί τόσα λέει της χρωστούσε. Έπιασα την κόρη μου και έγινε του Κουτρούλη ο γάμος. Σκοτωθήκαμε, βριστήκαμε και γενικά είπαμε και οι δύο βαριές κουβέντες.

Δεν την έμαθα έτσι εγώ. Πάντα της παρείχα ό, τι χρειαζόταν κι ας μη μου τρέχανε από τα μπατζάκια και της έμαθα να είναι αυτόνομη. Δεν έχουμε μιλήσει από τότε. Είναι αχάριστη και παρτάκιας. Θα έπρεπε να ντρέπεται, γιατί μάλλον ξεχνάει τί τράβηξα για να κερδίσω την επιμέλειά της και να τη μεγαλώσω μόνος. Δεν εκτιμά τίποτα και αυτό με στεναχωρεί πολύ.

Προχτές μου έστειλε ένα ξερό μήνυμα ότι την άλλη βδομάδα είναι η ορκωμοσία της. Η μητέρα μου και όλοι στο σόι με πιέζουν να πάω. Όσο και να το θέλω, δεν ξέρω αν θα παραστώ. Σαν πατέρας ξέρω ότι πρέπει να πάω, να είμαι κοντά με το παιδί μου στις χαρές του και να χαρώ κι εγώ μαζί του, αλλά νιώθω ότι αν πάω, θα είναι σαν να επικροτώ τις ενέργειες και τις αποφάσεις της.

Δεν θέλω να της δώσω την εντύπωση ότι όλα είναι καλά, περασμένα ξεχασμένα, οπότε συνεχίζουμε το ίδιο βιολί, γιατί δεν ισχύει. Θέλω όμως να είμαι εκεί τέτοια μέρα.

Τί να κάνω;

Θανάσης