Είμαι ο Δημήτρης ή αλλιώς…ο Daddy Love!

Daddy Love!!! Το νέο blog που από σήμερα θα φιλοξενείται στις σελίδες του singleparent.gr και που ελπίζω θα το αγκαλιάσετε και θα το κάνετε δικό σας, γιατί ακριβώς για αυτόν τον σκοπό γεννήθηκε! Είναι το πάντρεμα δυο αναγκών. Του singleparent.gr για να προσφέρει σε σας μια συντροφιά και μια ανθρώπινη και απλή προσέγγιση στις σκέψεις, στην καθημερινότητα και στους προβληματισμούς και ανάγκη δική μου να μοιραστώ δημιουργικά τα μαθήματα που μου έχει προσφέρει πλουσιοπάροχα η ζωή, πιστεύοντας ότι θα αγγίξει πολλούς από σας!

Να συστηθώ λοιπόν όπως αρμόζει σε έναν daddy love!

Είμαι ο Δημήτρης Π. (θα αποκαλυφθώ μόλις περάσει ο κίνδυνος της γινομένης ντομάτας) και είμαι και εγώ μέλος του “δικού μας” Singleparent.gr. κατέχοντας τις απαραίτητες προϋποθέσεις  για να αποκαλούμαι “μέλος”, δηλαδή χωρισμένος (αν και ένα κομμάτι πλέον βλέπω) με παιδιά!! 3 για την ακρίβεια!!!

Την ταμπέλα λοιπόν (η το πανό ενίοτε, για να βάλουμε και μια σταλιά χιούμορ) “χωρισμένος με παιδιά”, που όλοι μοιραζόμαστε και που μου δίνει το δικαίωμα σήμερα να απολαμβάνω την καλή σας παρέα, την απέκτησα πριν από περίπου 5 χρόνια! Είναι από εκείνες τις στιγμές της ζωής που μπορεί να μην θυμάσαι μέρα ή ώρα, αλλά μόλις αναφέρεσαι σε αυτό σφίγγουν όλοι οι μυς (κάνει και φοβερούς κοιλιακούς) και ταξιδεύεις πίσω στον χρόνο!!  Ήταν στο κομβικό σημείο της 12ετίας! Δεν ξέρω, έχω ακούσει ότι κάτι γίνεται τότε (ίσως να το αναπτύξουμε σε μια επόμενη συζήτηση)…

Μάλλον περιττό να ζωγραφίσω τι έγινε τα αμέσως επόμενα χρόνια! Τα είδα όλα… Άρνηση, θυμό, συμβιβασμό, κατάθλιψη, αποδοχή !! Μερικά απ’ αυτά ίσως και 2-3 φορές, έτσι σε περίπτωση που κάτι μου είχε ξεφύγει!! Αλλά διαπίστωσα και έμαθα πολλά!!

Μέσα σ’ αυτόν τον τυφώνα των συναισθημάτων, χάνοντας κάθε επαφή με τον ορισμό της λογικής, ερχόντουσαν και στιγμές γαλήνης και ζεστασιάς!  Ήταν οι μέρες που είχα τις ζωές μου!! Ξαφνικά αποκτούσα νόημα, γινόντουσαν πράγματα, υπήρχε ήλιος και φεγγάρι, αρχή και τέλος! Έμενε για πολύ καιρό να ζω για εκείνες τις στιγμές! Σημείωνα στο ημερολόγιο, έσβηνα τις μέρες σαν τους έγκλειστους στις φυλακές περιμένοντας την αποφυλάκισή τους!! Λίγο μελό φαντάζει, αλλά σας βάζω στην διάθεση της εποχής !! Ευτυχώς στα παιδιά, από τότε, δεν δημιουργήθηκαν ουλές από τον χωρισμό! Ίσως επειδή τα έβλεπα συχνά, ίσως επειδή από την μέρα της γέννησής τους στην αίθουσα τοκετού μέχρι και σήμερα παραμένω παρών και ενεργός σε όλα, ίσως επειδή ουδέποτε έδωσα την ευχαρίστηση στην “άλλη” πλευρά να καταλογίσει το παραμικρό, ίσως επειδή όλα μαζί!! Τόσο αλλόκοτο μου φαινόταν που κάποια μέρα ρωτώντας την τότε 12χρονη μεγάλη μου κόρη μου απάντησε, “Μια χαρά είμαστε, αφού δεν έχει αλλάξει τίποτα. Και πριν σε είχαμε και τώρα σε έχουμε” !!

Με τις αγάπες μου, η σχέση έχει εξελιχθεί όχι μόνο σε γονιού-παιδιού, αλλά και φίλου (με όρια), συμβούλου, καθοδηγητή, “δασκάλου ζωής”….  Αν και πλέον οι υποχρεώσεις δεν επιτρέπουν τόσο πολύ ελεύθερο κοινό χρόνο (ο μεγάλος μου φοιτητής που μένει μόνος και τα 2 κοριτσάκια μου λύκειο και γυμνάσιο), παρ’ όλα αυτά εκμεταλλευόμαστε τον χρόνο μαζί και περνάμε απλά τέλεια και στις μέρες μας και στις διακοπές !!

Έχοντας ζήσει πολύ έντονα την κάθε στιγμή και το κάθε συναίσθημα τα τελευταία 5 χρόνια, από κατάθλιψη μέχρι αστείρευτη και άνευ αιτία χαρά (που τελικά αυτή και επικράτησε, που όμως πλέον έχει αιτία), μου είναι πολύ εύκολο να δω τις διαφορές και να συγκρίνω!! Στο σπίτι #2 (έτσι το αποκαλούμε) δεν έχει φωνές, μιζέρια, γκρίνια, εγωισμούς και διαφορές!! Επικρατεί η συζήτηση, ο διάλογος, η διάθεση για λύσεις, η πλάκα, το γέλιο!! Δεν χάνω μέρα επαφής με την καθημερινότητά τους, τα προβλήματά τους, τις ανάγκες τους!! Μεγαλώνουν αυτά και εγώ μαζί τους! Ακούω, προσαρμόζομαι, εξελίσσομαι!! Έχω άποψη για τις παρέες τους, το σχολείο, τους δασκάλους/καθηγητές και τις δραστηριότητές τους! Μέχρι και τους φίλους τους έχω συχνά στο σπίτι #2!!

Είναι για μένα η πηγή ενέργειας και έμπνευσης και έχω αποκτήσει πλέον το δικαίωμα να ονειρεύομαι !!

Αυτά για την πρώτη μας γνωριμία!! Έτσι, για μια μυρωδιά! To know us better, που λένε… Θα τα πούμε ξανά σύντομα. Και μην πάψουμε ποτέ να παλεύουμε και να έχουμε πίστη στον εαυτό μας !! Χαράζουμε την πορεία μας γιατί στο τέλος η ανταπόδοση είναι πολύ μεγαλύτερη!!

Daddy Love