fbpx

Είμαι μόνος μπαμπάς και σήμερα έχω ένα ξεχωριστό ραντεβού…με την κόρη μου

| 25 Μαΐου 2017
ADVERTISEMENT

Κάθομαι στο μπάνιο κοιτάζοντας τον καθρέφτη. Τα ρούχα μου είναι σιδερωμένα, μυρίζουν όμορφα και είμαι ενθουσιασμένος γιατί θα βγώ ραντεβού. Αλλά δεν είναι συνηθισμένο.

Δεν είμαι εγώ εκείνος που διαλέγει το πού και το πότε, είναι πάντα δική της απόφαση. Θα μπορούσαμε να έχουμε πάει για φαγητό, για περίπατο ή για να παίξουμε κάποιο παιχνίδι. Αλλά είναι πάντα δική της επιλογή.


ADVERTISEMENT

Αυτή είναι η αίσθηση όταν έχεις να βγείς “ραντεβού” με την 12χρονη κόρη σου. Σήμερα θα πάμε να ψωνίσουμε ρούχα. Πάμε στο αυτοκίνητο και της ανοίγω την πόρτα, με ευχαριστεί και ξεκινάμε. Έχει ήδη αποφασίσει από πριν σε ποιά μαγαζιά θα πάμε, εγώ είμαι εκεί απλά για την βόλτα.

Δεν σταματάμε να μιλάμε. Μου μιλάει για το σχολείο, τις δραστηριότητες της, τα σπορ, τα ρούχα και τα αγόρια (δεν θέλω καν να το σκέφτομαι). Για να είμαι ειλικρινής κάνει μονόλογο και απλά συμπληρώνω ορισμένες λέξεις για να καταλαβαίνει πως ακούω προσεκτικά όσα λέει. Της λέω την γνώμη μου μόνο όταν το ζητήσει. Όταν ψωνίζει κάτι, δεν παρεμβαίνω και την αφήνω να τελειώσει την αποστολή της. Οι περισσότερες γυναίκες καταλαβαίνουν ακριβώς τι εννοώ.

Πάμε για φαγητό, τελειώνει και συνεχίζει να μου μιλάει ακόμα περισσότερο, αυτή τη φορά όμως θέλει τη συμβουλή μου. Προσπαθώ να μην μακρηγορώ και θεωρώ ότι τα πηγαίνω καλά.


ADVERTISEMENT

Μόλις φτάνουμε σπίτι, τρέχει στην κουζίνα να κόψει τα καρτελάκια από τα καινούρια της ρούχα. Τα μικρότερα αδέρφια της έρχονται για να ρίξουν μια ματιά. Τους τα δείχνει περήφανη και αρχίζει να τα δοκιμάζει, ενώ εγώ πάω και κάθομαι στο σαλόνι.

Πριν πάει στο δωμάτιο της, το ραντεβού μου μπαίνει μέσα στο σαλόνι, με κάνει μια αγκαλιά, μου λέει ευχαριστώ και πως με αγαπά. Την αγκαλιάζω και της χαμογελώ.

Είμαι χαρούμενος, γιατί οι βόλτες μας δεν είναι σπάνιες. Βγαίνω ραντεβού και με το γιό μου εδώ και πέντε χρόνια. Είναι κάτι που συνήθως ανυπομονώ να κάνω και ξέρω ότι και εκείνα περιμένουν το ίδιο. Αν αυτή η επαφή μου μαζί τους θα κάνει τη διαφορά, είναι σίγουρα κάτι που μόνο ο χρόνος μπορεί να δείξει.

Μπορώ όμως να σας πω το εξής: Καθώς κάθομαι στο σαλόνι συγκινημένος, σκέφτομαι αυτό το 12χρονο κορίτσι που πλέον είναι 14 ετών. Έχουμε περάσει πάρα πολλά στα “ραντεβού” μας, όπως και με τα άλλα μου παιδιά. Είμαι τυχερός γιατί θέλουν να βγαίνουν βόλτα με τον γερο-πατέρα τους. Και πάλι όμως δεν ξέρω αν κάνει κάποια διαφορά για εκείνα. Γνωρίζω όμως ότι έκανε και θα κάνει πάντα για μένα.

Πηγή: https://singledadsarecool.com/

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ