Η καινούρια μου φίλη είναι χωρισμένη με παιδί και είναι το είδωλό μου!

Δεν έχει λίγο καιρό που στη ζωή μου μπήκε μια καινούρια φίλη. Στη αρχή δίστασα ως συνήθως (είμαι τρομερά αγοραφοβική) αλλά παρόλα αυτά οι οιωνοί έδειξαν πως είναι μια ανεξήγητη φιλία, που για κάποιο λόγο ήρθε για να μείνει. Άσχημα γεγονότα και για τις δύο πλευρές , έδεσαν το πιο σουρεαλιστικό γλυκό, και βρεθήκαμε μέρες, μήνες, βράδια αξημέρωτα να αναλύουμε όλα όσα έχουν συμβεί, σαν να προσπαθούμε να αναπληρώσουμε το κενό πληροφοριών που υπήρξε μεταξύ μας, για τα χρόνια που δεν γνωριζόμασταν.

Υπάρχει όμως μια μικρή διαφορά: Εγώ είμαι μόνη χωρίς οικογένεια παιδιά κ.τ.λ (έχω ένα σκυλί, και αυτό μάλλον θα το δώσω στην τράπεζα αν συνεχίσει να παίρνει τηλέφωνο) ενώ εκείνη είναι χωρισμένη με ένα μικρό παιδί.

Για εμένα λοιπόν είναι ένα παράλληλο σύμπαν. Δεν είχα ποτέ σκεφτεί ότι υπάρχει και αυτή η «τηλεόραση». Η μητέρα δηλαδή, που προσπαθεί να βρεί τα κομμάτια της μετά από έναν αποτυχημένο γάμο, που δουλεύει από το πρωί έως το βράδυ εκτός σπιτιού για να φροντίσει την καινούρια δύσκολη ζωή που επέλεξε,

το παιδί το οποίο αντιδρά σε ότι και να κάνει η ίδια, καθώς αντιλαμβάνεται ότι φταίει εκείνη για το χώρο που ζούν πλέον , και προφανώς ο μικρός με ύφος Σπύρου Παπαδόπουλου στο «Τι έγινε ρε παιδιά;» κάνει τα πάντα για να την τιμωρήσει με τον δικό του μοναδικό τρόπο, κάνοντας την Ιερά εξέταση να φαίνεται, χαριτωμένη πενταήμερη στην Ρόδο.

Παιδικά στην τηλεόραση που παίζουν σε συναυλιακή ένταση, λες και βλέπουν στο σπίτι μονίμως τα βραβεία Mad, παιχνίδια και ρόπαλα που εκτοξεύονται σε μια κλήση Skype πάνω από το κεφάλι της, σαν δορυφόροι που μόλις μπήκαν σε τροχιά , και εκείνη να μένει ατάραχη με ύφος Garfield (και κρυφή σκέψη τι αμαρτίες πληρώνω, στην προηγούμενη ζωή πρέπει να πέταξα όλους τους Χριστιανούς στα λιοντάρια, δεν εξηγείται διαφορετικά).

Και κάθομαι λοιπόν σε μια οθόνη που δεν μπορώ να αλλάξω κανάλι, και σκέφτομαι τα εξής: Αρχικά θα μείνω με το σκυλί ή θα στειρωθώ (ο μικρός της παίζει να είναι η καλύτερη διαφήμιση αντισύλληψης που έχω δεί σε live αναμετάδοση) , όταν όμως φεύγει η πρώτη πανικόβλητη σκέψη θεωρώ ότι αυτή η γυναίκα παίζει να είναι το είδωλο μου.

Πως μπορείς να ζείς έτσι μέσα σε όλο αυτό το χάος, να είσαι κουρέλι ψυχολογικά αλλά να έχεις πάντα μια αληθινή αγκαλιά ,όποτε ο μικρός το χρειαστεί, την οποία θα δώσεις με όλη σου την καρδιά;

Θεωρώ ότι αυτή είναι η έννοια της αληθινής και πραγματικής αγάπης, και μέσα στο «ο Χριστός και η Παναγία» που με πιάνει όταν τον βλέπω, ζηλεύω λίγο εως πολύ. Ζηλεύω αυτή την πολύ όμορφη σχέση που ελπίζω να έχω και εγώ μια μέρα. Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό θυμάμαι την δική μου μαμά, και πόσο ίδιες ήταν οι εκφράσεις της και οι αντοχές της. Είναι γλυκιά αυτή η κούραση και ας μην την καταλαβαίνω.

Δεν μπορώ να σε βοηθήσω όσο και να το θέλω, να ξέρεις όμως ότι με το λιγοστό μου μυαλό, θαυμάζω την καθημερινότητα σου και τη σέβομαι όσο λίγα πράγματα στη ζωή μου.

Με αγάπη και δέος,

Χαρά

Υ.Γ 1. Πέρα από τις γλύκες και εμένα μου έχει περάσει από το μυαλό να τον κλείσω στη ντουγιάπα, μέχρι να σταματήσει να τσιρίζει για τους δεινόσαυρους του.
Υ.Γ 2. Μην με αφήσεις να τον κοιμίσω μόνη μου, γιατί δεν έχεις ιδέα τι περνάει από το μυαλό μου για θαυματουργά αποτελέσματα.
Υ.Γ 3. Λοβ γιου μποθ.