Πώς να χειριστείτε την απόρριψη του διαζυγίου

Όταν ένας γάμος τελειώνει επειδή ο/η σύζυγος, σας άφησε ή σας πρόδωσε, είναι φυσιολογικό να βιώνετε συναισθήματα απόρριψης. Η εγκατάλειψη είναι μια πικρή εμπειρία που μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε λύπη ή θυμό και ενδεχομένως να κάνουμε και σκληρή αυτοκριτική, νιώθοντας ενοχές για ό,τι πήγε λάθος. Μπορεί να σοκαριστούμε και προσπαθώντας να καταλάβουμε τι έχει συμβεί, να νιώσουμε ότι αποτύχαμε παταγωδώς . Ωστόσο είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι αυτό είναι ένα φυσιολογικό κομμάτι της θλίψης όταν ένας γάμος διαλύεται.

Κι ενώ είναι φυσιολογικό να διανύσετε μία περίοδο αυτοκριτικής, ακόμη και αυτολύπησης, είναι σημαντικό να διατηρείτε τα πράγματα σε ένα πλαίσιο κοινής λογικής. Αναρωτηθείτε εάν οι φόβοι του να μείνετε μόνοι σας, σας εμποδίζει από το να δείτε αυτό το χωρισμό αντικειμενικά. Για παράδειγμα είναι πολύ πιθανό ο γάμος σας να είχε προβλήματα για ένα διάστημα και ένας από τους δύο ή και οι δύο να ήσασταν δυστυχισμένοι αλλά να μην το βλέπατε ή να το παραβλέπατε.

Μέρος της διαδικασίας της θλίψης στο διαζύγιο, είναι να αποδεχτείτε ότι αυτό που ονειρευόσασταν να συμβεί, το σημείο στο οποίο θέλατε να φτάσετε με τον/τη σύζυγό σας μέχρι ο θάνατος να σας χωρίσει, δεν θα συμβεί ποτέ. Μπορεί αυτό να είναι ότι δεν θα ξαναφάτε όλοι μαζί ή ότι δεν θα ξαναπάτε βόλτα όλοι μαζί. Για παράδειγμα, σε κάποια από τις συνεδρίες μας,  μία ασθενής μου, μου είπε πως το πιο σκληρό πράγμα που έπρεπε να αντιμετωπίσει μετά το διαζύγιο, ήταν ότι εκεί που είχε συνηθίσει να βλέπει τηλεόραση μαζί με τον άντρα της, τώρα έβλεπε τηλεόραση μόνη της.

Ωστόσο, «όταν νιώθουμε ότι μας απορρίπτουν, είναι πιθανό να ακούμε την εσωτερική μας φωνή η οποία μας αποσπά τη προσοχή και βασίζεται εν μέρει στη πραγματικότητα», σύμφωνα με τη συγγραφέα Dr. Lisa Firestone. Συγκεκριμένα, γράφει «Όταν ακούμε αυτή τη φωνή είναι πιο πιθανό να νιώσουμε περισσότερη ταπείνωση παρά πραγματική λύπη για την απώλειά μας. Η κριτική που ασκούμε στον εαυτό μας, μας δίνει την (ψευδ)αίσθηση ότι δεν θα επιβιώσουμε μόνοι μας και ότι κανείς δεν μας αγαπάει ή δεν θα μας αγαπήσει ποτέ. Μπορεί  η επίθεση αυτής της φωνής να μην είναι απτή και ορατή, αλλά συνήθως μας βοηθάει στο να «θυματοποιούμε» τον εαυτό μας στα μάτια των άλλων.

Το αίσθημα της απόρριψης είναι στενά συνδεδεμένο με το αίσθημα της αυτοεκτίμησης και με το αν και πόσο αγαπάμε τον εαυτό μας. Μέρος της ανάρρωσης από το διαζύγιο είναι η αναγνώριση και η αποδοχή, ότι ο τρόπος που νιώθετε για τον εαυτό σας, επηρεάζει τον τρόπο που σχετίζεστε με τους ανθρώπους. Όσο μαθαίνετε να αποδέχεστε το γεγονός και ξεκινάτε να αγαπάτε τον εαυτό σας ξανά, το αίσθημα της απόρριψης θα μειωθεί σημαντικά. Η αυτοεκτίμηση αποτελεί κίνητρο για να σχετίζεστε με τους άλλους με πιο ουσιαστικούς τρόπους.

Ας δούμε λοιπόν μαζί αυτή την απόρριψη αλλά και τί πραγματικά σημαίνει να εγκαταλείπεις και να εγκαταλείπεσαι στο διαζύγιο. Ο Dr. Bruce Fisher γράφει στο βιβλίο του «Εκείνοι που εγκαταλείπουν είναι οι σύντροφοι που αφήνουν μια σχέση νιώθοντας ενοχές γι’ αυτό. Εκείνοι που εγκαταλείπονται είναι όσοι θέλουν να παραμείνουν στη σχέση βιώνοντας δυνατά αισθήματα απόρριψης».

Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι οι δύο παραπάνω ρόλοι που περιγράψαμε, δεν είναι πάντα ξεκάθαροι και ότι μερικές φορές μπορεί να ισχύει το αντίστροφο. Για παράδειγμα μπορεί κάποιος να ζητήσει διαζύγιο επειδή ο άλλος έχει εγκαταλείψει εντελώς τη σχέση και το γάμο τους. Επομένως, αυτός που ζητάει διαζύγιο δεν το κάνει επειδή πραγματικά θέλει να χωρίσει αλλά επειδή βαρέθηκε να περιμένει και θέλει να κάνει κάτι τολμηρό για να πάρει τη ζωή του στα χέρια του.

Αν το καλοσκεφτείτε, η ενοχή και η απόρριψη, μπορούν να είναι δύο πλευρές στο ίδιο νόμισμα. Ο σύντροφος που φεύγει νιώθει ενοχές και ο σύντροφος που αφήνεται νιώθει απόρριψη. Δώστε βάση στη διαφορά προτεραιοτήτων. Αυτός που εγκαταλείπει εστιάζει στη προσωπική του ανάπτυξη λέγοντας φράσεις όπως «Θέλω να βρώ τον εαυτό μου». Από την άλλη, αυτός που  εγκαταλείπεται εκφράζει την επιθυμία να σώσει τον γάμο του λέγοντας φράσεις όπως «Πες μου τι θες να αλλάξω και θα το κάνω».

Κι ενώ όσα διαβάζετε παραπάνω δεν είναι καμιά τρομερή επιστήμη, αυτό που οι περισσότεροι περιμένουμε είναι ο αριθμός των ανθρώπων που θα χαρακτήριζαν τον εαυτό τους ως κάποιον που εγκαταλείφθηκε να είναι ίδιος με τον αριθμό των ανθρώπων που θεωρούν ότι εγκατέλειψαν. Ωστόσο υπάρχει ένα μικρό ποσοστό όπου οι άνθρωποι λένε πως το διαζύγιό τους ήταν αμοιβαίο. Οι άνθρωποι αυτών των περιπτώσεων, είναι λογικό να αισθάνονται ενοχή και απόρριψη μαζί. Παρακάτω θα δείτε 6 τρόπους να ξεπεράσετε το αίσθημα απόρριψης και να αναρρώσετε:

Αποδεχτείτε το γεγονός ότι είναι φυσιολογικό να έχετε συναισθηματικές αντιδράσεις ή/και εξάρσεις στο τέλος μιας σχέσης. Πιθανόν αυτές τις αντιδράσεις να τις είχατε και σε όλη τη διάρκεια του γάμου σας και απλώς εντάθηκαν κατά τη διάρκεια του διαζυγίου ή μετά από αυτό.

Αναγνωρίστε ότι όλες οι σχέσεις είτε διαλύονται είτε τις χωρίζει ο θάνατος. Το γεγονός ότι ο γάμος σας τελείωσε, δεν σημαίνει ότι είστε ανεπαρκείς ή κατώτεροι ή ότι κάτι δεν πάει καλά με εσάς. Δώστε χρόνο στον εαυτό σας και κάντε διάλειμμα.

Δουλέψτε στο κομμάτι του πώς και πόσο αγαπάτε τον εαυτό σας. Είστε ένα αξιόλογο άτομο που δεν πρέπει να το αφήσετε να καθοριστεί από το τέλος ενός γάμου. Κανένα άτομο σε αυτή τη ζωή δεν θα μπορέσει κι αλλιώς να σας συμπληρώσει.

Αποδεχτείτε ότι το αίσθημα της απόρριψης που νιώθετε είναι αναμενόμενο στο τέλος ενός γάμου και χρειάζεται χρόνο για να το βιώσετε, να το διαχειριστείτε και να το ξεπεράσετε. Οι σχέσεις μας είναι οι δάσκαλοί μας.

Μπείτε στη διαδικασία να γνωρίσετε περισσότερο τον εαυτό σας. Ανοιχτείτε σε νέες εμπειρίες και δραστηριότητες στις οποίες δεν μπορούσατε να συμμετέχετε όσο ήσασταν παντρεμένοι.

Καλλιεργήστε υποστηρικτικές σχέσεις. Το να είστε με άτομα που σας αποδέχονται και σας υποστηρίζουν, θα σας βοηθήσει να κατευνάσετε το αίσθημα της απόρριψης.

Καταλήγοντας, αν καθίσετε να εξετάσετε προσεκτικά πώς τα συναισθήματα απόρριψης επιδρούν στη συμπεριφορά σας, το πιο πιθανό είναι να αποκτήσετε πιο υγιή άποψη για τον εαυτό σας. Πενθείτε τον γάμο σας σε σημείο να παραμελείτε τον εαυτό σας, την υγεία σας, τα ενδιαφέροντά σας και τους φίλους σας ; Συμβουλευτείτε έναν ειδικό που θα σας βοηθήσει να το ξεπεράσετε. Το άτομο που χώρισε επειδή ο/η σύντροφός του αποφάσισε να λήξει το γάμο τους, καλείται να καταπολεμήσει την νοοτροπία του «θύματος» που έχει πλάσει στο μυαλό του και να φροντίσει τον εαυτό του. Αν καταλάβετε και πάρετε απόφαση ότι το διαζύγιο δεν σας καθορίζει, τότε μόνο θα αναρρώσετε και να προχωρήσετε!

Terry Gaspard, MSW, LICSW-Διαπιστευμένη κλινική κοινωνική λειτουργός 
Πηγή: Huffingtonpost.com