fbpx

Ανεργία και διαζύγιο: Όποιος χάνει τη δουλειά, χάνει στην αγάπη;

| 1 Σεπτεμβρίου 2013
ADVERTISEMENT

Απολύθηκα για δεύτερη φορά τον Νοέμβριο του 2005. Είχα απολυθεί άλλη μια φορά πρίν από τότε, οπότε ήξερα τι να κάνω. Έστειλα βιογραφικά, έψαξα σε εφημερίδες και ίντερνετ και μέχρι τον Μάρτιο του 2006 είχα καλές προοπτικές αλλά καθόλου δουλειά.

Επίσης ήξερα ότι ο δρόμος θα ήταν δύσκολος και μακρύς αλλά μη μπορώντας να κάνω αλλιώς, αφέθηκα σε αυτό. Η γυναίκα μου, ως μαμά που φυλούσε τη μικρή στο σπίτι, ανησυχούσε διότι δεν εργαζόταν και είχε πολύ καιρό να μπεί στη διαδικασία να βρεί δουλειά. Η ένταση κορυφώθηκε, όπως το άγχος και ο φόβος. Όχι τόσο από τη δική μου πλευρά, όσο από την πλευρά της γυναίκας μου.


ADVERTISEMENT

Τον Ιούνιο του 2006 χωρίσαμε και η γυναίκα μου έκανε αίτηση διαζυγίου. Τον Ιούλιο του ίδιου έτους, έφυγα απ’ το σπίτι. Βρήκα δουλειά τον Αύγουστο με πολύ καλό μισθό αλλά η στασιμότητα της διαδικασίας του διαζυγίου και τα αρνητικά συναισθήματα του ενός προς τον άλλον, κλιμακώνονταν. Τον Μάιο του 2007 το διαζύγιό μας ήταν οριστικό.

Στην αρχή σκέφτηκα πως η περίπτωσή μας δεν ήταν η μόνη αλλά γνωρίζοντας όλο και περισσότερους χωρισμένους άντρες μέσα στη νέα εταιρία που εργαζόμουν, άρχισα με έκπληξη να συνειδητοποιώ πόσο κοινή ήταν.

Η υποψία ότι η απόλυσή μου αύξησε τις πιθανότητες να χωρίσω, επιβεβαιώθηκε από μία μελέτη της  Liana Sayer του Πανεπιστημίου του Οχάιο που αντικείμενό της ήταν η οικογενειακή ευτυχία σε σχέση με το επαγγελματικό στάτους. Η μελέτη κατέδειξε ότι όταν οι άντρες χάνουν τη δουλειά τους, αυτή η απώλεια αυξάνει την πιθανότητα να διαλυθεί ο γάμος είτε από την πλευρά του άντρα που απολύθηκε είτε από την πλευρά της γυναίκας. Γιατί;  Εξετάζοντας τις αιτίες με άλλους χωρισμένους άντρες σε συνδυασμό με την παραπάνω μελέτη, καταλήξαμε ότι οι κύριοι λόγοι της συσχέτισης μεταξύ απόλυσης και διαζυγίου ήταν οι εξής:


ADVERTISEMENT

1. Κακός γάμος: Εάν ήδη δεν περνάς καλά μέσα στον γάμο σου, η απώλεια της δουλειάς από την πλευρά του ενός ή του άλλου, απλώς θα ενισχύσει το αρνητικό κλίμα και θα αποτελέσει άλλον έναν λόγο για το τέλος. Η όποια κακή συνήθεια της συζύγου που κάποτε φάνταζε ως κάτι υποφερτό, πλέον διογκώνεται κάτω από το μικροσκόπιο της ανεργίας ενώ η γκρίνια που φέρνει η απροθυμία του άντρα να βοηθήσει με τις δουλειές του σπιτιού ενώ μάλιστα είναι άνεργος, κάνει το μυαλό του να καταστρώνει σχέδια απόδρασης.

2. Αυξανόμενο αρνητικό συναίσθημα: Η αβεβαιότητα των συνθηκών διαβίωσης είναι σαν μια φλόγα που διαρκώς φουντώνει και καίει κάθε θετικό συναίσθημα. Όσο η απώλεια της δουλειάς παραμένει, τόσο μεγαλώνει και η ένταση μεταξύ του ζευγαριού ενώ τα «κατηγορώ» σχετικά με την εύρεση εργασίας, είναι πάντα στη πρώτη γραμμή.

Όσο λιγοστεύουν τα χρήματα στην τσέπη, τόσο αυξάνεται το στρες. Πώς θα πληρωθούν οι λογαριασμοί τον επόμενο μήνα; Πώς θα μπεί φαγητό στο τραπέζι; Ο φόβος μπροστά στην πιθανότητα μεγάλων αλλαγών ,όπως η απώλεια του σπιτιού ή η χρεωκοπία της οικογένειας, ολοένα και μεγαλώνει.

3. Διαλυμένες κοινωνικές προσδοκίες: Οι κοινωνικές νόρμες επιδεινώνουν περισσότερο την κατάσταση καθώς για την κοινωνία, ο άντρας είναι αυτό που λέμε ο «κουβαλητής», αυτός που από τη φύση του είναι γεννημένος να εξασφαλίζει το ψωμί στην οικογένειά του. Όσο ο άντρας είναι άνεργος, τόσο το μυαλό του «παίζει». Το ζευγάρι αρχίζει να καυγαδίζει και η μία πλευρά προσπαθεί να επιβληθεί στην άλλη και το αντίστροφο. «Αφού είσαι σπίτι γιατί δεν θέλεις να περνάμε περισσότερο χρόνο μαζί;». ή «Γιατί δεν ασχολείσαι με το σπίτι/το παιδί, να βρείς και μια δουλειά να μας βοηθήσεις;». Τότε ένας τρελαίνεται και ζητάει διαζύγιο οπότε ο άλλος ανυποχώρητος και ταυτόχρονα αδύναμος, απλά το δέχεται.

Ας το παραδεχτούμε: Εάν δύο άνθρωποι αγαπιούνται πραγματικά, τίποτα δεν μπορεί να μπεί ανάμεσά τους.  Η απώλεια της δουλειάς, μπροστά στην αγάπη δύο ανθρώπων, μοιάζει με ένα μικρό ατυχές συμβάν. Όσο μεγαλώνει η δυστυχία μέσα στον γάμο, τόσο αυξάνονται και οι τρόποι που δημιουργούμε για να τον τελειώσουμε το συντομότερο δυνατόν.
Επομένως ο γάμος μου, όπως πιστεύω και κάθε γάμος, δεν τελείωσε εξαιτίας της ανεργίας. Έτσι κι αλλιώς με τη γυναίκα μου, ακόμη και όταν εργαζόμουν, δεν ήμασταν ευτυχισμένοι. Η απόλυση απλά επιτάχυνε το αναπόφευκτο!

Πηγή: Huffingtonpost.com
Εικόνα: Rinckerlaw.com

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ