Ζηλεύω τη πρώην σύζυγο του άντρα μου που έχει πεθάνει

“Έχω παντρευτεί έναν άνθρωπο που έχασε τη γυναίκα του πρίν 11 χρόνια. Είχαν μαζί μια κόρη και η γυναίκα του πέθανε τρείς μήνες μετά τη γέννα. Όμως παρ’ όλο που έχουμε κάνει δύο αγόρια μαζί, τη ζηλεύω φοβερά. Αισθάνομαι ότι ο γάμος τους ήταν ευτυχισμένος γιατί μιλάει συχνά για εκείνη και λέει πόσο όμορφη γυναίκα ήταν. Έχει τα ρούχα της στη ντουλάπα του και τις φωτογραφίες του γάμου τους στο συρτάρι του. Αισθάνομαι ότι έρχομαι δεύτερη και ότι αν δεν είχε πεθάνει δεν θα ήμασταν μαζί. Έχουμε μαλώσει κάποιες φορές γι’ αυτό αλλά εκείνος συνεχίζει να κρατάει τα πράγματά της. Τι να κάνω;”

Απάντηση
Δεν θέλετε να συγκριθείτε με έναν άνθρωπο που έχει φύγει από τη ζωή, πιστέψτε με. Οι άνθρωποι που φεύγουν καταλαμβάνουν συναισθηματικό χώρο, τον ίδιο που καταλαμβάνει η πικρία μέσα στη ψυχή των παιδιών των διαζευγμένων γονιών.  Όσο απαιτητικό ή «κακομαθημένο» και να είναι ένα παιδί χωρισμένων γονιών, θα είναι πάντα δικαιολογημένο στα μάτια των γονιών του, λόγω διαζυγίου.

Μία νεκρή σύζυγος είναι ακίνδυνη λένε και έχουν δίκιο. Όσον αφορά το ότι ήταν όμορφη, δεν έχετε παρατηρήσει ότι είμαστε όλοι όμορφοι αλλά οι περισσότεροι το προσέχουν μόνο όταν φεύγουμε από τη ζωή; Το κακό εδώ είναι ότι πρέπει να «πεθάνετε» για να σταματήσετε να νιώθετε ανασφάλεια ως προς τα συναισθήματα του άντρα σας για εσάς.

Επιπλέον ο θάνατος, κάνει και τους χειρότερους ανθρώπους να μοιάζουν άγγελοι. Ακούς τον κόσμο να μιλάει πάντα με τόσο καλά λόγια γι΄αυτόν που έφυγε, που δεν πιστεύεις ότι ο άνθρωπος αυτός είχε τόσους καλούς φίλους γύρω του. Σε κάνει να θες να πεθάνεις κι εσύ για να σε εκτιμήσουν το ίδιο!

Αναγνωρίζουμε πόσο δύσκολο είναι να ζεί κανείς στη σκιά του νεκρού, όμως ο θάνατος των αγαπημένων προσώπων, καταλαμβάνει πάντα χώρο στη ζωή όσων έμειναν πίσω και τα προσεκτικά βήματα από τη πλευρά σας, είναι η μόνη λύση. Και ακριβώς επειδή η συγκεκριμένη γυναίκα ήταν και θηλάζουσα και πρωτομαμά τον καιρό που απεβίωσε-άρα ακόμη πιο «αγιοποιημένη» στα μάτια του συζύγου σας-θα σας πρότεινα να αποφύγετε τις συγκρούσεις μαζί του. Το πώς τη θυμάται και τι κάνει στη μνήμη της, συγγνώμη που θα σας το πω, αλλά δεν σας αφορά. Αντιθέτως, ακολουθώντας τα χνάρια μιας όμορφης και καλής συζύγου και μητέρας, είναι προς όφελός σας. Επίσης το γεγονός ότι μετά από μια τέτοια γυναίκα, μπόρεσε και έκανε ξανά οικογένεια, κάτι καλό λέει αυτό για εσάς.

Γι’ αυτό θα σας πρότεινα να στρέψετε τη προσοχή σας σε πρόσωπα και πράγματα που δεν μπορείτε να ζήσετε χωρίς αυτά. Το να διεκδικείτε χώρο από τη μνήμη της, δεν θα σας βγάλει πουθενά, αντιθέτως θα σας βάλει στη διαδικασία να διακινδυνεύσετε και αυτά που έχετε. Στη θέση σας, θα του αγόραζα μια καινούρια συρταριέρα για να βάλει μέσα όλα της τα πράγματα, λέγοντας πως δεν είναι δυνατόν τόσο πολύτιμα αντικείμενα να είναι σκορπισμένα εδώ κι εκεί. Με αυτόν τον τρόπο θα δείξετε ότι εκτιμάτε και σέβεστε τα συναισθήματα του συζύγου σας για εκείνη αλλά και το ρόλο που έπαιξε στη ζωή του. Μην ξεχνάτε πως αυτή η γυναίκα είναι και ο λόγος που τα κορίτσια σας έχουν σήμερα ένα αδερφό να στηριχτούν.

Δεν μπορείτε να σβήσετε τη μνήμη του, μπορείτε όμως να σταματήσετε να εκνευρίζεστε και να χαλάτε τη καθημερινότητά σας. Τα μεγάλα προβλήματα είναι όπως τα μεγάλα βουνά. Από μακριά φαίνονται δύσβατα και ογκώδη αλλά όσο τα πλησιάζετε και τα διασχίζετε, χάνουν τις τρομακτικές τους διαστάσεις. Μικρά πρακτικά βήματα θα σας οδηγήσουν στο τέρμα του βουνού που έχετε πλάσει με το μυαλό σας.

Πηγή: http://www.theguardian.com/