Πένθος: Είναι ο χρόνος, ο καλύτερος γιατρός;

Το πένθος είναι βασικό κομμάτι της απώλειας ενός αγαπημένου ανθρώπου και ένα σημαντικό συστατικό στην όλη διαδικασία. Το να γνωρίζετε ή να μοιράζεστε τρόπους με τους οποίους μπορείτε να ανακουφιστείτε, δεν σημαίνει κιόλας ότι πρέπει να βιαστείτε να το ξεπεράσετε ή ότι πρέπει να αποφύγετε τελείως να πενθήσετε. Ναι το πένθος πληγώνει. Είναι μια δύσκολη και σκοτεινή περίοδος και μοναχική και επώδυνη και σε περίπτωση που προσπαθήσετε να πιέσετε τον εαυτό σας να το ξεπεράσει ή να μην το σκέφτεστε με το να ασχολείστε με τις δουλειές του σπιτιού ή τα παιδιά, θα έχετε τα αντίθετα αποτελέσματα τα οποία μπορεί να εκδηλωθούν από λίγους μήνες μέχρι αρκετά χρόνια μετά. Δεν μπορείτε να αγνοήσετε το γεγονός ή να προσπαθείτε να είστε απασχολημένοι όλη την ώρα διότι έτσι είναι σαν να προσπαθείτε να αποσπάσετε την προσοχή σας από τη πραγματικότητα η οποία είναι η απώλεια του αγαπημένου σας ανθρώπου και η διαδικασία του πένθους που πρέπει να ακολουθήσει, για να ακολουθήσει και η ανάρρωση.

Είναι κατανοητό να θέλετε να νιώσετε καλύτερα και να πράττετε καλύτερα μέσα στη καθημερινότητά σας. Όμως αυτό το «καλύτερα» δεν θα σας συμβεί ποτέ αν απλώς κάθεστε και περιμένετε να σας συμβεί από μόνο του. Το «καλύτερα», ξεκινάει με μια επιλογή, μια συνειδητή απόφαση να κάνετε ό,τι απαιτείται προκειμένου να αναρρώσετε με πιο παραγωγικό τρόπο.

Πρίν από πολλά χρόνια, ήρθε για ψυχοθεραπεία μία κυρία που είχε χάσει τον άντρα της τα τελευταία δύο χρόνια. Αφού άκουσα την ιστορία της, και αφού είδα και στους λογαριασμούς της στα social media, να γράφει πόσο χάλια ένιωθε, τη ρώτησα τι είχε κάνει προκειμένου να προσπαθήσει και να βοηθήσει τον εαυτό της να προχωρήσει.

Τι βιβλία είχε διαβάσει; Κανένα!
Τι ταινίες είχε δεί; Καμία!
Είχε πάει σε κέντρα ή ομάδες στήριξης; Όχι λέει, δεν της άρεσαν, δεν ήθελε.
Κάποια κείμενα στο διαδίκτυο ή στην εφημερίδα που να βρήκε χρήσιμα; Όχι.
Έψαξε για άρθρα που μπορεί να την ενδιέφεραν; Όχι!

Πραγματικά μπερδεμένος, τη ρώτησα γιατί δεν είχε κάνει κάτι από όλα αυτά που θα μπορούσε να τη βοηθήσει να προχωρήσει στη ζωή της. Η απάντησή της ήταν «Υποτίθεται ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός» επομένως περίμενε να περάσει αρκετός καιρός και σε εκείνο το σημείο που ο καιρός θα είχε περάσει, εκείνη (ως δια μαγείας) θα ένιωθε καλύτερα. Καλό;

Καταρχάς ας εξετάσουμε αυτό το διαβόητο «Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός» το οποίο σίγουρα σας έχουν πεί όσοι γνωρίζουν τη περίπτωσή σας, σαν μια ατάκα παρηγοριάς ενώ πρόκειται απλώς για ένα γελοίο χωρίς κανένα νόημα, κλισέ. Διότι είμαι σίγουρος πως όταν σας το είπαν, σας ήρθε να ουρλιάξετε «Πότε;». Δυστυχώς, τα νέα που έχω για εσάς δεν είναι τόσο καλά.

Σκεφτείτε αυτό: Όταν ένας γιατρός χειρουργεί , κάνει στον άνθρωπο μια τομή. Έχει πεί ποτέ κανένας γιατρός ότι «ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός» άρα η τομή θα επουλωθεί από μόνη της με τον χρόνο; Φυσικά και όχι. Ένας χειρούργος χρησιμοποιεί τα κατάλληλα εργαλεία για να φέρει εις πέρας μια εγχείριση. Σταδιακά, με τα κατάλληλα εργαλεία, με φροντίδα και με χρόνο (όχι μόνο χρόνο) η τομή αρχίζει να επουλώνεται και η πληγή να κλείνει, αφήνοντας μόνο μια ουλή.

Ας δούμε λοιπόν και την απώλεια του αγαπημένου σας προσώπου, βασισμένοι στο ίδιο παράδειγμα: Πραγματικά κάθεστε και περιμένετε τον χρόνο να απαλύνει τις πληγές σας; Ξυπνάτε κάθε πρωί και αναρωτιέστε «Αφού ο χρόνος τώρα έχει περάσει και όλοι μου λένε ότι είναι ο καλύτερος γιατρός, εγώ γιατί δεν νιώθω καλύτερα, τι μου συμβαίνει;».  Αν απλά περιμένετε το χρόνο να κάνει το θαύμα του, το μόνο που θα καταφέρετε είναι να περιμένετε. Για πολύ. Ο χρόνος από μόνος του, δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι, ο μόνος παράγοντας στη διαδικασία ανάρρωσης από το πένθος. Όπως και με τον χειρούργο, χρειάζεστε εργαλεία που στη περίπτωση της απώλειας του/της συζύγου είναι να διαβάζετε βιβλία ή περιοδικά, να πηγαίνετε σε σεμινάρια, να επισκέπτεστε κάποιον ειδικό αν νιώθετε ότι το χρειάζεστε, οτιδήποτε θα σας βοηθήσει να μπείτε στη διαδικασία να το ξεπεράσετε. Εάν η απάντησή σας είναι αρνητική, τότε απλά βάζετε τον εαυτό σας στη θέση του ασθενή και απλά κάθεστε στο χειρουργικό τραπέζι με τη τομή ανοιχτή, περιμένοντας τον χρόνο να την κλείσει από μόνος του.

Εάν από την άλλη, έχετε χρησιμοποιήσει διάφορα εργαλεία και αυτά τα εργαλεία, δεν λειτούργησαν όπως περιμένατε ή χρειαζόσασταν, χρησιμοποιήστε περισσότερα ή διαφορετικά. Το ότι μπορεί για παράδειγμα να συναναστρέφεστε με ανθρώπους που έχουν χηρέψει και προσπαθούν να σταθούν ξανά στα πόδια τους, δεν σημαίνει ότι οι συμβουλές τους ταιριάζουν στη περίπτωσή σας, διότι μπορεί η απώλεια να είναι ο κοινός σας παρανομαστής αλλά κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή. Εάν ένα εργαλείο, ένα μέσο, ένας τρόπος, δεν σας ταιριάζει ή δεν σας ανακουφίζει, δεν σημαίνει πως κανένας άλλος τρόπος και μέσο δεν θα λειτουργήσει για εσάς.  Εάν ένας ειδικός δεν σας ταιριάξει, δεν σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσετε να πηγαίνετε σε ειδικούς και ότι κανένας άλλος δεν θα είναι σε θέση να σας βοηθήσει.

Ήρθε λοιπόν η ώρα να αναρωτηθείτε ειλικρινά: Τι βήματα έχετε κάνει για να αρχίσετε να το ξεπερνάτε; Περιμένετε απλά το πέρασμα του χρόνου να γιατρέψει μέσα σας, τα πάντα; Έχετε πραγματικά προσπαθήσει να αναρρώσετε με κάθε τρόπο;

Εάν έχετε απαντήσει αρνητικά έστω και σε μία από τις παραπάνω ερωτήσεις, ίσως ήρθε η ώρα να δράσετε ή να δράσετε περισσότερο. Να αρχίσετε να ενδιαφέρεστε πραγματικά για την ανοιχτή πληγή μέσα σας και να προσπαθήσετε να τη φροντίσετε σωστά γιατί τότε μόνο θα το ξεπεράσετε.  Τη παρακάτω παράγραφο, τυπώστε τη και βάλτε τη σε κάποιο εμφανές σημείο του σπιτιού σας, ιδανικά απέναντι από το κρεβάτι σας για να τη βλέπετε κάθε πρωί που ξυπνάτε:

«Αναγνωρίζω ότι ο χρόνος δεν θα με βοηθήσει από μόνος του, να το ξεπεράσω και ότι αν προσπαθήσω να αποφύγω το πένθος, το μόνο που θα καταφέρω είναι να το βρώ μπροστά μου αργότερα.  Επίσης αναγνωρίζω ότι δεν χρειάζεται να το περάσω όλο αυτός μόνος/η μου και ότι αν έχω πραγματικά κάνει τα πάντα να το ξεπεράσω και δεν αποδίδει, θα απευθυνθώ άμεσα σε κάποιον ειδικό προκειμένου να με βοηθήσει».

Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ:  Κάντε μια λίστα με ΟΛΑ όσα έχετε κάνει για να προχωρήσετε μετά την απώλεια του/της συζύγου. Από τις ταινίες που είδατε και τα βιβλία που διαβάσατε, μέχρι τις βόλτες που πήγατε και τα χόμπι που έχετε. Τι σας βοήθησε απ’ όλα αυτά, τι δεν σας βοήθησε και τι σας βοηθάει τώρα; Η πρόκλησή σας αυτή την εβδομάδα, είναι να να αποκτήσετε τουλάχιστον ένα εργαλείο στα χέρια σας, δηλαδή να κάνετε κάτι που δεν έχετε κάνει μέχρι σήμερα είτε γιατί δεν το είχατε σκεφτεί είτε επειδή το είχατε σκεφτεί αλλά το αναβάλλατε. Ό,τι κι αν αποφασίσετε να κάνετε, προσθέστε κάθε εβδομάδα και από ένα εργαλείο στο ταξίδι της ανάρρωσης και ύστερα χρησιμοποιήστε το για να φτάσετε ασφαλείς, στον προορισμό σας!

Πηγή: Huffingtonpost.com