Οι οικονομικές συνέπειες της χηρείας και του διαζυγίου

Επειδή το οικονομικό, είναι το πρώτο που κλονίζεται σε ένα διαζύγιο ή στην απώλεια του/της συζύγου, ψάξαμε και βρήκαμε το δίκαιο για τα 27 ζευγάρια των κρατών-μελών της Ε.Ε. το οποίο απαντά στις παρακάτω σημαντικές ερωτήσεις που αφορούν τα περιουσιακά και τα οικονομικά σας στοιχεία.

Τί ισχύει σε περίπτωση διαζυγίου

1. Με ποιον τρόπο διαχωρίζεται η περιουσία (εμπράγματα δικαιώματα σε ακίνητα);

Στην περίπτωση που εφαρμόζεται το σύστημα της περιουσιακής αυτοτέλειας/συμμετοχής στα αποκτήματα και ο γάμος λυθεί, κάθε σύζυγος έχει το δικαίωμα συμμετοχής στην αύξηση της περιουσίας του άλλου συζύγου που επήλθε αφότου τελέσθηκε ο γάμος, εφόσον συνέβαλε στην αύξηση αυτή. Τεκμαίρεται ότι η συμβολή αυτή ανέρχεται στο ένα τρίτο της αύξησης, εκτός αν αποδειχθεί διαφορετικά. Τα ανωτέρω ισχύουν και στην περίπτωση διάστασης των συζύγων που διάρκεσε περισσότερο από τρία χρόνια. Στην αύξηση της περιουσίας των συζύγων δεν υπολογίζεται ό,τι αυτοί απέκτησαν από δωρεά, κληρονομία ή κληροδοσία (άρθρο 1400 ΕΑΚ).

Στην περίπτωση της επιλογής του συστήματος της κοινοκτημοσύνης, η λύση του γάμου επιφέρει τη λήξη της κοινοκτημοσύνης και, εφόσον παραμένουν κοινά περιουσιακά στοιχεία, τη διανομή της κοινής περιουσίας. Πλην εάν υπάρχει διαφορετική συμφωνία, η διανομή της κοινής περιουσίας ρυθμίζεται βάσει των διατάξεων για τη λύση κοινωνίας δικαιώματος και τη διανομή κοινών πραγμάτων, σύμφωνα με τα άρθρα 795 και επόμενα ΕΑΚ, καθώς και τις διατάξεις του ελληνικού Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας για τη διανομή κοινών πραγμάτων.Η κοινή περιουσία διανέμεται είτε με συμβατική συμφωνία είτε, σε περίπτωση διαφωνίας, από το δικαστήριο (άρθρα 1414, 798-799 ΕΑΚ). Κάθε σύζυγος δικαιούται να λάβει το μισό της κοινής περιουσίας. Η αξίωση για τη λύση της κοινωνίας δεν παραγράφεται.

2. Ποιος είναι υπεύθυνος για τα υπάρχοντα χρέη μετά το διαζύγιο/χωρισμό;

Στο σύστημα της περιουσιακής αυτοτέλειας/συμμετοχής στα αποκτήματα, ο οφειλέτης σύζυγος εξακολουθεί να ευθύνεται για τα υπάρχοντα χρέη του μετά τη λύση του γάμου. Ευθύνεται για την εξόφληση των εν λόγω χρεών με την ατομική περιουσία του.

Ομοίως και στο σύστημα της κοινοκτημοσύνης ο οφειλέτης σύζυγος εξακολουθεί να ευθύνεται για τα υπάρχοντα χρέη του μετά τη λύση του γάμου. Ωστόσο, όσον αφορά τις υποχρεώσεις που ανέλαβε ο οφειλέτης σύζυγος κατά τη διάρκεια του γάμου για τη διαχείριση της κοινής περιουσίας και για τις ανάγκες τις οικογένειας, τα εμπράγματα δικαιώματα πιστωτών πάνω στα κοινά περιουσιακά στοιχεία δεν παραβλάπτονται από τη διανομή της κοινής περιουσίας που ακολουθεί τη λύση του συστήματος της κοινοκτημοσύνης (άρθρο 803 ΕΑΚ).

3. Πρέπει ο ένας σύζυγος να εγείρει αξίωση για αντισταθμιστική πληρωμή;

Υποχρεωτική αξίωση για την καταβολή ορισμένης εξισωτικής πληρωμής δεν προβλέπεται. Ωστόσο, υφίσταται η δυνατότητα προβολής μιας τέτοιας αξίωσης βάσει των διατάξεων για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό.

Τι ισχύει σε περίπτωση θανάτου

Στο σύστημα της περιουσιακής αυτοτέλειας/συμμετοχής στα αποκτήματα, ο επιζών σύζυγος κληρονομεί τουλάχιστον τμήμα της περιουσίας του θανόντος συζύγου, είτε βάσει των διατάξεων διαθήκης είτε βάσει των διατάξεων περί της εξ αδιαθέτου διαδοχής. Σύμφωνα με τις διατάξεις περί της εξ αδιαθέτου διαδοχής, ο σύζυγος λαμβάνει, εφόσον υπάρχουν τέκνα, το ένα τέταρτο της κληρονομιαίας περιουσίας. Εάν δεν υπάρχουν τέκνα, ο σύζυγος καλείται ως κληρονόμος στο μισό της κληρονομιαίας περιουσίας με τα αδέλφια του θανόντος ή τα τέκνα αυτών και τους γονείς του θανόντος, ή, ελλείψει αυτών, τους παππούδες και γιαγιάδες, τους θείους και θείες, και τους πρώτους εξάδελφους και εξαδέλφες. Εάν δεν υπάρχουν συγγενείς, ο σύζυγος κληρονομεί ολόκληρη την περιουσία (άρθρα 1820-1821 ΕΑΚ). Ανεξαρτήτως των διατάξεων που συμπεριέλαβε ο θανών στη διαθήκη του, ο επιζών σύζυγος έχει δικαίωμα νόμιμης μοίρας στην κληρονομιαία περιουσία, το οποίο αντιστοιχεί στο μισό της εξ αδιαθέτου μερίδας του.

Στο σύστημα της κοινοκτημοσύνης, ο θάνατος του ενός συζύγου επιφέρει τη λύση της κοινοκτημοσύνης και ο επιζών σύζυγος λαμβάνει το μερίδιό του από την κοινή περιουσία. Πέραν τούτου, κληρονομεί τμήμα του μεριδίου του θανόντος συζύγου επί της κοινής περιουσίας και τμήμα της ατομικής περιουσίας του θανόντος συζύγου, είτε βάσει των διατάξεων διαθήκης είτε βάσει των διατάξεων περί της εξ αδιαθέτου διαδοχής, όπως αναφέρεται ανωτέρω. Προκειμένου ο επιζών σύζυγος να κληθεί ως κληρονόμος σύμφωνα με τα ανωτέρω, πρέπει ο θανών σύζυγος να μην είχε ασκήσει αγωγή διαζυγίου κατά του συζύγου του πριν από τον θάνατό του (άρθρο 1822 ΕΑΚ).

Πηγή: http://www.coupleseurope.eu