fbpx

«Μαμά…πότε θα σταματήσεις να κλαίς;»: Η αληθινή ιστορία, της Mary Danahy

| 19 Σεπτεμβρίου 2013
ADVERTISEMENT

Η Mary Danahy, έγκυος στον 8ο μήνα και στο τρίτο της παιδί, έπαιζε κυνηγητό στον κήπο του σπιτιού με τις άλλες δύο της κόρες, όταν χτύπησε το τηλέφωνο: Ήταν ο άντρας της που καλούσε από τον 90ο όροφο του Νότιου Πύργου στο World Trade Center, όπου εργαζόταν ως αντιπρόεδρος της εταιρίας “Fiduciary Trust”.
«Mary, εγώ είμαι» είπε τρέμοντας «Εεε… έχει γίνει ένα ατύχημα, δεν θέλω να αναστατωθείς και σε παρακαλώ μην ανοίξεις την τηλεόρ…» της είπε και έκλεισε. Από τότε δεν τον ξανάκουσε…

«Καλούσε από τη δουλειά κάθε πρωί στις 08:45 και ρωτούσε “Πώς είναι τα κορίτσια μου;” θυμάται η Mary. Αλλά εκείνη η φορά ήταν διαφορετική. Είπε πως είχε γίνει έκρηξη και πως θα έβγαινε έξω, να δεί τι ακριβώς είχε συμβεί».


ADVERTISEMENT

Εκείνη η έκρηξη ήταν η πρώτη που έγινε όταν το αεροπλάνο των American Airlines προσέκρουσε πάνω στον Βόρειο Πύργο στις 08:46 π.μ. προκαλώντας την μεγαλύτερη τρομοκρατική επίθεση στη μοντέρνα ιστορία.  Η Mary ξανακάλεσε τον άντρα της αλλά δεν απαντούσε. Μπερδεμένη καθώς ήταν, άνοιξε την τηλεόραση και ενώ είχε το ακουστικό του τηλεφώνου στο αυτί περιμένοντας τον άντρα της να απαντήσει, είδε το δεύτερο αεροπλάνο να πέφτει επάνω στον Νότιο Πύργο ανάμεσα στον 77ο και 85ο όροφο.

«Δεν ένιωθα τα πόδια μου» λέει η Mary. «Ήξερα ότι ο άντρας μου ήταν σε ένα από αυτά τα κτίρια. Ήμουν σε κατάσταση σοκ, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν “Είναι αλήθεια αυτό που βλέπω;”». Την τελευταία φορά που η Mary άκουσε τον άντρα της, δεν της δόθηκε η ευκαιρία να του πεί πόσο τον αγαπούσε ενώ μία ώρα αργότερα, ο Νότιος Πύργος κατέρρεε σκοτώνοντας περίπου 900 αθώους ανθρώπους, ανάμεσα σε αυτούς και τον σύζυγό της.

Ο Patrick 35 ετών και η Mary 33, ήταν ένα ερωτευμένο ζευγάρι που σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο πήγαινε εκδρομές με το αυτοκίνητο
«Του Patrick του άρεσε η ταχύτητα. Ξυπνούσε κάθε πρωί στις 05.00 και έτρεχε με το αμάξι του. Κι όμως, παρά την ανάγκη του για ελευθερία, έβαζε πάνω απ’ όλα την οικογένειά μας. Μια φορά, πούλησε το αμάξι των ονείρων του και αγόρασε ένα καινούριο αυτοκίνητο για μένα»


ADVERTISEMENT

Όταν η Mary έκανε έκπληξη στον Patrick ανακοινώνοντας τη τρίτη εγκυμοσύνη της, ο Patrick ήταν ενθουσιασμένος «Δεν έχανε ούτε ένα ραντεβού με τον γυναικολόγο και πολλές φορές έβγαινε μέσα στη νύχτα για να μου φέρει παγωτό» λέει.

Στις αρχές Σεπτέμβρη του 2001, ξεκίνησαν και τις ετοιμασίες για το παιδικό δωμάτιο, χωρίς το ζευγάρι να γνωρίζει πως ο Patrick δεν θα ζούσε για να δεί τη γέννηση της τρίτης κόρης του. 

«Ήμουν συγκλονισμένη στη γέννα χωρίς εκείνον δίπλα μου» λέει η Mary.
Ακριβώς ένα μήνα μετά την τραγωδία η Mary γέννησε τη τρίτη κόρη της, τη Grace.

«Ήταν το πρώτο βήμα που έπρεπε να κάνω χωρίς τον άντρα μου, παραδέχεται η Mary. Τα παιδιά μου ήταν αυτά που με βοήθησαν να προχωρήσω. Όσο τρομακτική κι αν γινόταν η ζωή μου, φανταζόμουν τι θα γινόντουσαν τα παιδιά μου χωρίς εμένα δίπλα τους. Κι αυτό μου έδινε κουράγιο να συνεχίσω…».

Αλλά η ζωή σαν μόνη μαμά και χήρα, δεν ήταν εύκολη για εκείνη «Ένιωθα σαν να μου είχαν κλέψει την ταυτότητα. Ήμουν μία άλλη. Άκουγα τους ανθρώπους να παραπονιούνται για το πρόβλημα της αύξησης στην τιμή του πετρελαίου και ήθελα να ουρλιάξω μέσα στα αυτιά τους «ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΙΔΕΑ ΤΙ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ!!».

Γείτονες και φίλοι στήριξαν τη Maryκαι την οικογένειά της, μια τέτοια στιγμή. Μαγείρευαν για εκείνους, μάζεψαν χρήματα για τις σπουδές των παιδιών, αγόραζαν δώρα και ό,τι άλλο χρειαζόταν η οικογένεια και μερκοί πελάτες του Patrick, πλήρωσαν νταντά για έναν ολόκληρο χρόνο! Όμως παρά τη βοήθεια που δέχτηκε η Mary, πολλές φορές εμφανιζόταν απαρηγόρητη μπροστά στα παιδιά της.
«Μια φορά καθώς τρώγαμε, η μεγάλη μου κόρη η Άλις, με ρώτησε “Μαμά…πότε θα σταματήσεις να κλαίς;”. Από εκείνη τη στιγμή, άλλαξα…» λέει η Mary και συνεχίζει «Συνειδητοποίησα ότι οι τρομοκράτες είχαν πάρει τον άντρα μου και πως αν συνέχιζα έτσι, θα έπαιρναν και εμένα».

«Για πολύ καιρό δεν ήξερα ότι υπήρχαν άνθρωποι που πηδούσαν από τους Πύργους, πρίν καταρρεύσουν. Όταν το έμαθα, πήρα μεγεθυντικό φακό και έψαξα μία μία τις φωτογραφίες να δω μήπως κάποιος από αυτούς, ήταν ο Patrick !»

Αλλά μετά από εκείνη την ερώτηση της κόρης της, κατάλαβε πόσο απαραίτητο ήταν, για όλους, να προχωρήσει κι έτσι ήρθε μια μέρα που η Mary, γνώρισε κάποιον στην εκκλησία «Ποτέ δεν είχα σκεφτεί πως θα γνώριζα κάποιον. Ο Andy ήρθε στη ζωή μας και βοήθησε με την ψυχή του. Όταν πρωτογνωριστήκαμε, μας ζήτησε να βγούμε έξω μαζί του και όταν λέω «μας» εννοώ, σε όλες μας!».
Η Mary παντρεύτηκε τον Andy το 2005 και οι κόρες της, τον φωνάζουν πλέον «μπαμπά».

Όμως τα άσχημα δεν είχαν τελειώσει. Ένα χρόνο μετά τον δεύτερό της γάμο, η Mary διαγνώστηκε με καρκίνο του στήθους όπου οι γιατροί της έδιναν, μόλις 10 χρόνια ζωής.
«Θυμάμαι που ήρθε η Grace και μου είπε “Μαμά αν πάθεις κάτι εσύ ποιος θα μας λέει πότε να μιλάμε και πότε να τρέχουμε;”. Ανησυχούσα τόσο για εκείνες…

Ευτυχώς η Mary, νίκησε τον καρκίνο στα 43 της με 4 μήνες εντατικής θεραπείας. Σήμερα, η Mary, ο Andy, η Alison, η Katie και η Grace είναι πάλι μια ευτυχισμένη οικογένεια.

«Παρ’όλα αυτά, την 11η Σεπτεμβρίου τη ζώ καθημερινά» λέει η Mary
«Πολλές φορές σκέφτομαι πως θα ήταν η ζωή μου αν ο άντρας μου δεν πήγαινε εκείνη τη μέρα στη δουλειά. Ή δεν είχαν πέσει τα αεροπλάνα στους πύργους. Ή αν ο άντρας μου είχε βγεί από το κτίριο δύο λεπτά πρίν, για να πάρει καφέ. Και όποτε πλησιάζει η 11η Σεπτεμβρίου, αισθάνομαι μουδιασμένη και για αρκετές μέρες είμαι αλλιώτικη. Χωρίς να το θέλω…»

Φυσικά, όσο περνάνε τα χρόνια και τα κορίτσια μεγαλώνουν, κάνουν όλο και περισσότερες ερωτήσεις:
«Μαμά, πώς ήταν ο μπαμπάς;» με ρωτάνε. «Και όταν τους μιλάω για εκείνον, είναι σαν να ζω ξανά μαζί του, μες από τις κόρες μου…»

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ