Πράγματα που δεν πρέπει ποτέ να πείς, στους μονογονείς

Την επόμενη φορά που θα προσφερθείτε να δώσετε συμβουλές σε ένα μονογονέα, καλό είναι να το σκεφτείτε διπλά. Παρά την εποικοδομητική κριτική που μπορεί να προέρχεται από έναν πραγματικά καλοπροαίρετο άνθρωπο, οι περισσότερες συμβουλές είναι περισσότερο επικριτικές παρά υποστηρικτικές. Δεν λέμε να φοβάστε να μιλήσετε, ούτε να χάσετε τον αυθορμητισμό σας. Απλώς πρίν πείτε οτιδήποτε, καλό είναι να το σκεφτείτε λίγο παραπάνω γιατί αυτό που φαίνεται σε εσάς αθώο, τον άλλον μπορεί να τον φέρει σε δύσκολη θέση ή στη χειρότερη να τον πληγώσει (ειδικά αν αυτό που θα πείτε, ο άλλος το έχει ήδη ακούσει 5.000 φορές!). Ας δούμε μαζί τα πιο συνηθισμένα και -πολλές φορές-τραγελαφικά πράγματα που (δεν θα έπρεπε να) λέγονται στους μονογονείς για… τους μονογονείς!

«Θεέ μου, λείπει ο άντρας μου αυτή την εβδομάδα για δουλειές και θα έχω συνέχεια τα παιδιά. Νομίζω πως θα φρικάρω!»
(Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί!)

«Τουλάχιστον έχεις άφθονο χρόνο για τον εαυτό σου τώρα!»
(Σωστά. Ας πεταχτώ μέχρι τη Φοντάντα Ντί Τρέβι. Μη με ρωτήσεις τι θα ευχηθώ…)

«Υπάρχουν τόσοι πολλοί μονογονείς εκεί έξω, θα τα καταφέρεις μια χαρά όπως τα κατάφεραν και εκείνοι!»
(Αλίμονο! Αφού τα κατάφεραν εκείνοι, ποιός είμαι εγώ που θα διαφέρω;)

«Είναι πολύ ωραίο να έχεις λίγο χρόνο για σένα, μακριά από τα παιδιά, ε;»
(Αυτό μην το πείτε ποτέ σε χωρισμένο μπαμπά που πασχίζει για την επικοινωνία του με τα παιδιά, διότι σας βλέπουμε στο γύψο!)

«Τα καημένα τα παιδάκια σου, κοίτα πόσο φοβισμένα είναι»
(Τα παιδιά μου δεν είναι καημένα, ούτε φοβισμένα. Πρησμένα είναι…)

«Πότε ξαναπαντρεύεσαι;»
(Αύριο. Δεν σου έστειλα πρόσκληση;)

«Φαίνεσαι πολλή κουρασμένη, γιατί;»
(Μετά από τρίωρο καθημερινό spa, κι εγώ απορώ!)

«Πρέπει να βρείς σύζυγο. Τα κορίτσια που μεγαλώνουν χωρίς πατέρα γίνονται εύκολα και τα αγόρια εγκληματίες»
(…και οι γνωστοί, μ@κες!)

«Είσαι σίγουρη ότι αυτό είναι το καλύτερο για τα παιδιά;»
(Όχι δεν είμαι. Νομίζω πως το καλύτερο είναι να τα αφήσω να βλέπουν τους γονείς τους  να πλακώνονται!).

«Δεν υπάρχει καμία διαφορά του μονογονέα, με εκείνον που έχει σύζυγο»
(Καμία. Μήπως έπρεπε να είχα βρεί δότη σπέρματος από την αρχή; Βλακεία…)

«Πρέπει να μάθεις να βάζεις προτεραιότητες»
(Όταν σε ξαναδώ να αλλάξω πεζοδρόμιο…τσέκ!)

«Ο άντρας μου δουλεύει τόσο πολύ. Είμαι κι εγώ σαν ανύπαντρη μητέρα»
(Μα ναι, είσαι…με δύο μισθούς…)

«Κάνω ό,τι κάνεις κι εσύ. Απλά έχεις το πλεονέκτημα να μην πρέπει να ζείς με έναν άντρα!»
(Κι εγώ αν είχα τον άντρα σου, το ίδιο θα έλεγα….)

 «Είσαι τυχερή που δεν έχεις κάποιον να μαλώνεις συνέχεια»
(Και ο κάποιος, τυχερός είναι!)

«Χρειάζεσαι έναν άντρα»
(Τελικά είναι καλύτερα που δεν ζω με έναν άντρα ή όχι; Αποφασίστε!)

«Μου ακούγονται πολύ εύκολα όλα αυτά»
(Μπατονέτες!)

«Μα πώς τα καταφέρνεις;»
(Έλα ντε. Τσάμπα το χαρτί απ’ τον Αμάραντο, πιάνει και τον τοίχο!)

«Έχεις πολύ ωραίο πρόσωπο, λίγα κιλά να χάσεις μόνο και θα βρείς κάποιον»
(Το αντίθετο της γαρίδας: Πετάς σώμα, κρατάς κεφάλι…)

«Είσαι τόσο όμορφη. Μήπως έχεις κάποιο άλλο πρόβλημα;»
(Για την κοπρολαγνεία, λες;)

Συνάδελφος: «Τουλάχιστον τώρα μπορείς να χρησιμοποιείς τα παιδιά ως δικαιολογία για να φεύγεις νωρίτερα!»
(Τουλάχιστον τώρα μπορώ να χρησιμοποιώ τα παιδιά ως δικαιολογία, για να σε βλέπω λιγότερο!)

«Τα παιδιά θέλουν και τους δύο γονείς τους»
(Ποιούς ακριβώς; Αυτούς που πλακώνονται, αυτούς που ζούν χωριστά κάτω από την ίδια στέγη ή αυτούς που ο ένας δέρνει τον άλλον; Έχουμε μεγάλη γκάμα, διαλιέχτε!).

«Πλάκα μου κάνεις; Μακάρι να ήμουν κι εγώ μόνη μου!»
(Αλλάζουμε;)

«Μάλλον δεν προσπαθείς και τόσο πολύ»
(Να αρχίσω να σκάβω τότε…)

«Θα βρείς και εσύ κάποιον/α, τόσοι ελεύθεροι κυκλοφορούν»
(Μάλλον θα φταίει που με «πιάνει» ο δακτύλιος)

«Ο έρωτας θα σου έρθει, εκεί που δεν τον περιμένεις»
(Σαν το εγκεφαλικό ένα πράγμα…)

«Θα έπρεπε να περνάς περισσότερο χρόνο με τα παιδιά και λιγότερο με τη δουλειά»
(Δεν γίνεται, χρειάζομαι λεφτά. Ο γιός μου είναι ναρκομανής και μου τα τρώει όλα στη πρέζα, που να στα λέω…)

Περισσότερους μύθους, μπορείτε να δείτε σε παλαιότερο άρθρο μας, εδώ