fbpx

Καινούργια σχέση…με παλιό γνωστό;;

| 20 Ιανουαρίου 2014
ADVERTISEMENT

Η -μετά το διαζύγιο εποχή- είναι πάντα μια δύσκολη φάση. Οι γονείς που έχουν χωρίσει, ανεξάρτητα από τους λόγους ή το μερίδιο που οι ίδιοι είχαν στην απόφαση του διαζυγίου, συνήθως βιώνουν συναισθηματικό πόνο για την «απώλεια» της οικογένειας, της συντροφικότητας, απογοήτευση από τους εαυτούς τους, θυμό για το άλλο πρόσωπο, άγχος για τη νέα κατάσταση, ανασφάλεια, φόβο μοναξιάς.. συναισθήματα δύσκολα να τα χειριστεί κάποιος μόνος του, εκτός κι αν έχει (τουλάχιστον) κάποια βοήθεια από κάποιον άνθρωπο του περιβάλλοντός του.. Τι συμβαίνει όμως όταν αυτός ο άνθρωπος είναι του αντίθετου φύλου και σταδιακά παίρνει ένα νέο ρόλο.. αυτόν του άλλου «προσώπου»;

Συνήθως συμβαίνει ένας ή μία γνωστή του χωρισμένου ζευγαριού να «στέκεται» δίπλα πιο πολύ σε έναν από τους δύο διαζευγμένους, ίσως  σε αυτόν που νιώθει πιο αδύναμο, πιο αδικημένο ή απλά συνδέεται με πιο στενή φιλία μαζί του.. Στην αρχή υιοθετεί ασυνείδητα έναν ρόλο «ψυχολόγου» όπου ο/η χωρισμένος μπορεί του να μιλήσει για τα συναισθήματά του, τις δυσκολίες του, να εκφράσει τις αδύναμες στιγμές του… Το γεγονός ότι αυτός/ή γνωρίζει από πριν πτυχές της σχέσης του ζευγαριού ή/και του διαζυγίου καθιστά τις «εξομολογήσεις» αυτές πιο «εύκολες» καθώς μπορεί να δείξει μεγαλύτερη κατανόηση και υποστήριξη αλλά και πιο «επώδυνες», καθώς είναι πιο κοντά στην αλήθεια που έτσι ή αλλιώς, λίγο ή πολύ γνωρίζει. Και τι πιο φυσικό, σε στιγμές αδυναμίας να έρχονται συναισθηματικά πιο κοντά οι άνθρωποι, να είναι πιο τρυφεροί μεταξύ τους (γιατί αυτή είναι η ανάγκη και των δυο, να δώσουν και να πάρουν αγάπη και συντροφικότητα –ιδίως στον διαζευγμένο αυτά αποτελούν μεγάλο ψυχικό «κενό»-) ώστε όχι σπάνια να ανακαλύπτουν την επιθυμία αλλά και την ανάγκη να προχωρήσουν σε κάτι προσωπικά καινούργιο με κάτι… οικογενειακά γνωστό;!


ADVERTISEMENT

Μια τέτοια σχέση, οπωσδήποτε, δύσκολα θα πάρει «έγκριση» από το υπόλοιπο περιβάλλον του ανθρώπου που έχει χωρίσει! Καθώς κλονίζει βασικές αξίες του καθενός, όπως η φιλία, η εμπιστοσύνη, η ηθική, κ.ά., οι συνήθεις αντιδράσεις είναι οξείες! Πιο αναπόφευκτα θα βιώσει το θυμό ή και την οργή του πρώην συντρόφου τόσο προς το νέο πρόσωπο όσο και τον ίδιο/α, ενοχοποίηση,  κατηγορία μέχρι και αμφισβήτηση ότι ενδεχομένως αυτή η σχέση να ξεκίνησε πριν λήξει η άλλη! Το γεγονός ότι η/ο νέος ερωτικός σύντροφος του/της πρώην του είναι κάποια/ος γνωστός καθιστά αυτομάτως την «αντικατάσταση» πολύ πιο πραγματική και όχι φαντασιωσική (όπως στην περίπτωση που είναι κάποιος άγνωστος που απλά ο πρώην σύντροφος προσπαθεί να «φτιάξει» τη εικόνα του..) αλλά και επώδυνη καθώς ο πρώην σύζυγος μπορεί να φανταστεί ότι τα όσα ήδη γνωρίζει ο οικογενειακός γνωστός για τον άλλο μπορεί να «χρησιμοποιηθούν» ως ένα μέσο γοητείας κι έλξης προς εκείνον..

Αλλά και για το υπόλοιπο περιβάλλον δεν είναι εύκολη μια θετική στάση απέναντι στη νέα αυτή η σχέση… στην καλύτερη περίπτωση θα το δει με σκεπτικισμό, στη χειρότερη με αρνητικότητα και για τους πιο οικείους με.. απαγόρευση! Αυτά τα συναισθήματα θα εκδηλωθούν είτε με λόγια (ύβρεις, κατηγορίες, ερμηνείες για τη σχέση, κ.λ.π.) ή με πράξεις (άρνηση να συνυπάρξουν με το νέο σύντροφο,  κ.α.).

Τέλος, το πιο σημαντικό κεφάλαιο είναι τα παιδιά! Ούτε για εκείνα αναμένεται να είναι εύκολο να αποδεχτούν έναν φίλο των γονιών τους ως το … «φίλο» της μαμάς ή του μπαμπά! Κατ΄ αρχήν είναι συγχυτικό ως προς τους ρόλους και κατά δεύτερον «παγιδευτικό» ως προς τα συναισθήματα, καθώς για το συγκεκριμένο άνθρωπο πιθανά μέχρι πρότινος ένιωθαν καλά και φιλικά αλλά τώρα μπορεί να νιώθουν εχθρικά και απειλημένα..


ADVERTISEMENT

Οσο όμως κι αν όλοι οι άνθρωποι μετά από ένα χωρισμό έχουν, με το χρόνο τους, το δικαίωμα, την ανάγκη και την «υποχρέωση» απέναντι στον εαυτό τους (προκειμένου π.χ. να είναι ικανοποιημένοι από την προσωπική τους ζωή, να μην «πέφτουν με τα μούτρα» επάνω στα παιδιά..) να προχωρήσουν τη ζωή τους αποκτώντας έναν σύντροφο, μια τέτοια σχέση δεν είναι εύκολη και χρειάζεται σκέψη, αντοχές και σωστούς χειρισμούς!

Αν βρίσκεστε σε μια τέτοια κατάσταση…πριν  απ’ όλα κι όλους προσπαθήστε να «καταλάβετε» τη σχέση αυτή, τους λόγους για τους οποίους είδατε «διαφορετικά» έναν γνωστό σας άνθρωπο, τι σας έφερε κοντά.. χρειάζεται να είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας και σίγουροι ότι αυτή η σχέση αποτελεί από μόνη της κάτι καλό, ταιριαστό κι επιθυμητό για σας και αποκλείστε (ίσως) την περίπτωση υποσυνείδητα να στρέφεστε σε κάποιο γνώριμο πρόσωπο συνεχίζοντας έτσι «γνωστά» σχήματα του παρελθόντος (π.χ. το να βγαίνετε έξω με κάποιον που σαν εικόνα σάς είναι γνωστή) ή μένοντας «κοντά» στην/στον πρώην (καθώς μπορείτε πιο εύκολα να μιλάτε για κείνον/η)  ή να  «χρησιμοποιείτε» τη σχέση αυτή σαν «δεκανίκι», για να περάσετε πιο εύκολα σε μια νέα κατάσταση, του χωρισμένου..

Αν τελικά είστε σίγουροι ότι αυτή η σχέση είναι σημαντική για σας, ότι θέλετε να την εξελίξετε κι αφού της δώσετε χρόνο (μη βιαστείτε για κοινοποιήσεις) οπλιστείτε με δύναμη απέναντι στους άλλους (τους ενήλικες του περιβάλλοντός σας) και κατανόηση για τα συναισθήματά τους (αλλά όχι υιοθέτηση) και δώστε, εφόσον σας ζητηθούν, σαφείς και ξεκάθαρες εξηγήσεις ως προς την δημιουργία αυτής, το πώς νιώθετε μέσα σε αυτή, διαχωρίζοντάς τη από τα συναισθήματα στο γάμο σας… κι επιμείνετε σε αυτό! Τα παιδιά, ανάλογα με την ηλικία τους (όπως θα κάνατε και αν δε γνώριζαν το νέα σας σύντροφο) θα ακούσουν για την ανάγκη σας να έχετε κάποιο πρόσωπο στη ζωή σας που να σας κάνει να νιώθετε καλά (με έναν διαφορετικό τρόπο, «των μεγάλων», ώστε να μην αμφισβητήσουν τη δική τους ικανότητα να σας κάνουν χαρούμενους).

Επιπλέον ότι γνωρίζοντας (μόνος/η πια..) καλύτερα τον/την οικογενειακή αυτό/ή φίλο/φίλη νιώθετε ότι είναι αυτό είναι το πρόσωπο που θέλετε να έχετε κοντά σας και είναι σημαντικό για σας ότι ξέρει και τα παιδιά σας και νιώθει ωραία για κείνα.. Ωστόσο, μην παρασυρθείτε από τη γνωριμία αυτή… από τη στιγμή που μιλήσετε στα παιδιά για τη σχέση αυτή, ο οικογενειακός φίλος γίνεται ο σύντροφός σας στα μάτια τους.. οπότε και δε πρέπει να τον αντιμετωπίζετε (στη αρχή τουλάχιστον) ως τον φίλο που μπορεί να επισκέπτεται το σπίτι σας το ίδιο χαλαρά σε συχνότητα και διάρκεια όπως πριν.. αλλά ως το σύντροφό σας πια για τον οποίο πρέπει οι χειρισμοί προς τα παιδιά να είναι προσεκτικοί ώστε να μην νιώσουν παραγκωνισμένα και ανασφαλή στη σχέση τους μαζί σας αλλά να πάρουν το χρόνο τους να «ξεκαθαρίσουν» τη νέα κατάσταση και να τη συνηθίσουν.

Μέχρι τα 5 τους χρόνια, οι εξηγήσεις θα χρειαστεί να είναι απλές, από τα 6-12 περισσότερες (πιο δυνατές θα είναι και οι αντιστάσεις τους σε αυτό, καθώς η ηθική τους είναι πιο άκαμπτη!) και από τα 13 πια θα σας ζητήσουν πιο ειλικρινείς και σύνθετες κουβέντες, όπως το πώς δημιουργείται μια σχέση, μια φιλία, πώς αυτή μπορεί να πάρει άλλη μορφή ανάμεσα στα δύο φύλα, κ.λ.π.. Σε κάθε περίπτωση πάντως πρέπει να είστε απόλυτα βέβαιοι κι αποφασισμένοι για την επιλογή σας αυτή, πριν φέρετε μια τόσο μεγάλη αλλαγή στη ζωή τους! Αν είστε, μην τα αφήσετε να γίνουν οι κριτές της, δε έχουν ούτε την ωριμότητα και την εμπειρία αλλά ούτε και την αντικειμενικότητα!

Καταλήγοντας… «δουλέψτε» μέσα σας αβεβαιότητες, ανασφάλειες και ενοχές για την «τροπή» της παλιάς φιλίας σε ερωτική επιλογή πριν την υπερασπιστείτε στους άλλους. Με σεβασμό στις επιφυλάξεις τους, μην τους αφήσετε να γίνουν οι αξιολογητές της! Οσο πιο σίγουροι και ξεκάθαροι είστε, τόσο μικρότερη μάχη έχετε να δώσετε.. Να θυμάστε ότι έχετε δικαίωμα στη χαρά και στον έρωτα όπου κι αν βρίσκεται αυτός.. ακόμη και κοντά σας!

Μαρία Βουλγαράκη
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια ζεύγους και οικογένειας

Χαρ. Τρικούπη 2 & Δωδεκανήσου
Άλιμος, Αττική
Κινητό: 6937 087217

Αν έχετε απορίες για το συγκεκριμένο θέμα, μπορείτε να υποβάλετε το ερώτημά σας, εδώ!

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ