fbpx

Φταίνε μόνο οι φίλοι που εξαφανίζονται μετά το διαζύγιο;

| 7 Μαρτίου 2014
ADVERTISEMENT

Όταν χώρισα από τον άντρα μου πρίν 4 χρόνια, μία διαζευγμένη φίλη μου, μου είχε πεί πως πρέπει να προετοιμαστώ για το γεγονός ότι θα χάσω τους παντρεμένους φίλους μου διότι με τον καιρό θα κουράζονταν να με ακούν να μιλάω συνέχεια για το διαζύγιο. Τότε δεν την πίστεψα ώσπου βρήκα τα λόγια της μπροστά μου.

Είχα πολλούς φίλους εκείνο τον καιρό και σήμερα έχω επίσης πολλούς φίλους. Μερικοί από αυτούς είναι οι ίδιοι άνθρωποι που ξέρω χρόνια αλλά μερικοί άλλοι, όχι. Αυτό που πίστευα ότι είχα όταν χώρισα, ήταν συγκεκριμένα σταθερά πρόσωπα στη ζωή μου, όπως η οικογένεια και οι φίλοι μου που με στήριζαν, με βοηθούσαν να ξεπεράσω το διαζύγιό μου και είχαν πάντα ένα αυτί πρόθυμο για μένα. Πόσο λάθος ήμουν!


ADVERTISEMENT

Λίγους μήνες μετά το διαζύγιο, ήρθε το καλοκαίρι. Το πιο μακρύ και δύσκολο καλοκαίρι της ζωής μου. Οι φίλοι μου, μέχρι και ορισμένα μέλη της οικογένειάς μου, άρχισαν ένα-ένα, να «εξαφανίζονται». Πολλοί ξέχασαν μέχρι και τα γενέθλιά μου και κανείς δεν φαινόταν να θέλει να περάσει χρόνο μαζί μου ή να κάνει πράγματα με εμένα και τα παιδιά μου. Κι ενώ το διαζύγιο ήταν ήδη επώδυνο, νομίζω πιο επώδυνο ήταν το γεγονός ότι έχανα από κοντά μου ανθρώπους που αγαπούσα.

Σήμερα, 4 χρόνια μετά, έχω καινούριους φίλους και κάποιους παλιούς. Και δυστυχώς καταλαβαίνω ίσως γιατί συνέβη αυτό, τότε. Ο πρώτος λόγος ήταν ότι αρκετοί άνθρωποι-σχεδόν όλοι-δεν ήξεραν τι να πούν και κάποιοι μάλιστα, δεν έλεγαν τίποτα. Είχα συγγενείς που πραγματικά νοιάζονταν για μένα αλλά επειδή φοβόντουσαν μην πούν ή κάνουν κάτι λάθος, έκαναν μήνες να τηλεφωνήσουν και να εμφανιστούν. Επειδή γνωρίζω τους συγκεκριμένους ανθρώπους, αυτό που λέω δεν είναι δικαιολογία, είναι αλήθεια. Και εκείνο τον καιρό, πράγματι ήμουν τόσο απορροφημένη με τα προβλήματά μου, που σπάνια τους καλούσα, κάποιους δεν τους πήρα καθόλου εκείνο τον καιρό. Άλλοι άνθρωποι σταμάτησαν να με παίρνουν επειδή διαφωνούσαν με την επιλογή μου και φοβόντουσαν πως αν μου το έλεγαν θα με έκαναν να θυμώσω οπότε, προκειμένου να μην προσποιηθούν ότι ήταν εντάξει, δεν επεδίωξαν να έχουν επαφή μαζί μου. Φυσικά τότε, εγώ δεν είχα ιδέα γιατί όλοι αυτοί απήχαν από τη ζωή μου.

Ένας άλλος σημαντικός λόγος που έχασα φίλους από κοντά μου, ήταν επειδή ορισμένοι κοινοί μας φίλοι διάλεξαν το μέρος του πρώην άντρα μου και είχε και μία λογική αυτό, διότι δεν περίμενα όσοι ήταν φίλοι με τον άντρα μου από πρίν παντρευτούμε, να κρατήσουν μετά, επαφές μαζί μου. Για παράδειγμα, κάποιος συμμαθητής μου από το Λύκειο που ήξερε και τον άντρα μου, ήταν λογικό μετά το διαζύγιο να κρατήσει επαφές μόνο με εμένα. Από την άλλη, οι άντρες των φιλενάδων μου, έπαιζαν ποδόσφαιρο με τον πρώην μου, κάτι που έκανε τις φίλες μου να νιώθουν άβολα, δηλαδή οι άντρες τους να βγαίνουν με τον πρώην μου εκείνες να έχουν παράλληλα, επαφές μαζί μου. Για την ακρίβεια δεν ήξεραν τι να μου πούν και ένιωθαν και φοβερές ενοχές, οπότε απομακρύνθηκαν. Φυσικά δεν έπαιξε κανένα ρόλο που ο πρώην μου, πάσχισε-σχεδόν πίεσε τις καταστάσεις-να μείνει φίλος με αυτούς τους ανθρώπους ενώ εγώ κράτησα την αξιοπρέπειά μου και απλώς τους έδωσα χώρο και χρόνο περιμένοντας να με πάρουν τηλέφωνο…


ADVERTISEMENT

Υπήρχαν βέβαια και περιπτώσεις ανθρώπων που γνωρίσαμε μαζί με τον άντρα μου και που επέλεξαν το μέρος μου. Μάλιστα μια φίλη ζήτησε από τον άντρα της να κόψει επαφές με τον πρώην άντρα μου, κι αυτό με έκανε να νιώσω άσχημα, διότι όχι μόνο δεν το ζήτησα αλλά στον πρώην μου σίγουρα φάνηκε σαν να το ζήτησα. Η συγκεκριμένη φίλη παρ’ όλα αυτά, μου στάθηκε καλύτερα κι από αδερφή μου.

Ένα άλλο ζευγάρι φίλων μας με παιδιά στην ηλικία των παιδιών μας, αποχώρησε από τη ζωή και των δυο μας με τη δικαιολογία ότι το διαζύγιό μας, ήταν πολύ δύσκολο για εκείνους. Πράγματι ήμασταν πολύ δεμένοι, βγαίναμε σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο, τα παιδιά μας έπαιζαν μαζί και πηγαίναμε διακοπές μαζί  και μπορώ να πω πως καταλαβαίνω ότι ήρθαν σε δύσκολη θέση μη ξέροντας τι να κάνουν. Τότε όμως εγώ θεωρούσα-και όχι άδικα-πως το ζήτημα δεν ήταν πως ένιωθαν εκείνοι αλλά πως ένιωθα εγώ που χώρισα…

Σίγουρα υπάρχουν και φίλοι που μετά το διαζύγιο, χάνονται ανεξήγητα, χωρίς λόγο. Φίλοι που πλέον σε αντιμετωπίζουν σαν το παράσιτο της κοινωνίας και κρατάνε τις αποστάσεις τους, λες και το διαζύγιο είναι κολλητικό. Θυμάμαι ότι τα αμέσως επόμενα Χριστούγεννα από το διαζύγιο, μια γειτόνισσα με κάλεσε στο Χριστουγεννιάτικο πάρτυ που έκανε κάθε χρόνο οπότε και πήγα. Μόλις έκατσα στο τραπέζι, ακριβώς δίπλα σε μία φίλη της που ήξερα χρόνια, εκείνη αυτόματα σηκώθηκε και άλλαξε θέση.  Νόμιζα πως ήταν τυχαίο ώσπου τα επόμενα Χριστούγεννα, η φίλη αυτή δεν με ξανακάλεσε. Όσο κι αν πληγώθηκα τότε, σήμερα ξέρω πως δεν μου άξιζε μια τέτοια συμπεριφορά και ότι δεν ήταν στο χέρι μου να εμποδίσω το διαζύγιο για να μη θιχτεί η γειτονιά και ο ψωρο-υπερήφανος φιλικός τους κύκλος.

Θα σας μιλήσω όμως και για έναν ακόμη λόγο που κάνει τους ανθρώπους-ειδικά τις γυναίκες-που χωρίζουν, να χάνουν τους φίλους τους και εγώ προσωπικά, ευθύνομαι αρκετά γι’ αυτό. Εκείνο το διάστημα, στηριζόμουν υπερβολικά στους φίλους μου και ξεχνούσα ότι είχαν και εκείνοι τα προβλήματά τους. Τους έπαιρνα τηλέφωνο μέσα στη νύχτα και έκλαιγα και το έκανα ειδικά σε μία συγκεκριμένη φίλη που παραμέλησε τα προβλήματά της, για να ασχοληθεί με μένα. Κι εγώ, όχι μόνο δεν τη ρώτησα ποτέ τι κάνει, όχι μόνο δεν της έδωσα βήμα να μου μιλήσει για τα δικά της αλλά το μόνο που με ένοιαζε, ήταν πόσο δυστυχισμένη ήμουν. Τότε νόμιζα πως δεν υπήρχε πρόβλημα όμως σήμερα συνειδητοποιώ πόσο την επιβάρυνε η στάση μου, ειδικά όταν πρακτικά, δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να με κάνει να νιώσω καλύτερα.

Ο πόνος της απώλειας από ένα διαζύγιο, είναι κάτι που το περνάς μόνος σου. Οι φίλοι μπορούν να βοηθήσουν αλλά πρέπει να είστε προσεκτικοί στη συμπεριφορά σας απέναντί τους. Μπορεί να χωρίσατε και να υποφέρετε αλλά έχουν και εκείνοι τα προβλήματά τους και τη ζωή τους και ο κόσμος δεν σταματάει στο διαζύγιό σας. Καλό είναι λοιπόν, να το θυμάστε αυτό για να μην βρεθείτε περισσότερο μόνοι απ’ ότι φαντάζεστε. Μην απομακρύνετε τους καλούς σας φίλους, περιμένοντας ότι θα είναι stand by 24ώρες το 24ωρο αλλιώς θα ανακαλύψετε ότι έχουν κουραστεί και μακροπρόθεσμα θα είναι λογικό, να αρχίσουν να σας αποφεύγουν. Δεν δικαιολογώ όσους απομακρύνθηκαν από τη ζωή σας, τουναντίον! Αυτό που λέω είναι ότι ακόμη κι αν υπάρχουν στο περιβάλλον σας αληθινοί φίλοι που έχουν κάθε καλή διάθεση να σας στηρίξουν, κάποια στιγμή θα σταματήσουν να το κάνουν, αν σκέφτεστε μόνο τον εαυτό σας και αρνείστε να τους στηρίξετε!

Πηγή: http://voices.yahoo.com/

 Θέλετε να μας μιλήσετε; Κι εμείς!
Στείλτε μας email στο
 info@singleparent.gr ή βρείτε μας στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σας δεδομένων και σας διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σας θα παραμείνει μυστική. Τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά.

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ