Έχασα τη γυναίκα μου αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω ότι με απάτησε

Γιατί το μυαλό μου αντί να θυμάται τις πολλές καλές στιγμές, θυμάται μόνο τις κακές;

Παντρευτήκαμε με τη γυναίκα μου και τα πρώτα 7 χρόνια δεν είχα ιδέα ότι ήταν δυστυχισμένη. Το έμαθα με αφορμή ένα περιστατικό που έγινε όταν ένα Σαββατοκύριακο έφυγε για επαγγελματικό ταξίδι και πήγε με άλλον. Μερικούς μήνες μετά, ξαναπήγε στο ίδιο μέρος με τον γιό μας και γύρισε χαρούμενη. Πείτε το διαίσθηση, ένστικτο δεν ξέρω, τη ρώτησα αν υπάρχει άλλος και η απάντησή της, γκρέμισε τον κόσμο μου.

Πήγε στο μέρος εκείνο άλλη μια φορά, υποτίθεται πάλι με τη δουλειά της. Όσο έλειπε πήγα σε ψυχίατρο και ζήτησα να μου γράψει ηρεμιστικά, δεν υπήρχε τρόπος να το διαχειριστώ όλο αυτό. Γύρισε σπίτι μας και δεν έφυγε ποτέ ξανά. Σταμάτησα να παίρνω φάρμακα, έπιασα καινούρια δουλειά και κατάφερα να κρύψω τη θλίψη μου. Μέναμε στο ίδιο σπίτι αλλά το γυαλί ήταν ραγισμένο για πολλούς μήνες μετά.

Τελικά κάποια στιγμή κάναμε έρωτα, τα χρόνια περνούσαν και πάντα θυμόμουν εκείνο τον εραστή αλλά τουλάχιστον όχι σε σημείο να μην μπορώ να λειτουργήσω στη καθημερινότητά μου. Ύστερα όμως από 25 χρόνια, άρχισα πάλι να φαντάζομαι εκείνη και τον εραστή της ξαπλωμένους μαζί. Κάθε βράδυ έβλεπα το ίδιο όνειρο, σκεφτόμουν το ίδιο πράγμα. Πλέον όμως η γυναίκα μου χρειαζόταν το 100% της φροντίδας και της προσοχής μου. Οι γιατροί δεν μας έδιναν πολλές ελπίδες. Είχε καρκίνο σε προχωρημένο στάδιο και ήδη είχε αρχίσει να ξεχνά πράγματα ή να παραληρεί. Πέθανε μετά από δύο μήνες.

Θα έλεγε κανείς ότι μαζί της πέθανε και ο εραστής της, αλλά αντιθέτως. Ενώ εκείνη είχε φύγει από τη ζωή, η παράλληλη σχέση της ήταν εδώ πιο ζωντανή από ποτέ να με βασανίζει κάθε μα κάθε μέρα. Γιατί το μυαλό μου δεν μπορεί να σταματήσει να τον σκέφτεται; Γιατί δεν μπορώ να ξεχάσω ότι έκανε και να την τιμήσω όπως πρέπει; Κάθε μα κάθε βράδυ τη βλέπω στον ύπνο μου μαζί με τον εραστή της και τρελλαίνομαι. Δεν μπορώ να βρώ ησυχία πουθενά. Πώς μπορώ να ηρεμήσω;

Αγαπημένε μου φίλε,

Το γράμμα σου με στενοχωρεί γιατί ξέρω πως είναι να σε βασανίζει κάτι, ακόμη κι όταν αυτό λόγω των γεγονότων, φαντάζει πια μάταιο άρα και μη αντιμετωπίσιμο. Το να θυμάσαι και να ανακαλείς συνέχεια μια απιστία που έγινε πρίν 25 χρόνια είναι μια εμπειρία και ένα συναίσθημα που σου δηλητηριάζουν τη ζωή.

Όμως εσύ είσαι εκείνος που δεν εξέφρασες τον θυμό σου και το μίσος σου για την κατάσταση. Εσύ είσαι αυτός που τη φρόντισες τις τελευταίες της στιγμές παρά τα όσα ένιωθες κι αυτό συνέβη διότι καμιά φορά κάνουμε πράξεις αγάπης υποσυνείδητα, ακόμη κι αν δεν αισθανόμαστε ότι αγαπάμε τον άλλον. Επίσης πρέπει να ξέρεις ότι το «συγχωρώ» είναι διαφορετικό από το «ξεχνώ». Σε έχει πληγώσει τόσο βαθιά η πράξη της που είναι λογικό να μην μπορείς να την ξεχάσεις, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν την έχεις συγχωρήσει.

Είναι ουτοπικό να νομίζεις ότι θα μπορέσεις να σβήσεις τη μνήμη σου και εντελώς λάθος να προσπαθήσεις να το κάνεις.  Στα λάθη των άλλων, συνήθως βλέπουμε τα δικά μας λάθη κι έτσι μπορούμε να φτάσουμε σε σημείο να τα αποδεχτούμε και να προχωρήσουμε. Αυτή φυσικά είναι μία από τις πιο δύσκολες διαδικασίες που καλείται να αντιμετωπίσει ένα άνθρωπος αλλά και μία διαδικασία που εξαρτάται αποκλειστικά από εκείνον.

Πολλοί άντρες στη θέση σου θα είχαν χωρίσει. Αντιθέτως, εσύ δεν είπες τίποτα επομένως αποδέχτηκες το γεγονός και αποφάσισες σιωπηρά τουλάχιστον, να τη δεχτείς πίσω κι εκεί το θέμα τελείωσε και ταυτόχρονα θάφτηκε. Κι αυτό νομίζω πως είναι τελικά το πρόβλημα.

Ποτέ δεν έμαθες λεπτομέρειες, τι έγινε και για ποιό λόγο. Δεν εννοώ καυτές λεπτομέρειες από τη σεξουαλική πράξη αλλά το πώς η γυναίκα σου έφτασε σε σημείο να απιστήσει και στη πορεία τί την έκανε να πιστέψει πως δεν έχει μέλλον μαζί του. Γιατί ήθελε να γυρίσει στο σπίτι σας, πώς ένιωθε για σένα και το παιδί σας και όλα αυτά που δεν συζητήσατε ποτέ. Γιατί από το γράμμα σου καταλαβαίνω, ότι δεν μιλήσατε ποτέ για όλα αυτά, σωστά;

Τώρα είσαι εγκλωβισμένος αφενός μεν επειδή δεν το αντιμετώπισες τη στιγμή που έπρεπε, αφετέρου δότι αισθάνεσαι ότι έχεις χάσει τη γυναίκα σου δύο φορές. Μία που σε απάτησε και μία που έφυγε από τη ζωή. Επομένως ίσως πρέπει να την αναζητήσεις μια τρίτη φορά. Θα σου πρότεινα λοιπόν να της γράψεις ένα γράμμα και να της πείς πως αισθάνεσαι. Μην αφήσεις τίποτα χωρίς να ειπωθεί. Αν νιώθεις την ανάγκη να βρίσεις τον εραστή της κάντο, κάνε ότι είναι δυνατό να τα βγάλεις όλα αυτά από μέσα σου. Κι όταν τελειώσεις το γράμμα, σφράγισέ το και κάψτο. Πίστεψέ με θα νιώσεις καλύτερα. Ίσως να μην χρειαστεί ένα γράμμα, ίσως να χρειαστούν περισσότερα. Γράψε όσα αισθάνεσαι ότι θα σε οδηγήσουν στην ανάρρωση από μία άρρωστη κατάσταση που δεν θα σε βγάλει ποτέ πουθενά!

Πηγή: http://www.dailymail.co.uk/

Περιμένουμε και τη δική σας εμπειρία με email, στο info@singleparent.gr
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σας δεδομένων και σας διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σας θα παραμείνει μυστική.