fbpx

Δεν πρέπει να σε νοιάζει τί πιστεύουν οι άλλοι για σένα!

| 1 Νοεμβρίου 2013
ADVERTISEMENT

Δεν πρέπει να σας νοιάζει η γνώμη των άλλων για εσάς ούτε τι πιστεύει και τι λέει ο καθένας και όταν λέω «ο καθένας» εννοώ τον οποιονδήποτε. Και υπάρχουν πολλά περιστατικά που αποδεικνύουν ότι αυτή η πεποίθηση, είναι 100% πραγματική.

Καταρχάς, ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά προσπαθείτε, είναι σχεδόν αδύνατον να μην σας επηρεάσει η αρνητική γνώμη των άλλων για εσάς. Όσο σκληρόπετσοι και όσο ανεπηρέαστοι πιστεύετε πως είστε στους αρνητικούς ανθρώπους, τα σκληρά σχόλια των άλλων λίγο ή πολύ, όλους τους λυγίζουν. Και όσο δυναμώνετε και μαθαίνετε να κρατάτε τη γνώμη των άλλων έξω από τη ζωή σας, τόσο αυτές οι φωνές θα βρίσκουν το εαυίσθητο σημείο σας προκειμένου να σας κάνουν να αντιδράσετε. Δεν πιστεύω πως υπάρχει κάποιος με πλήρη ανοσία στη γνώμη των άλλων.


ADVERTISEMENT

Γενικότερα είμαι άνθρωπος με αυτοπεποίθηση χωρίς να είμαι «καβαλημένος». Πιστεύω πως είμαι καλός άνθρωπος, γοητευτικός και έξυπνος αλλά παράλληλα θεωρώ πως υπάρχουν καλύτεροι από μένα και πως αρκετές γυναίκες με έχουν απορρίψει απλά επειδή δεν τις άρεσα. Και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό!

Πρίν λίγο καιρό επισκέφθηκα τον αδερφό μου στη πόλη που μένει με την οικογένειά του. Ο αδερφός μου και η γυναίκα του είναι τα πιο αγαπημένα μου πρόσωπα. Πρίν το ταξίδι, πήρα τηλέφωνο τον αδερφό μου και του είπα μήπως έχει κάποια κοπέλα να μου γνωρίσει για να βγούμε όλοι μαζί. Μου ανέφερε την Ειρήνη, μια πολύ όμορφη κοπέλα και φίλη της γυναίκας μου, που είχα δεί μια φορά οπότε του είπα να το κανονίσει.

Όταν έφτασα στο σπίτι του διαπίστωσα ότι ο αδερφός μου δεν είχε κανονίσει τίποτα ούτε το είχε πεί στη γυναίκα του, οπότε πήρα το θάρρος και είπα από μόνος μου στη κουνιάδα μου να το κανονίσει. Η απάντησή της ήταν λίγο αγενής, συγκεκριμένα μου είπε «Εσύ και η Ειρήνη; Χαχα..μμμ…δεν νομίζω!».


ADVERTISEMENT

Ένιωσα σαν να έφαγα κλωτσιά στον καβάλο. Όλη μου η αυτοπεποίθηση σκόρπισε μέσα σε δευτερόλεπτα. Άρχισα να αμφισβητώ την εμφάνισή μου, το χαρακτήρα μου, την οξυδέρκειά μου, την ικανότητά μου να μπορώ να βγάλω ένα όμορφο κορίτσι έξω. Ξαφνικά άρχισα να νιώθω ότι δεν ήμουν αρκετά καλός, έξυπνος ή άξιος.

Όσο σκληρά και αν προσπάθησα να το προσπεράσω, όσες φορές κι αν η κουνιαδα μου, μου ζήτησε συγγνώμη για την αγενή και γρήγορη απάντησή της, η ζημιά είχε γίνει. Ήξερα πλέον τι σκεφτόταν για μένα και τώρα αυτό επηρέαζε τον τρόπο που σκεφτόμουν εγώ για εκείνη. Πιθανόν να επηρέαζε τη στάση μου και τον τρόπο που θα αντιδρούσα στο ραντεβού με την Ειρήνη (αν τελικά βγαίναμε) και πιθανόν-από δω και στο εξής- να άλλαζε τον τρόπο που θα ένιωθα σε όλα μου τα ραντεβού με γυναίκα.

Και επειδή η αυτοπεποίθησή μου απέναντι στη συγκεκριμένη κοπέλα, είχε φτάσει λίγο πιο πάνω από τα τάρταρα, σταμάτησα να πιέζω καταστάσεις για να γνωριστούμε και σταμάτησε να με νοιάζει αν θα γινόταν ποτέ κάτι ή όχι. Την επόμενη μέρα όμως το σύμπαν είχε άλλα σχέδια. Η Ειρήνη πήρε τηλέφωνο  τη κουνιάδα μου και μας κάλεσε σπίτι της να γιορτάσουμε τη πρόσληψή της σε μια νέα και πολλά υποσχόμενη θέση, οπότε για να μην τα πολυλογώ, εκείνο το απόγευμα πήγαμε όλοι μαζί να τη συγχαρούμε!

Τη στιγμή που πλησίασε να με χαιρετίσει, έπρεπε να πάρω μια σοβαρή απόφαση: Ή θα σταματούσα να σκέφτομαι το σκηνικό με τη κουνιάδα μου ή θα άκουγα τις φωνές της στο κεφάλι μου και θα περνούσα σε μια γωνιά του σπιτιού όλη την υπόλοιπη βραδιά. Μπορούσα να προσποιηθώ ότι δεν είχε γίνει τίποτα ή μπορούσα αυτές τις φωνές να τις αφήσω να επηρεάσουν τη γνωριμία μου με την Ειρήνη και να μην προσπαθήσω να την εξελίξω σε τίποτα περισσότερο. Τελικά διάλεξα το πρώτο και δεν το μετάνιωσα. Περάσαμε όλη την υπόλοιπη βραδιά μιλώντας και γελώντας και χάρηκα πολύ όταν φεύγοντας από το σπίτι της, μου ζήτησε το τηλέφωνό μου να βγούμε.

Άλλος ένας λόγος που δεν θα έπρεπε να σας νοιάζει τι πιστεύουν ή τι σκέφτονται οι άλλοι για εσάς, έχει να κάνει με το φιλτράρισμα κάθε ανθρώπου. Κάθε άνθρωπος έχει δικό του σύστημα αξιών και φιλτράρει τα γεγονότα με το δικό του τρόπο. Έχει τα δικά του συναισθήματα, τους δικούε του φόβους, τα πιστεύω και τις ανασφάλειές του. Και η κουνιάδα μου φιλτράροντας τη πιθανότητα να κάνω σχέση με τη φίλη της, θεώρησε ότι το ραντεβού μας θα ήταν σκέτη αποτυχία ότι εμείς οι δυο δεν ταιριάζαμε, ότι δεν θα τα πηγαίναμε καλά, ότι οτιδήποτε…

Τα φίλτρα των ανθρώπων είναι αστεία. Επιτρέπουν στα ερεθίσματα που συμφωνούν με τις πεποιθήσεις μας να εισέλθουν στο μυαλό με ευκολία, και απορρίπτουν επι τόπου οτιδήποτε άλλο. Αυτό δεν σημαίνει πως οτιδήποτε άλλο δεν μπορεί να φιλτραριστεί και να εισέλθει στο μυαλό, αντιθέτως. Ύστερα από λίγα λεπτά, και αφού η ζημιά είχε γίνει, η κουνιάδα μου άρχισε να συνειδητοποιεί ότι τελικά το ραντεβού μου με την Ειρήνη μπορεί να εξελίσσονταν μια χαρά και πως μπορεί τελικά να έκανε λάθος.

Τρίτο και πιο σημαντικό: Μόνο εσείς έχετε και θα έχετε ολοκληρωμένη εικόνα όσων σας αφορούν. Μόνο εγώ έχω και θα έχω ολοκληρωμένη εικόνα όσων με αφορούν.

Κανείς επάνω στη γή δεν μπορεί να ξέρει τα πάντα για εσάς ή τη περίπτωσή σας, ή τους παράγοντες που οδήγησαν σε ένα συγκεκριμένο γεγονός, τις σκέψεις ή τις απόψεις σας για το παρελθόν και το παρόν, και όταν λέμε κανείς εννοούμε ακόμη και τα πιο κοντινά σας πρόσωπα. Εσείς γνωρίζετε τη κατάστασή σας, καλύτερα από τον καθένα και ποτέ μα ποτέ μην πιστέψετε, ούτε για δύο δευτερόλεπτα, ότι υπάρχει κάποιος που ξέρει εσάς και τη κατάστασή σας καλύτερα από εσάς. Πιστέψτε το αυτό. Κανείς δεν ξέρει τι είναι καλύτερο για εσάς, εκτός από εσάς τους ίδιους.

Τέταρτο, οι άνθρωποι πιστεύουν αυτά που πιστεύουν ανεξάρτητα από το τι πιστεύετε εσείς ή τι θέλετε να πιστεύουν εκείνοι.

Για παράδειγμα, σε όλες τις επιχειρήσεις, υπάρχει ο κανόνας του 2%. Αυτό σημαίνει ότι ανεξάρτητα από το τι κάνεις και πώς το κάνεις, θα υπάρχει πάντα ένα 2% που θα είναι αντίθετο σε αυτό. Μπορεί π.χ. ένα ταξιδιωτικό γραφείο να προσφέρει στους καλούς πελάτες του δωρεαν ταξίδια με όλα τα έξοδα πληρωμένα και ένα 2% αυτών των πελατών να αντιδράσει άσχημα με σχόλια όπως «Τα ταξίδια στα συγκεκριμένα μέρη είναι χάλια» ή «Τις συγκεκριμένες ημερομηνίες δεν μπορώ να πάρω άδεια» κλπ.

Πιστεύω ότι το ίδιο συμβαίνει με όλους τους ανθρώπους αν και θεωρώ, από προσωπική και καθαρά υποκειμενική εμπειρία, πως το ποσοστό αυτό είναι μεγαλύτερο του 5%. Μπορώ να γράψω κάτι που θα αγαπήσει το 95% των ανθρώπων αλλά θα υπάρξει και ένα 5% που θα το μισήσει ή θα βρίσει ή θα κράξει ή θα ενοχληθεί. Μπορεί να προσφέρετε μπισκότα σε 100 διαφορετικούς γείτονες, και ενώ οι περισσότεροι θα τα καλοδεχτούν και θα σας ευχαριστήσουν, θα υπάρξουν και κάποιοι που θα ενοχληθούν από την επίσκεψή σας ή από το γεγονός ότι έπρεπε να διακόψουν το μαγείρεμα για να ανοίξουν τη πόρτα.

Η ουσία λοιπόν είναι ότι οι άνθρωποι πιστεύουν, σκέφτονται και γνωρίζουν πράγματα με τον τρόπο που θέλουν και που ταυτίζεται με τα δικά τους φίλτρα αξιών. Και εσείς μπορείτε να σπαταλήσετε όλη σας την ενέργεια για αυτό το 2% ή το 5% ή μπορείτε να σπαταλήσετε την ίδια ενέργεια για να τους αποδείξετε πόσο λάθος κάνουν!

Επομένως, θα με ρωτήσετε, πώς μπορώ να κάνω έτσι τα πράγματα ώστε να μην με αφορά τι πιστεύουν οι άλλοι; Πώς μπορώ να σωπάσω τη φωνή τους από το μυαλό μου;

Καταρχάς, μην προσπαθείτε πάση θυσία να μάθετε τη γνώμη των ανθρώπων. Υποθέστε πως κανείς δεν διαφωνεί μαζί σας, όλοι έχουν τις ίδιες απόψεις και πιστεύω με εσάς και ότι δεν χρειάζεστε δεύτερη γνώμη για τίποτα. Ειδικά σε ό,τι αφορά τη προσωπική σας ζωή, προσπαθήστε να μη ρωτάτε τους άλλους «Γιατί δεν πήγε καλά το ραντεβού με αυτόν που βγήκα;» ή «Μήπως είμαι άσχημος/η;» ή «Ντύνομαι χάλια;» ή «Σ’ αρέσει η κοπέλα μου;» κλπ. Οι απαντήσεις των άλλων σε ερωτήσεις που κάνετε για πράγματα τα οποία ουσιαστικά γνωρίζετε μόνο εσείς, είναι υποθετικές και σας κάνουν να αμφιβάλλετε ακόμη κι όταν δεν πρέπει. Στη πραγματικότητα, δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε τη γνώμη των άλλων. Εάν εγώ νιώθω καλά με μία συγκεκριμένη μπλούζα, τότε πρέπει να τη φορέσω. Εάν εγώ θεωρώ ότι η κοπέλα μου είναι όμορφη, δεν πρέπει να αφήνω τους άλλους να μου λένε το αντίθετο. Αποφεύγοντας σκόπιμα τη γνώμη και τις σκέψεις των άλλων, αποφεύγω να αποπροσανατολίζω τον εαυτό μου από πράγματα που μου αρέσουν και με αφορούν!

Επίσης, καλό είναι να μην πιέζετε τους ανθρώπους να σας λένε τους λόγους της γνώμης τους ή να επαναλαμβάνουν κάτι που όταν στη πορεία καταλάβουν ότι δεν κάνει να το πούν, θα σας αφήσουν μετέωρους με ένα «άσε τίποτα…». Μη ρωτάτε τους ανθρώπους, τους λόγους που διαφωνούν. Θα έπρεπε απλώς να αποδέχεστε την αντίθετη γνώμη των άλλων χωρίς εξηγήσεις, σαν κάτι φυσικό και προπάντων ανεξάρτητο από το πώς πρέπει να σκέφτεστε και να πράττετε.

Όταν η κουνιάδα μου γέλασε και μου είπε πως η Ειρήνη δεν ήταν για μένα, η αναμενόμενη αντίδραση ήταν να τη ρωτήσω γιατί πίστευε αυτό που πίστευε. Αλλά δεν το έκανα γιατί αν μου έλεγε τους λόγους, το πράγμα θα χειροτέρευε.

Επομένως, μπορείτε να βγάλετε τις «κακές» φωνές των άλλων από το κεφάλι σας, απλώς ζητώντας να σταματήσουν και βάζοντας στους άλλους τα όριά σας. Για παράδειγμα, στο παραπάνω περιστατικό και λίγο πρίν πάμε στο σπίτι της Ειρήνης, είπα στη κουνιάδα μου μεταξύ αστείου και σοβαρού πως καλό είναι να μην πεί στη φίλη της πως είναι πολύ καλή για μένα διότι πιθανόν να μην το γνώριζε…όπως δεν το γνώριζα κι εγώ μέχρι που μου το είπε!

Ανεξάρτητα από το τι λένε ή τι πιστεύουν οι άλλοι για εμάς, μπορούμε να κάνουμε αυτά που εμείς θέλουμε δείχνοντάς τους έτσι πόσο λάθος κάνουν. Τη στιγμή που η Ειρήνη πλησίασε να με χαιρετίσει, επέλεξα να της μιλήσω σαν να μην έγινε ποτέ τίποτα πρίν από αυτό. Κι έτσι κατάφερα να τη «κερδίσω» και να κάνουμε μια σχέση που κρατάει μέχρι και σήμερα, αποδεικνύοντας στους άλλους πόσο λάθος είχαν κάνει. Αν είχα ακούσει τη κουνιάδα μου, πιθανόν να μην τα είχα φτιάξει ποτέ με την Ειρήνη και σήμερα να με θυμόταν από τις φωτογραφίες ενός πάρτι.

Το τι πιστεύουν οι άλλοι για σας, δεν πρέπει να σας αφορά. Όπως η ζωή σας, δεν πρέπει να αφορά τους άλλους!

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ