fbpx

Τρόποι που βοηθούν τα παιδιά να ξεπεράσουν το πένθος

| 15 Ιανουαρίου 2014
ADVERTISEMENT

Ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τα παιδιά την απώλεια ενός γονέα, εξαρτάται άμεσα από τον τρόπο που χειρίζεται το γεγονός ο άλλος γονέας. Οι παρακάτω πληροφορίες και προτάσεις θα σας βοηθήσουν να βοηθήσετε τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν και να ξεπεράσουν την απώλεια.

Πολλά παιδιά μετά τον θάνατο, νιώθουν την ανάγκη να μιλήσουν για το γεγονός. Επομένως όσες φορές κι αν χρειαστεί, είναι σημαντικό ο γονιός να κάθεται να ακούει αυτές τις αφηγήσεις  που βοηθούν τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν το γεγονός και να αναρρώσουν. Επιπλέον τα παιδιά νιώθουν την ανάγκη της συνέχειας (δηλαδή της επαναφοράς στη καθημερινότητα), της φροντίδας (χάδια και αγκαλιές) και της επαφής (να αισθάνονται ακόμη συνδεδεμένα με εσάς αλλά και με τον γονέα που έχει φύγει από τη ζωή).


ADVERTISEMENT

Τι χρειάζονται τα θλιμμένα παιδιά;
Μετά τον θάνατο πολλά παιδιά θέλουν να μιλήσουν για το τι συνέβη, που ήταν όταν τους είπαν ότι ο γονιός του πέθανε, και πώς ένιωσαν. Ο καλύτερος τρόπος για να βοηθήσετε τα παιδιά, είναι να ακούτε όσα νιώθουν την ανάγκη να σας πούν για το γεγονός.

Συνέχεια
Είναι σημαντικό για τα παιδιά να συνεχίσουν τις καθημερινές τους δραστηριότητες στο σχολείο, στο σπίτι, στις εξωσχολικές τους δραστηριότητες κλπ. Καλό είναι επιπλέον, να μιλήσετε στους δασκάλους των παιδιών προκειμένου, αν χρειαστεί, να τα υποστηρίξουν σε αυτή τη δύσκολη στιγμή της ζωής τους.

Φροντίδα
Αφιερώστε τους χρόνο για αγκαλιές και φιλιά. Το πένθος είναι μια μοναχική εμπειρία για όλους και είναι σημαντικό για τα παιδιά να αισθάνονται ότι παρά το γεγονός, είναι ακόμη αποδεκτά και αγαπιούνται. Εάν λόγω του πένθους δεν είστε σε θέση να το κάνετε, μπορείτε να ζητήσετε να το κάνει κάποιος δικός σας άνθρωπος για λίγο καιρό ενώ παράλληλα φροντίζει τα παιδιά μέχρι να ανακάμψετε.


ADVERTISEMENT

Επαφή
Όταν ένα μέλος της οικογένειας φεύγει από τη ζωή, ολόκληρη η οικογένεια αισθάνονται ανολοκλήρωτη. Είναι φυσιολογικό να θέλετε να αποσυρθείτε για λίγο προκειμένου να θρηνήσετε αλλά τα παιδιά μπορεί να νιώσουν μοναξιά και αποσύνδεση από τον γονέα που πενθεί. Λόγω της ανάγκης τους για επαφή τόσο μαζί σας, όσο και με τον γονέα που έφυγε, τα παιδιά χρειάζονται:

  • Επαρκείς πληροφορίες για τον θάνατο.
  • Εφησυχασμό στις ανησυχίες και στους φόβους τους.
  • Επιβεβαίωση ότι δεν ευθύνονται εκείνα για το γεγονός.
  • Προσοχή σε όσα έχουν να πούν.
  • Αναγνώριση και αποδοχή των συναισθημάτων τους.
  • Αίσθημα ασφάλειας.
  • Σεβασμό για τον δικό τους τροπο αντιμετώπισης του πένθους.
  • Ανθρώπους που θα τα καθοδηγήσουν και θα τα βοηθήσουν.
  • Βοήθεια με τα ακραία συναισθήματά τους.
  • Συμμετοχή σε όλο το τελετουργικό καθώς και στις επετείους (μνημόσυνα κλπ.).
  • Ευκαιρίες να θυμούνται τον γονέα που πέθανε.

Επιπλέον, υπάρχουν τρείς σημαντικές ερωτήσεις που τα μικρά παιδιά μπορεί να μην ρωτήσουν αλλά μπορείτε εσείς να πάρετε τη πρωτοβουλία και να συζητήσετε μαζί τους.

  • Θα με προσέχεις;
  • Θα αρρωστήσω;
  • Εγώ φταίω που πέθανε ο μπαμπάς/η μαμά;

Ο θάνατος ενός γονέα μπορεί να συγκλονίσει τα πιστεύω και τα θεμέλια αξιών των παιδιών και να αμφισβητήσουν το πόσο ασφαλής είναι η θέση τους στον κόσμο. Τα παιδιά θα χρειαστούν ισχυρές διαβεβαιώσεις και ενθάρρυνση για να αρχίσουν να αισθάνονται ασφάλεια ξανά. Μερικά παιδιά ανησυχούν έντονα μήπως αρρωστήσουν ή πεθάνουν και μία τυπική επίσκεψη στο γιατρο για αυτό το σκοπό, μπορεί να τα καθησυχάσει. Επίσης είναι σημαντικό να ενημερώσετε προηγουμένως τον γιατρό για το γεγονός, ώστε να είναι προετοιμασμένος για τις ερωτήσεις που θα του κάνουν.

Πρακτικές ιδέες για το πώς να βοηθήσετε τα παιδιά να εκφράσουν το πένθος τους

  • Μιλήστε για το άτομο που πέθανε και χρησιμοποιήστε το όνομά του.
  • Συγκεντρώστε σε ένα κουτί όλα τα αντικείμενα του άλλου γονέα (ρούχα, κοσμήματα ή άλλα αγαπημένα του πράγματα) και δώστε το στα παιδιά.
  • Δώστε τους ένα άλμπουμ με τις φωτογραφίες του/της, ώστε να το έχουν στο δωμάτιό τους και να ανατρέχουν σε αυτό όποτε το χρειάζονται.
  • Καταγράψτε σε ένα ημερολόγιο όλες τις πληροφορίες για τον γονέα που έφυγε, για παράδειγμα ποιο ήταν το αγαπημένο του φαγητό, η αγαπημένη του ταινία, το αγαπημένο του μέρος κλπ. και δώστε το στα παιδιά σαν ένα αναμνηστικό ημερολόγιο του πατέρα ή της μητέρας τους, που έφυγε από τη ζωή.
  • Τέλος, είναι σημαντικό να ακούτε τι έχουν να σας πούν διότι τα παιδιά θα νιώσουν την ανάγκη να σας μιλήσουν αλλά θα το κάνουν σε συγκεκριμένες στιγμές. Αυτές οι στιγμές είναι πολύτιμες για να κατανοήσουν τα παιδιά σας, τι πραγματικά έχει συμβεί.

Θα χρειαστώ τη βοήθεια παιδοψυχολόγου και αν ναι, πότε;

Τα παιδιά συνήθως προστατεύουν τους γονείς τους από φόβο ότι θα τους στενοχωρήσουν αν εκφράσουν τη δική τους στενοχώρια. Μερικές φορές τα παιδιά δυσκολεύονται να εκφράσουν τη θλίψη τους και μπορεί να χρειαστούν τη βοήθεια ενός ειδικού.  Τα παρακάτω σημάδια είναι φυσιολογικά για όλα τα παιδιά που έχουν χάσει τον πατέρα ή τη μητέρα τους, ωστόσο εάν αυτά είναι επίμονα και παρατεταμένης διάρκειας, τότε χρειάζεται η βοήθεια παιδοψυχολόγου.

  • Δυσκολεύονται να μιλήσουν για τον γονέα που πέθανε.
  • Θυμός και επιθετική συμπεριφορά.
  • Ανεξήγητα σωματικά συμπτώματα και δυσφορία όπως στομαχόπονος, πονοκέφαλος κλπ.
  • Δυσκολίες στον ύπνο.
  • Υπερβολική ή μειωμένη όρεξη.
  • Απουσία κοινωνικών συναναστροφών, π.χ. άρνηση νούνται να παίξουν με φίλους κλπ.
  • Μαθησιακές δυσκολίες: Αδυναμία συγκέντρωσης και προβλήματα συμπεριφοράς.
  • Επίμονες ενοχές.
  • Αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, εκδήλωση πρόθεσης να βλάψουν τον εαυτό τους.

Η ψυχοθεραπεία προσφέρει στα μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά την ευκαιρία να μιλήσουν για πολύ δύσκολα και λεπτά ζητήματα σε ένα ασφαλές περιβάλλον όπου δεν θα τα κρίνουν. Ο ψυχοθεραπευτής ή ειδικός, μπορεί να σας προτείνει να έρθετε και να μιλήσετε παρουσία του, μαζί με το παιδί σας. Τα παιδιά κάτω των 8 ετών θα χρειαστούν την ευκαιρία να εκφράσουν τα συναισθήματά τους μέσα από το παιχνίδι. Θυμηθείτε ότι τα βρέφη και τα πολύ μικρά παιδιά επηρεάζονται εξίσου βαθιά από την απώλεια του γονέα παρ΄όλο που ο τρόπος που διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους για το γεγονός, δεν είναι πάντα προφανής.

Πηγή: http://www.kidshealth.org.nz

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ