Θέλεις να μάθεις τι σκέφτεται το παιδί σου, από τη στιγμή που το εγκατέλειψες;

Τα παιδιά δεν συνειδητοποιούν ότι εσύ –  ένας αδιάφορος γονιός – είσαι στα χαμένα μέχρι να γίνει η ζημιά. Φυσικά, όταν κάποιος είναι απών, δεν ενδιαφέρεται και ιδιαίτερα για αυτό που έχει κάνει. Και αν κάποια στιγμή το καταλάβει, περνάει αρκετό χρόνο για να διορθώσει την κατάσταση, παρόλο που στο μυαλό του δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία αρκετά δυνατή ή αληθινή για να επανορθώσει για τις μέρες, τις εβδομάδες, τους μήνες τα χρόνια και ίσως τις δεκαετίες της απόρριψης που πέρασαν τα παιδιά του, εξαιτίας του!

Για το παιδί λοιπόν που άφησες στις σκιές, ενώ έβαλες το εγώ και τις ανάγκες σου, από πάνω, η σχέση σας και τα συναισθήματα της είναι αρκετά περίπλοκα.

Είναι πολύ πιο δύσκολο για το παιδί που άφησες πίσω, παρά για τον γονιό που έμεινε πίσω να μαζέψει όσα άφησες. Ο γονιός που μένει πίσω έχει περισσότερα να δώσει, στο παιδί που παράτησε, όσο ήσουν απασχολημένος με το εγώ σου!

Σίγουρα, ίσως δεν ήσουν καλά ψυχολογικά. Ίσως να ήσουν αντιμέτωπος με μια εξάρτηση. Σίγουρα ο/η πρώην σύντροφος σου μπορεί να σε καταλαβαίνει, αλλά θα θεωρεί ότι θα πρέπει να μαζέψεις τον εαυτό σου από το πάτωμα, και να ζητήσεις βοήθεια γιατί η κατάσταση έχει ως εξής:

Ενώ ήσουν άρρωστος/η, ο/η πρώην σύντροφος σου δεν είχε καν την ευκαιρία να αρρωστήσει έστω και μια μέρα. Δεν έχουμε καν την δυνατότητα να αναρρώσουμε. Δεν έχουμε καν τον χρόνο να κλάψουμε, για όσα άφησε στο πέρασμα του ο εγωισμός σου.

Κάτω από τον θυμό του, το παιδί σου σε αγαπά ακόμα. Σε αυτό το σημείο, μπορεί να είναι μια μικρή σταγόνα αγάπης, αλλά είναι ακόμα εκεί. Το παιδί σου θέλει τόσο πολύ να γίνεις ένας καλύτερος γονιός. Όταν εγκαταλείπεις το παιδί σου, δεν είναι σημάδι της αξίας του παιδιού, αλλά σημάδι της ηθικής σου, των αξιών σου, και της ψυχικής σου υγείας. Και δυστυχώς, έχεις την αγάπη του παιδιού σου, παρόλο που δεν την αξίζεις.

Το παιδί σου, αναρωτιέται τι έκανε λάθος, για να του φερθείς έτσι. Ενώ είσαι απασχολημένος/η με την καινούρια σου σχέση ή περνάς τη κρίση του, το παιδί σου αναρωτιέται τι έκανε και του συμπεριφέρεσαι έτσι. Θα κάνει σίγουρα κάποια φανταστικά και ρεαλιστικά σενάρια, και θα αναρωτιέται αν θα μπορούσε να έχει κάνει κάτι διαφορετικά, για να αλλάξεις.

Θα αναρωτιέται αν ήταν κάτι που είπε και σε έκανε να φερθείς έτσι. Και μέχρι να μεγαλώσει, θα έχει καταλάβει πως όλα οφείλονται στην ηλίθια συμπεριφορά σου, ως τότε όμως θα νομίζει ότι φταίει το ίδιο.

Το παιδί σου, εύχεται να μπορούσε να σε προστατέψει, από την κριτική των άλλων.
Όσο και να γνωρίζει το παιδί σου πως είσαι και πως φέρεσαι, θέλει ακόμα να σε προστατέψει από την κριτική των άλλων, άσχετα που την αξίζεις. Δεν είναι ότι οι άνθρωποι μιλούν άσχημα για εσένα, αλλά όταν κάπου αναφερθεί το όνομα σου παγώνουν, κάνουν γκριμάτσες, σωπαίνουν.

Όσο και να πιστεύει λοιπόν ότι αξίζει κάποιος να σε βρίσει, θέλει παρόλα αυτά να σε προστατέψει από όλη αυτή την ολοφάνερη αντίδραση και κριτική. Θέλει τόσο πολύ να ακούσει κάτι καλό για εσένα, κάποια στιγμή.

Δεν συνέβη στην αρχή, αλλά το παιδί κάποια στιγμή, έμαθε το παιχνίδι σου. Συνειδητοποιεί ότι ο μπαμπάς δεν δουλεύει εδώ και μήνες, αλλά είναι με την καινούρια του σχέση. Καταλαβαίνει ότι η μαμά δεν είναι διακοπές, αλλά πως έχει φύγει μακρυά για να μείνει με έναν νέο άντρα και την οικογένεια του. Ξέρει το παιχνίδι σου, αρκετά καλά.

Ότι ασυναίσθητα καλό έχεις κάνει, έχει χαραχτεί στο μυαλό του παιδιού σου. Θυμάται τη μέρα που πήγατε μαζί για πίτσα, τις στιγμές που είπες ότι θα πας και πήγες, τις καλές στιγμές που ήσουν μαζί του, όταν ήταν μωρό.

Όταν ένα παιδί καταλαβαίνει ότι το έχεις εγκαταλείψει και σταματήσει να έχει νεύρα μαζί σου, το ίδιο παιδί ξεκινά να νιώθει άσχημα για εσένα. Νιώθει ότι είσαι πνευματικά ασταθής και εγωιστής. Νιώθει άσχημα γιατί οι συνήθειες σου με άλλους συντρόφους έχουν γίνει η ρουτίνα σου.

Σε λυπάται γιατί δεν είσαι ο άνθρωπος που φέρεται, όπως θα έπρεπε να φέρεται ένας γονιός. Νιώθει τύψεις, και ζωγραφίζει τη φιγούρα της οικογένειας- με έναν γονιό που υπάρχει στη φαντασία του.

Ανησυχεί ότι θα γίνει σαν και εσένα, γιατί κατά κάποιο τρόπο είσαι η έμπνευση του.
Το παιδί σου θέλει τόσο πολύ να μην γίνει σαν εσένα, που στην πραγματικότητα θα κάνει ότι μπορεί για να γίνει το αντίθετο. Θα ανησυχεί ότι κάπου στο DNA του, θα γίνει το ίδιο και θα αγνοεί και τα δικά του παιδιά. Η κακή σου συμπεριφορά και η εγκατάλειψή σου, θα εμπνέει το παιδί σου να είναι καλύτερο από εσένα, με κάθε τρόπο.

Το παιδί σου ,που το άφησες, εύχεται να μπορούσες να αλλάξεις. Και το πιο σημαντικό από όλα, θέλει τόσο πολύ να θυμάσαι ότι υπάρχει.

Πηγή : http://www.yourtango.com/