Σχέση μητέρας-κόρης μετά το διαζύγιο και πώς να την ενισχύσεις!

Στατιστικά μία στις τρείς κόρες έχουν γονείς οι οποίοι έχουν χωρίσει, και οι περισσότερες τείνουν να μένουν με τις μαμάδες τους, μετά το χωρισμό. Μου έκανε εντύπωση ότι είδα πολύ λίγες μελέτες για το συγκεκριμένο θέμα. Ίσως γιατί ζούμε σε μια κουλτούρα που η συγγραφέας Harriet Lerner αναφέρει σαν μητρικό φταίξιμο. Συγκεκριμένα αναφέρει, ” Οι μαμάδες δεν είναι υπεύθυνες μόνο για την δική τους συμπεριφορά, αλλά και για των παιδιών τους, για τα οποία μπορεί να αποτελούν έμπνευση, χωρίς να έχουν τον έλεγχο”.

Τα περισσότερα που γνωρίζουμε για την σχέση μιας μητέρας με την κόρη της μετά το διαζύγιο, έρχονται από μελέτες των τελευταίων τριάντα ετών. Ξεκάθαρα, θεωρούν τις σχέσεις τους σαν έναν προστατευτικό παράγοντα, μετά το διαζύγιο. Μετά απο αναλυτικές εξετάσεις, καταλήγουμε στο συμπέρασμα, ότι κορίτσια τα οποία βρίσκονται πριν την εφηβεία, αναπτύσσουν στενές σχέσεις με τις μαμάδες τους, κάτι που αλλάζει στην εφηβεία όταν υπάρχει μεγαλύτερη αναστάτωση στις ζωές τους.

Στην εφηβεία υπάρχει μια αξιοσημείωτη αύξηση στις διαμάχες σε αυτές τις σχέσεις, ειδικά ανάμεσα σε μια πρώιμα ώριμη κόρη, και την μητέρα της. Εν αντιθέσει, οι χωρισμένες μαμάδες  και οι ενήλικες κόρες τους, είναι πολύ πιο κοντά από ότι μια χωρισμένη μαμά με τον γιό της, ο οποίος αντίστοιχα είναι πολύ πιο κοντά με τον πατέρα του.

Οπότε αντιλαμβανόμαστε ότι η σχέση μια μητέρας με την κόρη της θα γίνει πολύ πιο εντατική μετά το διαζύγιο, καθώς τα κορίτσια περνάνε λιγότερο χρόνο με τον πατέρα τους. Δυστυχώς το 10-15% στη σχέσης πατέρα – κόρης, απολαμβάνει τα προνόμια της από κοινού ανατροφής τους. Μια μητέρα και ένας πατέρας, πρέπει να ενθαρρύνουν την κόρη τους να περνάει τον ίδιο χρόνο με τον καθένα, και να της δίνουν το μήνυμα ότι, ” Και εγώ και ο πατέρας σου κάναμε λάθη στο γάμο μας, αλλά είμαστε καλοί γονείς”.

Παρατηρώντας τη μελέτη δύο δεκαετιών ανάμεσα στη σχέση ενός πατέρα με την κόρη του, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι αρκετές μαμάδες βασίζονται τόσο πολύ για συμβουλή και φροντίδα στην κόρη τους μετά το διαζύγιο, τόσο ώστε να γυρίσουν το παιδί τους ενάντια στον πατέρα του. Επίσης έχει παρατηρηθεί ότι μια κόρη μπορεί να πληγωθεί πολύ περισσότερο από μια αρνητική επιρροή οικογενειακής διαμάχης, παρά ένας γιός.

Γιατί όμως μια σχέση μαμάς-κόρης είναι τόσο περίπλοκη; Η Dr. Peggy Dexter αναφέρει ότι  “Αρκετές μαμάδες νιώθουν μια απόλυτη σύνδεση με την κόρη τους, και σε αρκετές περιπτώσεις, ακόμα και με τους φίλους της. Σε μια περίοδο που υπάρχει αρκετή πίεση για να παραμείνει κάποιος νέος, είναι κάτι που μας βοηθά να παραμένουμε νέοι. Επίσης μας κάνει να νιώθουμε ευγνωμοσύνη ακόμα και όταν τα παιδιά μας θα σταματήσουν να μας έχουν ανάγκη για να επιβιώσουν, συγκεκριμένα μια μητέρα αναζητά την επιβεβαίωση από την κόρη της.

Κατά την δική μου άποψη, αυτό είναι κάτι που μπορεί να διογκωθεί μετά το διαζύγιο, όταν η ικανότητα της μητέρας να το ξεπεράσει ίσως να είναι περιορισμένη. Στην πραγματικότητα, η αντίληψη ότι είναι οι καλύτερες φίλες δεν φεύγει ποτέ από τον χώρο, για τον παραδοσιακό ρόλο της μαμάς που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε ανταγωνισμό μεταξύ τους.

Κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης συνεδρίας, η Άννα μίλησε για τον χώρο που χρειαζόταν από την μητέρα της Μαρία : ” Την μητέρα μου την αγαπώ, αλλά μερικές φορές τα πράγματα γίνονται πολύ έντονα μεταξύ μας”. Η Μαρία είναι χωρισμένη εδώ και δύο χρόνια, και συχνά πάει ταξίδια με την κόρη της. Ενώ και οι δύο το απολαμβάνουν, η Άννα παραδέχεται ότι η μητέρα της μπορεί να ζεί μέσα από εκείνη. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι, ” Στη μαμά μου αρέσει η μόδα,  πάντα θέλει τη γνώμη μου για καινούρια ρούχα, και πραγματικά δεν έχω την όρεξη να της πω την γνώμη μου”.

Τα όρια είναι ένα σημαντικό κομμάτι σε κάθε είδος σχέσης, αλλά είναι πολύ πιο σημαντικά ανάμεσα σε μια μάνα και κόρη μετά το χωρισμό των γονιών. Πρόσφατα πήρα συνέντευξη από την Ελένη, η οποία μου δήλωσε, ” Μερικές φορές δεν ξέρω ποιά είναι τα όρια ανάμεσα σε εμένα και στη μητέρα μου- νομίζω ότι μπορεί να πεί κάποιος πως είναι αρκετά μπερδεμένα. Δεν μου αρέσει όταν λέει άσχημα πράγματα για τον πατέρα μου ή τον πατριό μου, γιατί έπειτα είναι δύσκολο για εμένα να τους συμπαθήσω”.

Σαν μαμάδες, θέλουμε οι κόρες μας να μεγαλώσουν και να γίνουν ανεξάρτητες με αυτοπεποίθηση. Όταν ανακατευόμαστε αρκετά, και τις ενθαρρύνουμε να μας πουν τα βαθιά, σκοτεινά τους μυστικά, μπορεί να είναι προβληματικό για εκείνες να μείνουν μακρυά και να δημιουργήσουν την αυτονομία τους – ένα σημαντικό κεφάλαιο ανάπτυξης της εφηβείας, που θα καθορίσει τις πληροφορίες της ταυτότητας τους.

Πέντε πράγματα λοιπόν που έμαθα από μια σχέση μητέρας – κόρης :

• Αγάπη σημαίνει να αφήνεις τον άλλο. Προσπάθησε να μην στηρίζεσαι στην κόρη σου τόσο πολύ. Δώσε της χώρο να μεγαλώσει, και να αναπτύξει την δική της ταυτότητα.
• Η κόρη σου δεν είναι φίλη σου. Μην της εμπιστεύεσαι προσωπικές πληροφορίες που δεν την αφορούν. Μπορείτε να απολαμβάνετε η μία την παρέα της άλλης, αλλά παρόλα αυτά πρέπει να είστε αυτόνομες.
• Πάντα θα είσαι πρότυπο για την κόρη σου. Αλλά για να βρεί τον δικό της δρόμο, θα πρέπει να αναρωτηθεί για τις αποφάσεις σου και την προσωπικότητα σου μερικές φορές.
• Μην της ζητάς πολλά. Κράτα τις προσδοκίες σου ρεαλιστικές και συνειδητοποίησε ότι δεν μπορεί να επανορθώσει για όσα δεν πήρες από την μητέρα της ή από άλλες σχέσεις.
• Έχει πίστη σε εκείνη. Μπορεί να είναι δύσκολο να την αφήσεις, αλλά μπορείς να απολαύσεις να την βλέπεις να μεγαλώνει και να γίνεται ένα άτομο με αυτοπεποίθηση.

Τέλος, αν αποδεχτείς ότι η κόρη σου είναι διαφορετική από εσένα και πως έχει την δική της προσωπικότητα, ενδιαφέροντα και επιλογές θα σε βοηθήσει να κάνεις πίσω όταν εκείνη θα  μαθαίνει από τα λάθη της. Δεν μπορείς να ζείς μέσα από εκείνη ή να την σώσεις από τον πόνο που έρχεται στη ζωή μιας μεγαλύτερης γυναίκας – μπορείς όμως να απολαύσεις τις χαρές της.

Πηγή : http://divorcedmoms.com/