Πώς να βοηθήσω τη κόρη μου να έχει σωστή εικόνα για το σώμα της;

«Η κόρη μου, μόλις έγινε 4 ετών. Εδώ και τρείς εβδομάδες, θέλει να καλύπτει τους ώμους της ακόμη και όταν κάνει ζέστη. Όταν τη ρωτάω γιατί το κάνει αυτό, μου λέει ότι δεν ξέρει αν οι ώμοι της είναι όμορφοι. Επίσης το τελευταίο καιρό, θέλει να φοράει φορέματα που καλύπτουν τα γόνατά της, διότι όπως λέει δεν ξέρει αν τα γόνατά της είναι ωραία. Μου φαίνεται απίστευτο που έχει γίνει τόσο ευαίσθητη με το σώμα της σε τόσο μικρή ηλικία, ειδικά όταν ποτέ δεν σχολιάσαμε την εμφάνισή της ή τα ρούχα της. Μας κάνει εντύπωση γιατί ποτέ μέχρι σήμερα δεν την απασχόλησε η εικόνα της, ή τι θα φορέσει και πώς θα εμφανιστεί. Πρέπει να αγνοήσουμε τις παρατηρήσεις της ή πρόκειται για κάτι που πρέπει να αντιμετωπίσουμε άμεσα; Ανησυχούμε μήπως αυτές της οι αντιδράσεις, είναι η αρχή για μεγαλύτερα προβλήματα σχετικά με την εικόνα που έχει για το σώμα της».

Ο Dr Justin απαντά:

Όπως θα έχετε προσέξει, από την ηλικία των 2-3 ετών, τα παιδιά αρχίζουν να εκφράζουν έντονες προτιμήσεις για μια σειρά πραγμάτων, από το τι θα φάνε και τι θα παίξουν μέχρι φυσικά το τι θα φορέσουν. Αυτό γενικά είναι φυσιολογικό και αναπτυξιακά σωστό και μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά με το να τους προσφέρουμε επιλογές με τις οποίες νιώθουμε κι εμείς καλά. Όπως το βιώνετε κι εσείς, από στιγμή σε στιγμή τα παιδιά μπορεί να εκφράσουν μία προτίμηση για κάτι που δεν θέλουμε να έχουν και σε αυτό το σημείο είναι και η «παγίδα».

Η προσωπική μου τακτική είναι ότι αν κάτι είναι θέμα αρχής (δηλαδή έχει να κάνει με την ασφάλεια και την ηθική), είμαι γενικά σταθερός στα όρια που επιβάλλω. Όταν όμως κάτι είναι θέμα γούστου (π.χ. το τι θα φορέσει η κόρη σας) αφήνω το παιδί να επιλέξει μόνο του αλλά όταν λέμε «αφήνω», εννοώ τελείως. Έχει συμβεί να πάει η μικρή μου κόρη σχολείο με τις πυτζάμες και μόλις είδε τα άλλα παιδιά ντυμένα κανονικά, γυρίσαμε πίσω εννοείται. Επομένως, η πρώτη μου πρόταση είναι εάν η κόρη σας εκφράσει μια προτίμηση να φορέσει μακρυμάνικα ρούχα με ζεστό καιρό, να συμβαδίσετε μαζί της. Μην το κάνετε θέμα με κανένα τρόπο απλά χαμογελάστε και απαντήστε «Εντάξει». Μπορείτε βέβαια να διαφωνήσετε αν θέλετε αλλά σας προτείνω να το κάνετε τόσο ευγενικά και λεπτά που αν η κόρη σας ζεσταθεί αργότερα, να έχει το ελεύθερο να αλλάξει χωρίς να σκέφτεται ότι θα της πείτε «Είδες που σου τα’ λεγα».

Η εικόνα για το σώμα
Τα κορίτσια, πολύ περισσότερο από τα αγόρια, είναι εκτεθειμένα σε μηνύματα που αφορούν την εικόνα που έχουν για το σώμα τους. Ωστόσο οι γονείς μπορούν να διδάξουν στις κόρες τους, μια υγιή προσέγγιση στο θέμα με το να είναι καλό παράδειγμα οι ίδιοι και να προσέχουν τι λένε οι ίδιοι για τον εαυτό τους και τους άλλους. Από το γράμμα σας, φαίνεται ότι είστε συνειδητοποιημένη και το τηρείτε επομένως τι μπορείτε να κάνετε;

Με ρωτάτε αν πρέπει να αγνοήσετε το θέμα ή να γίνετε πιο πιεστική.
Θα σας πω ότι δεν νομίζω πως κάποια από τις δύο θέσεις μπορεί να σας βοηθήσει. Αν το αγνοήσετε, το παιδί μπορεί να το εκλάβει ως ότι αδιαφορείτε γι’ αυτό ή ότι το παραμελείτε.
Από την άλλη αν γίνετε πιεστική, ο αυταρχισμός δεν θα έχει καλές συνέπειες στη κόρη σας και θα της δώσει και λάθος μηνύματα. Καμία από τις δύο προσεγγίσεις δεν θα έχει θετική έκβαση αν και μπορείτε να προσεγγίσετε το θέμα με πολλούς άλλους θετικούς τρόπους.

Για παράδειγμα, αν η κόρη σας θέλει να φορέσει κάτι που σας φαίνεται παράξενο, μιλήστε μαζί της. Γιατί θέλει να το φορέσει; Αν έχει να κάνει με το γούστο της, αφήστε τη, το πιο πιθανό είναι ότι θα ζεσταθεί και θα αλλάξει. Εάν πρόκειται για κάτι που δεν επιτρέπεται να βάλει, τότε δώστε της επιλογές. Μην της πείτε δηλαδή αμέσως «Όχι» αλλά αντι-προτείνετέ της να φορέσει το Χ ή το Ψ ρούχο. Εάν η στάση της έχει να κάνει καθαρά με την εμφάνισή της, τότε δοκιμάστε τη παρακάτω προσέγγιση.

Γενικά είμαι αντι-κόλακας σε ό,τι αφορά την εμφάνιση, εξάλλου και οι έρευνες μας λένε ότι τα κομπλιμέντα σχετικά με την εμφάνιση μπορεί να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στα παιδιά. Πιστεύω όμως πολύ, στο να μιλάμε γι’ αυτό που βλέπουμε. Οι έρευνες μας δείχνουν ότι οι περιγραφές, μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να αξιολογούν μόνα τους, τα πράγματα. Η απάντησή μου για παράδειγμα θα ήταν «Λοιπόν, εγώ βλέπω δύο τέλεια καλοσχηματισμένους ώμους και ένα υπέροχο δέρμα που ΛΑΤΡΕΥΩ να αγκαλιάζω και να αγγίζω». Αυτό θα δώσει επιβεβαίωση στο παιδί χωρίς να το επαινείτε και χωρίς να αναφέρεται στο μύθο της ομορφιάς. Απλά μιλάτε γι’ αυτό που αγαπάτε πάνω της. Ύστερα από αυτή τη δήλωση, μπορείτε να τη ρωτήσετε τι δεν της αρέσει στους ώμους της ή γιατί σας κάνει αυτές τις ερωτήσεις για την εμφάνισή της. Μπορεί να εκπλαγείτε από τις απαντήσεις της ή μπορεί και να μην ξέρει καν γιατί ρωτάει. Ανεξάρτητα από τις απαντήσεις της, καλό είναι να είστε καθησυχαστική χωρίς να την επαινείτε υπερβολικά, απλώς επιβεβαιώνοντας αυτό που βλέπετε επάνω της. Επίσης θα την ωφελήσει πολύ αν της πείτε ότι, το πώς φαίνεται ένα πρόσωπο είναι λιγότερο σημαντικό από το πώς φέρεται αυτό το πρόσωπο, στους άλλους.

Δεν σας προτείνω να αγνοήσετε τελείως το ζήτημα αλλά ούτε και να το κάνετε θέμα. Αντιθέτως, προσεγγίστε το όπως προσεγγίζετε μία ακατάστατη κουζίνα. Σηκώστε τα μανίκια και αντιμετωπίστε το με σταθερότητα και λεπτότητα, χωρίς δηλαδή να… «σπάσετε τα πιάτα»!

Πηγή: http://www.kidspot.com.au/