fbpx

Πως να μιλήσω στο παιδί μου για το θάνατο του μπαμπά του;

| 28 Σεπτεμβρίου 2015
ADVERTISEMENT

“Πριν από περίπου οχτώ χρόνια ο άντρας μου είχε ένα σοβαρό ατύχημα που τον καθήλωσε στο κρεβάτι, έτσι το νεογέννητο παιδί μας μεγάλωσε με τους γονείς μου κι εμένα. Πριν από 3 μήνες χάσαμε το μπαμπά μου και τώρα και τον άντρα μου. Δεν ξέρω πως να μιλήσω στη κόρη μου που είναι 8 χρονών και για το χαμό του μπαμπά της, ξέρει μόνο για το παππού της. Δεν θέλω να την πονέσω, είναι πολύ ευαίσθητη”

Απαντά η ψυχολόγος κυρία Γιούλη Μπαλίκου


ADVERTISEMENT

Η κόρη σας βρίσκεται σε ηλικία που μπορεί πλέον να κατανοήσει τη μονιμότητα του θανάτου. Γνωρίζοντας ήδη για την κατάσταση του πατέρα της κι έχοντας ζήσει ήδη την απώλεια μέσω του θανάτου του παππού, έχει έρθει σε επαφή με την απώλεια ήδη. Θα ήταν καλό να μην καθυστερήσετε να μιλήσετε στην κόρη σας, δεδομένης της απώλειας και του δικού σας πένθους. Μη γνωρίζοντας τι έχει συμβεί και συναισθανόμενη τα δικά σας συναισθήματα, της δημιουργούνται απορίες που την προβληματίζουν και αφήνουν «κενά».

Δείτε σχετικά: Πώς εξηγούμε στο παιδί την εγκατάλειψη από τον γονιό που δεν γνώρισε

Οι σκέψεις της γύρω από το τι μπορεί να έχει συμβεί, μπορεί να είναι χειρότερες από το ίδιο το γεγονός. Η απόκρυψη της αλήθειας για το τι συμβαίνει μπορεί να την οδηγήσει στα δικά της συμπεράσματα και να δημιουργηθούν φοβίες και ανασφάλεια.


ADVERTISEMENT

Της μιλάτε με απλά λόγια που θα γίνουν πλήρως κατανοητά. Δεν χρησιμοποιείτε εκφράσεις όπως «έφυγε» αλλά καθαρά «πέθανε». Δημιουργείτε το πλαίσιο ώστε το παιδί να μπορεί να εκφράσει τα συναισθήματα του και να νιώθει άνετη να ρωτήσει οτιδήποτε νιώθει ότι θέλει διευκρίνιση.

Δεν δίνετε λεπτομέρειες ιατρικές που θα την μπερδέψουν, απαντάτε ωστόσο σε όλες τις ερωτήσεις που σας κάνει. Είστε καθησυχαστική και προσπαθείτε να την κάνετε να νιώσει ασφάλεια. Η απώλεια αγαπημένων προσώπων δε σημαίνει απώλεια και της μαμάς.

Ζητάτε τη βοήθεια της παιδαγωγού ώστε να βοηθηθεί και στο σχολείο είτε συναισθηματικά είτε εκπαιδευτικά. Να μπορεί η παιδαγωγός να ακολουθήσει για όσο διάστημα χρειαστεί το ρυθμό του παιδιού και να το στηρίζει συναισθηματικά σε πιθανά «ξεσπάσματα».

Προτού προβείτε σε οποιαδήποτε συζήτηση με την κόρη σας, ελάτε πρώτα η ίδια σε επαφή με τα συναισθήματα σας. Αναγνωρίστε το δικαίωμα σας να πενθήσετε για να μπορέσετε να περάσετε στην κόρη σας το μήνυμα της ελεύθερης έκφρασης των συναισθημάτων. Νιώστε πρώτα από όλα η ίδια ασφαλής με τα νέα δεδομένα και αναζητήστε την αισιοδοξία στο μέλλον που έχετε με την κόρη σας.

Έχοντας η ίδια αφήσει πλέον να εκφραστεί το δικό σας πένθος αλλά και την ανασφάλεια αντιμετώπισης των συναισθημάτων της κόρης σας, θα νιώσετε πιο δυνατή για να την στηρίξετε ουσιαστικά. Πενθήστε λοιπόν με την κόρη σας, κλάψτε αν το νιώσετε και «κλείστε» όταν το κρίνετε σκόπιμο τη συζήτηση με αισιοδοξία και αισθήματα ασφάλειας.

Γιούλη Μπαλίκου
Υποψήφια Διδάκτωρ Ψυχολογίας ΕΚΠΑ
Email: psychologiapaidiou@gmail.com
Web: http://psychologiapaidiou.blogspot.gr/

Μπορείς κι εσύ να υποβάλλεις το ερώτημά σου, στους ειδικούς του Singleparent.gr εδώ ενώ καλό είναι προηγουμένως να ρίξεις μια ματιά στο νέο μας ευρετήριο εδώ, γιατί υπάρχει πιθανότητα να έχει ήδη απαντηθεί!

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ