fbpx

Μπαμπάδες που εγκαταλείπουν τα παιδιά τους

| 14 Ιανουαρίου 2014
ADVERTISEMENT

Η μονογονεϊκή ζωή κατ’ επιλογή, έρχεται συνήθως και με μια θετική ιστορία που θα πείς στο παιδί σου, μια ιστορία που να του λέει πόσο πολύ το ήθελες και που θα προασπίζει το «εγώ» του παιδιού.  Όμως, το να είσαι μονογονέας επειδή ο πατέρας αποφάσισε να σας εγκαταλείψει, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.

Μόνο στην Αμερική, 24 εκατομμύρια παιδιά ζουν μόνο με τη μητέρα τους και ένα στα τρία παιδιά μεγαλώνουν χωρίς πατέρα. Και παρ’ όλο που η πλειονότητα αυτών των οικογενειών είναι χαμηλότερου εισοδήματος, δεν είναι όλες οι οικογένειες έτσι. Πολλές φορές η οικογένεια ήταν καλά οικονομικά ώσπου έπρεπε να αντιμετωπίσει την οικονομική ανέχεια, ακριβώς λόγω της εγκατάλειψης του πατέρα.


ADVERTISEMENT

Το ερώτημα βέβαια παραμένει ίδιο: Τι λες σε ένα παιδί που το εγκατέλειψε ο πατέρας του;  Σε αυτές τις περιπτώσεις, η μητέρα αναγνωρίζει τη σημασία της θετικής ιστορίας που θα έλεγε αν επέλεγε να είναι μονογονέας  αλλά και την αξία του να πεί την αλήθεια. Πώς γίνεται όμως να είσαι θετικός και ταυτόχρονα ειλικρινής όταν πρέπει να απαντήσεις σε ερωτήσεις του παιδιού, όπως «Γιατί έχουν όλοι μπαμπά κι εγώ δεν έχω;» «Γιατί έφυγε ο μπαμπάς;» «Πότε θα έρθει ο μπαμπάς να με δεί;.

Εάν είστε μόνη μαμά λόγω εγκατάλειψης , κάθε μέρα που περνάει είναι γεμάτη προκλήσεις και ειδικά η ημέρα του Πατέρα. Η ημέρα που στα σχολεία φτιάχνουν κατασκευές και ζωγραφιές και μιλάνε για τους μπαμπάδες κι εσείς πρέπει να απαντήσετε σε έναν καταιγισμό ερωτήσεων ή να καθησυχάσετε το παιδί. Ακόμη όμως κι αν το παιδί δεν αντιδράσει, βαθιά μέσα σας ξέρετε πόσο τον πληγώνει η απουσία ενός ανθρώπου που δεν θα έπρεπε να λέγεται «πατέρας», όλο τον χρόνο και για πάντα.

Παρακάτω θα δείτε μερικές συμβουλές για το πώς να χειριστείτε το παιδί και την εγκατάλειψή του από τον πατέρα:
1. Αν το παιδί αρχίσει τις ερωτήσεις για τον πατέρα του, η ψυχολόγος Dr. Julie Gottman προτείνει  να απαντήσετε όσο καλύτερα μπορείτε. Σιγουρευτείτε ότι το παιδί καταλαβαίνει ότι η απόφαση του πατέρα να φύγει, δεν είχε καμία σχέση με εκείνο. Είναι συνηθισμένο το παιδί να νιώθει ενοχές μετά την εγκατάλειψη αλλά δεν είναι δικό του το φταίξιμο και αυτό πρέπει να το ξέρει και να του υπενθυμίζεται ξανά και ξανά.
2. Ο συγγραφέας του best seller «Το θαύμα των αγοριών και το θαύμα των κοριτσιών», Michael Gurian, επίσης συμφωνεί για τη σημασία που έχει να καθησυχάζεται το παιδί από τη μητέρα του «Σε ένα παιδί που έχει εγκαταλειφθεί, θα πρέπει να θυμίζετε ξανά και ξανά μέχρι που να το πείσετε, ότι δεν φταίει εκείνο που έφυγε ο πατέρας του. Αυτό μπορεί να πάρει μήνες, ακόμη και χρόνια επανάληψης με καλοσύνη, λεπτότητα, ξεκάθαρα λόγια και αφοσίωση, στα πλαίσια ρεαλιστικών διαλόγων σχετικά με τα ακριβή αίτια που έφυγε ο πατέρας, ώστε και το παιδί να αντιληφθεί ότι πραγματικά δεν ευθύνεται εκείνο.


ADVERTISEMENT

3. Η κλινική ψυχολόγος Dr. Julie Gottman,  προτείνει να δείτε την έκφραση των συναισθημάτων του παιδιού για την εγκατάλειψη, ως μια ευκαιρία να μαθαίνετε στο παιδί τι σημαίνει οικειότητα αλλά και να ενισχύετε το, μεταξύ σας, δέσιμο. Απαντήστε στις ερωτήσεις του παιδιού με ερωτήσεις, όπως «Τι σημαίνει αυτό για σένα;» ή «Πώς σε κάνει να νιώθεις αυτό;» .  Είναι σημαντικό να «επικυρώσετε» τα συναισθήματα του παιδιού. Αυτή η «επικύρωση» βοηθάει το παιδί να κατανοήσει τα συναισθήματά του και να να αντιληφθεί ότι έχει κάθε δικαίωμα να αισθάνεται έτσι.  Μετά την επικύρωση, η μητέρα μπορεί να βοηθήσει το παιδί να βάλει ταμπέλες σε όσα αισθάνεται. Πώς νιώθει, πληγωμένο, θυμωμένο, στενοχωρημένο, θλιμμένο; «Δίνοντας στο παιδί λέξεις που περιγράφουν τον συναισθηματικό του κόσμο, το βοηθάει να μετατρέψει τον φόβο και το ακαθόριστο που νιώθει, σε κάτι καθορισμένο που αποτελεί μέρος της ζωής του, κάτι που όλοι μπορούν και πρέπει να χειριστούν» λέει ο Dr. John Gottman. Η μητέρα δεν πρέπει να προσπαθήσει να εμποδίσει το παιδί να αντιμετωπίσει τα συναισθήματά του μην τυχόν και πληγωθεί, διότι με αυτόν τον τρόπο θα το κάνει να νιώσει απόρριψη και ενοχή για όσα αισθάνεται. Θα το κάνει να νιώσει ότι νιώθει κάτι που δεν πρέπει.

4. Ο συγγραφέας Michael Gurian επίσης προτείνει στις μητέρες να προτρέπουν τα παιδιά να γράφουν γράμμα στον πατέρα τους για το πώς αισθάνονται που έφυγε, για το τι εύχονται και πώς πιστεύουν ότι θα το ξεπεράσουν. Το γράψιμο είναι εκτόνωση και καθρεφτίζει όλα όσα αισθάνεται εκείνος που εκφράζεται στο χαρτί.

5. Η κλινική ψυχολόγος Dr. Julie Gottman αλλά και ο συγγραφέας Michael Gurian, προτείνουν στις μητέρες , να ορίσουν στη ζωή του παιδιού, ένα αντρικό πρότυπο. Αυτό το πρότυπο θα μπορούσε να είναι ένας θείος, ένας δάσκαλος, ένας οικογενειακός φίλος ή συγγενής. Κάποιον με τον οποίο το παιδί θα παίζει και θα περνάει τον χρόνο του, όπως θα περνούσε με τον πατέρα του.

6. Ο συγγραφέας Michael Gurian υπενθυμίζει ότι πολύ συχνά τα παιδιά που έχουν εγκαταλειφθεί, αισθάνονται την ανάγκη (και υποσυνείδητα θέλουν) να φροντίζουν τους άλλους είτε μιλάμε για ανθρώπους είτε για ζώα. Επομένως, καλό είναι να ενθαρρύνετε το παιδί να φροντίσει το μικρότερο αδερφάκι του ή το σκύλο του σπιτιού διότι αυτή η διαδικασία θα το βοηθήσει να αποκτήσει το δέσιμο και την οικειότητα που του λείπει.

7. Όλοι οι ειδικοί συμφωνούν, ότι το να μην μιλάτε άσχημα στο παιδί για τον πατέρα του, είναι κανόνας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να απομακρυνθείτε απ’ την αλήθεια. Για παράδειγμα, μπορείτε εκ των προτέρων να σκεφτείτε τι θα απαντήσετε σε κάθε πιθανή ερώτηση του παιδιού για τον πατέρα του, ώστε να μην σας ξεφύγει κάτι άσχημο επάνω στην παρόρμηση της στιγμής.

8. Παρ’ όλο που οι άνθρωποι που εγκαταλείπουν τα παιδιά τους δεν έχουν ίχνος συνείδησης και συναισθηματισμού, είναι σημαντικό να βρείτε τουλάχιστον μερικά θετικά στοιχεία στον πατέρα του παιδιού σας και να τα προβάλλετε στο παιδί. Για παράδειγμα, μπορείτε να πείτε στο παιδί πόσο αστείος ή ταλαντούχος ήταν ο πατέρας του, οτιδήποτε θα κάνει το παιδί να νιώσει ότι το ενώνει θετικά με τον πατέρα του.

9. Κάθε μητέρα πρέπει να έχει στο μυαλό της ότι ένας άνθρωπος που δεν έχει πρόβλημα να εγκαταλείψει το παιδί του, θα ήταν πολύ κακό πρότυπο αν έμενε στο σπίτι και στην οικογένειά του. Το υπερβολικό εγώ ενός τέτοιου ανθρώπου θα είχε αρνητική επίδραση στο παιδί, δίνοντάς του λάθος μηνύματα και αξίες.

10. Κάθε μητέρα πρέπει να γνωρίζει ότι το παιδί ,το μόνο που ψάχνει είναι την αγάπη και ένα ασφαλές γεμάτο αγάπη, σπίτι. Η μητέρα, ειδικά υπό τέτοιες συνθήκες, οφείλει να κάνει ότι καλύτερο μπορεί να μην εστιάζει υπερβολικά στην εγκατάλειψη του πατέρα, δηλαδή σε ό,τι δεν μπορεί να ελέγξει, αλλά να εστιάζει κυρίως σε ό,τι μπορεί να ελέγξει , στην αγάπη, την υποστήριξη, την ποιοτική προσοχή και τις θετικές αξίες στο παιδί της!

Πηγή: Huffingtonpost.com

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ