fbpx

Μαμάδες ζηλεύουν κόρες

| 19 Μαρτίου 2014
ADVERTISEMENT

Έχω ακούσει πολλές ιστορίες για μαμάδες που ζήλευαν τις κόρες τους, για διάφορους λόγους. Όσο αδιανόητο κι αν σας φαίνεται μπορεί να συμβεί, και το γεγονός από μόνο του δεν είναι τόσο κακό όσο το ότι η ζήλια μιας μητέρας για τη κόρη της, έχει επίδραση στην ανάπτυξη του παιδιού.

Το φυσιολογικό και το υγιές, είναι μια μητέρα να είναι περήφανη για τα παιδιά της, να θέλει να ευτυχήσουν και να λάμψουν. Αλλά υπάρχει και η μητέρα νάρκισσος που βλέπει τη κόρη της ως απειλή. Όταν η προσοχή αποσπάται από εκείνη και μεταφέρεται στο παιδί, αυτή η μητέρα εκφράζει τη δυσαρέσκειά της με αντίποινα, τιμωρίες και επιβολή. Μια μητέρα μπορεί να ζηλεύει τη κόρη της για διάφορους λόγους: Λόγω της εμφάνισής της, λόγω της μικρής της ηλικίας, για στόχους που έχει κατακτήσει η κόρη και όχι η μητέρα στη ζωή της, για τα περιουσιακά ή το επίπεδο μόρφωσης και φυσικά για τη σχέση της με τον πατέρα της. Το μήνυμα που ενέχει για τη κόρη, η συγκεκριμένη μητρική συμπεριφορά είναι «Να είσαι καλή για να κάνεις περήφανη τη μητέρα σου, αλλά όχι τόσο καλή για να μην την επισκιάζεις».


ADVERTISEMENT

Η Σοφία ήταν πάντα το μικρό παιδί της οικογένειας και εξηγεί ότι όλοι της οι συγγενείς, συμπεριλαμβανομένης και της μητέρας της, είναι από υπέρβαροι έως παχύσαρκοι. Όταν η Σοφία έγινε 22 ετών, η μητέρα της, της έσκισε όλα τα τα ρούχα ουρλιάζοντας «Ποια φοράει small σήμερα; Τι θες να γίνεις, ανορεξική;  Αν συνεχίσεις έτσι, θα σε πάμε σε ειδικό».

Η Φαίδρα λέει «Η μητέρα μου ήθελε πάντα να είμαι όμορφη αλλά όχι τόσο όμορφη. Είχα μικρή μεσούλα και όποτε φορούσα ζώνη, η μητέρα μου έλεγε ότι επειδή τόνιζα τη μέση μου, έδειχνα πρόστυχη».

Η Μαριάννα λέει «Η μητέρα μου, μου λέει συχνά πόσο άσχημη είμαι και μετά ότι πρέπει να δείχνω υπέροχη εκεί έξω. Δεν ξέρω πώς μπορούν να συνδυαστούν αυτά τα δύο. Όταν βγήκα πρώτη σε κάτι τοπικά καλλιστεία, η μητέρα μου έδειχνε περήφανη σε φίλους και συγγενείς αλλά ύστερα στο σπίτι, με έβαλε τιμωρία. Με λίγα λόγια θέλει να είμαι άσχημη στο σπίτι και όμορφη εκτός. Δεν μπορώ να την καταλάβω…».


ADVERTISEMENT

Παρ’ όλο που πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι το να τους ζηλεύουν είναι μία κολακευτική εμπειρία, στη πραγματικότητα η ζήλια, ειδικά όταν προέρχεται από τη μητέρα σου, είναι ένα άσχημο βίωμα. Η αίσθηση που έχει το κορίτσι για τον εαυτό του, ακυρώνεται από τη περιφρόνηση και την επίκριση της μητέρας του, ενώ η καλή της διάθεση, αμφισβητείται ή στιγματίζεται. Όσο η κόρη αναλύει τι μπορεί να κάνει τη μητέρα της να ζηλεύει, αρχίζει και αισθάνεται ότι δεν αξίζει σαν άνθρωπος καθώς δεν αντιλαμβάνεται ότι ο λόγος που νιώθει έτσι, οφείλεται στην ίδια της τη μητέρα. Και όσο η κόρη προσπαθεί να καταλάβει τι δεν πάει καλά τόσο αποφασίζει ότι αυτό που δεν πάει καλά έχει να κάνει με την ίδια.

Οι κόρες που έχουν μαμάδες-νάρκισσους, δυσκολεύονται να συζητήσουν για τα αισθήματα ζήλιας που εισπράττουν από τις μητέρες τους και ακόμη πιο δύσκολο να συμβαδίσουν με αυτά. Συνήθως θεωρούν ότι δεν είναι κάτι καλό που έχουν πάνω τους και που πυροδοτεί τη ζήλια της μητέρας τους, αλλά αντιθέτως, ότι η συμπεριφορά της μητέρας οφείλεται στο ότι οι ίδιες είναι πάλι λάθος. Και όσο διοχετεύουν μέσα τους το αίσθημα ότι δεν είναι αρκετά καλές, τόσο νιώθουν πως δεν είναι αξιοζήλευτες. Η όλη κατάσταση είναι σκέτη τρέλλα για τα συναισθήματα του κοριτσιού το οποίο καταλήγει να έχει προβλήματα με την ανάπτυξη του καθώς δυσκολεύεται να δομήσει σωστά, την αίσθηση που έχει για τον εαυτό της.

Εν τω μεταξύ, τι δεν πάει καλά με αυτό το είδος μητέρας; Η ζήλια επιτρέπει στην ανασφαλή μητέρα να νιώθει καλύτερα με τον εαυτό της αλλά προσωρινά. Όταν ζηλεύει και καταλήγει να κριτικάρει και να μειώνει τη κόρη της, αυτόματα μειώνει την απειλή που αισθάνεται ενάντια στην εύθραυστη αυτοπεποίθησή της. Η ζήλια είναι ένα παντοδύναμο εργαλείο στην εργαλειοθήκη ενός νάρκισσου κι αυτό φαίνεται από τη συμπεριφορά του, απέναντι στον περίγυρο. Όταν όμως αυτή, αφορά το ίδιο του το παιδί, του δημιουργεί ποικίλα προβλήματα, όπως:

Αναπτυξιακό σαμποτάζ
Όταν το κορίτσι μεγαλώνει, χρησιμοποιεί τη μητέρα του ως το κύριο πρότυπο σχετικά με το πώς πρέπει να είναι ένα κορίτσι, μια γυναίκα, μια ερωμένη, μία φίλη και γενικότερα ένας άνθρωπος στον κόσμο. Εάν η ίδια μητέρα κατακρίνει τη κόρη της ό,τι κι αν κάνει και αντί να επαινεί, ζηλεύει τα κατορθώματά της, το παιδί όχι μόνο μπερδεύεται αλλά συχνά παραιτείται. Επειδή είναι δουλειά του γονιού να καλύψει κάθε αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού με αγάπη, υποστήριξη και ενθάρρυνση, η κόρη νιώθει μέσα της ένα κενό που δεν είναι σε θέση να εξηγήσει. Τα περισσότερα παιδιά, στη προσπάθειά τους να ευχαριστούν συνέχεια τους γονείς τους, καταλήγουν να θεωρούν πιο ασφαλές να μην κάνουν τίποτα-δηλαδή να μένουν αδρανή-από φόβο πως οτιδήποτε κάνουν, θα γίνει αντικείμενο κριτικής από το γονιό. Το μήνυμα που παίρνουν ειδικά από τη μητέρα-νάρκισσο είναι «Αν δεν πετύχεις με τη πρώτη, παραιτήσου!».

Διαστρεβλωμένη σχέση με τον πατέρα
Τα παιδιά, φυσικά και έχουν ανάγκη να έχουν υγιείς σχέσεις και με τους δύο γονείς. Εάν μια μητέρα όμως, ζηλεύει τη σχέση της κόρης της με τον πατέρα της, τότε τι κάνει η κόρη; Θέλει να την αγαπούν και οι δύο γονείς αλλά ποιόν πρέπει να ευχαριστήσει; Πώς μπορεί να χειριστεί τις τόσο λεπτές ισορροπίες;  Τί θέση παίρνει ο πατέρας; Συνήθως οι άντρες που έχουν σχέση με γυναίκες-νάρκισσους, επιλέγουν να κάνουν το χατίρι της γυναίκας τους ώστε να διατηρήσουν περισσότερο τη σχέση μεταξύ ενηλίκων παρά τη σχέση τους με το παιδί. Αυτό αφήνει τον πατέρα ανήμπορο να δεθεί με τη κόρη του και φυσικά, αφήνει αντίστοιχα και τη κόρη, χωρίς κανένα συναισθηματικό δέσιμο και με τους δύο γονείς.

Αιμομιξία
Οι πιο ακραίες περιπτώσεις ζήλιας από τη μαμά στη κόρη, έχουν συμβεί σε οικογένειες με ιστορικό αιμομιξίας. Εάν για παράδειγμα, ο πατέρας  κακοποιεί σεξουαλικά τη κόρη του τότε η μητέρα, ζηλεύει τη σχέση πατέρας-κόρης και αδυνατεί να βάλει πάνω απ’ όλα το παιδί της. Αντιθέτως, βλέπει τη κόρη της ως την «άλλη γυναίκα» αν και στις περισσότερες περιπτώσεις, η μητέρα παίρνει το μέρος του παιδιού και χωρίζει από τον άντρα της. Ωστόσο μερικές φορές, παρατηρούμε τη δυναμική της ζήλιας που τρέφει η μητέρα απέναντι στο παιδί ακόμη και κάτω από τόσο ακραίες συνθήκες και αυτό είναι συγκλονιστικό. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η όρη δεν είναι μόνο θύμα σεξουαλικής κακοποίησης αλλά και θύμα της ζήλιας και του μίσους της μητέρας της.

Ο πόνος από την πεποίθηση ότι δε αγαπιέται
Στις περιπτώσεις της μητρικής ζήλιας, η κόρη έχει ελάχιστη έως μηδαμινή υποστήριξη για το ποια είναι συνολικά σαν άνθρωπος. Αισθάνεται ότι δεν αγαπιέται και νιώθει μοναξιά. Η ζήλια καταστρέφει κάθε νέα γυναίκα και είναι μια τρομακτική εμπειρία για ένα παιδί σε οποιαδήποτε ηλικία.

Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η ζήλια της μητέρας προς τη κόρη είναι φυσιολογική ως ένα σημείο. Μητέρες που περνάνε την εμμηνόπαυση, βιώνουν έντονα συναισθήματα όταν παράλληλα, βλέπουν τις κόρες τους να «ανθίζουν» και να εξελίσσονται σε νέες και όμορφες γυναίκες. Επομένως τα συναισθήματα αυτά, έχουν περισσότερο να κάνουν με την ηλικία τους παρά με τη ζήλια. Ωστόσο είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η ζήλια που προέρχεται από τη μητέρα νάρκισσο, δεν είναι φυσιολογική αντιθέτως είναι δηλητηριώδης και καταστρεπτική για το παιδί το οποίο φέρει αυτό το φορτίο σε όλη του τη ζωή.

Ένα συνηθισμένο μοτίβο των οικογενειών που αποτελούνται από νάρκισσους, είναι οι συνεχείς συγκρίσεις μεταξύ των μελών, κάτι που μαθαίνουν τα παιδιά και που ,μεγαλώνοντας, βιώνουν έντονα την ανησυχία της σύγκρισης και στην ενήλικη ζωή τους. Εάν είσαι κι εσύ παιδί νάρκισσων γονιών, πρέπει να μάθεις να ζείς με αυτό γιατί μόνο έτσι θα αρχίζεις να το ξεπερνάς. Και για να το ξεπεράσεις, θα πρέπει να αναγνωρίσεις τη δική σου καλοσύνη, την αξία και τις δυνατότητές σου. Μην είστε κακοί ή εκδικητικοί, γιατί αυτό σας καταστρέφει. Η ζήλια που έχετε εισπράξει και συνεχίζετε να εισπράττετε ως παιδί, δεν ανήκει σε εσάς αλλά στους γονείς σας και γι’ αυτό πρέπει να την αποτινάξετε. Κανείς δεν σας καθορίζει  και όπως έχει πεί και ο Jean Vanier «Η ζήλια προέρχεται από ανθρώπους που αγνοούν τις δυνάμεις τους ή δεν πιστεύουν σ’ αυτές»!

Πηγή: http://www.psychologytoday.com/

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ