fbpx

Καλοί γονείς με δύσκολα παιδιά; Δεν φταίς εσύ!

| 13 Ιανουαρίου 2014
ADVERTISEMENT

«Ο γιός μου έφαγε αποβολή από το σχολείο επειδή έπαιξε ξύλο με έναν συμμαθητή του και δεν μπορώ να μην σκέφτομαι πώς θα φερόταν αν εγώ ήμουν καλύτερος γονιός. Αν δεν του φώναζα τόσο πολύ όταν ήταν πιο μικρός, αν περνούσα περισσότερο χρόνο μαζί του, αν επέμενα πιο πολύ να τον θέτω προ των ευθυνών του, τότε δεν θα είχε τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα. Αισθάνομαι ότι αφού το παιδί μου είναι δικό μου δημιούργημα το φταίξιμο είναι όλο δικό μου και νιώθω απίστευτες ενοχές».

Γονιός με ενοχές
Είναι σχεδόν αδύνατο, ειδικά σήμερα, να μεγαλώνεις τα παιδιά σου χωρίς ενοχές. Ενοχές που τους φώναξες, ενοχές για όσα δεν μπορείς να τους παρέχεις, ενοχές ότι τους παρέχεις πάρα πολλά, ενοχές ότι είσαι πολύ ελαστικός ή πολύ αυστηρός μαζί τους. Οι ενοχές μπορούν να εξυπηρετήσουν ένα πολύτιμο σκοπό στη ζωή:  Μας φέρνουν μπροστά σε κάτι που δεν κάναμε ή στο οποίο δεν φερθήκαμε καλά και οι ενοχές μας επιτρέπουν να θυμηθούμε ότι δεν θέλουμε να το ξανακάνουμε. Οι ενοχές είναι κάτι σαν ποινή φυλάκισης. Πολλοί γονείς βιάζονται να γίνουν οι ένορκοι και οι δικαστές του εαυτού τους κι έτσι πολλές φορές καταλήγουν να εκτίουν ενός είδους «ποινή λανθασμένης συμπεριφοράς» για μια ζωή!


ADVERTISEMENT

Όλοι κουβαλάμε συναισθηματικά φορτία αλλά πρίν πάρετε τις δικές σας αποσκευές στον ώμο, αξιολογήστε τα εξής:

Αυτές οι ενοχές είναι δική μου δουλειά;
Πολλές φορές, νιώθουμε ενοχές για τα λάθη των άλλων, όπως για παράδειγμα στη περίπτωση της Νίκης. «Άφησα τον πατέρα του παιδιού μου γιατί με κακοποιούσε. Τώρα, όταν η κόρη μας τον επισκέπτεται, αισθάνομαι ενοχές που δεν είμαι εκεί να την προστατέψω από τη συμπεριφορά του». Αυτή η μαμά παίρνει την ευθύνη για τη συμπεριφορά του πρώην συζύγου και αυτό-μαστιγώνεται για μία επιλογή (το διαζύγιο) που είναι θετική και για την κόρη της αλλά και για την ίδια. Το να νιώθετε ενοχές επειδή «προκαλείτε» ένα άλλο άτομο-ακόμη κι αν αυτό είναι το παιδί σας- να αντιδρά με έναν συγκεκριμένο τρόπο, σημαίνει ότι αναλαμβάνετε την ευθύνη για τις πράξεις των άλλων. Επομένως, είναι σαν να πιστεύετε ότι έχετε μεγάλη ισχύ επάνω σε κάποιον κάτι που στη πραγματικότητα, δεν έχετε! Θυμηθείτε: Είμαστε όλοι υπεύθυνοι για τις επιλογές μας. Εάν έχετε ενδώσει 99 φορές και έχετε επιτρέψει στο παιδί σας να παίζει βιντεοπαιχνίδια με τις ώρες, τότε αν την εκατοστή φορά πείτε όχι και εκείνο πετάξει το βιντεοπαιχνίδι στο τζάμι και το σπάσει, ποιος είναι υπεύθυνος; Είναι δικό σας φταίξιμο που το παιδί περίμενε να ενδώσετε για εκατοστή φορά και που όταν δεν ενδώσατε θύμωσε; Όχι. Θα μπορούσατε να εφαρμόσετε γενικότερα μια πιο αυστηρή και σταθερή μορφή πειθαρχίας; Προφανώς. Παρ’ όλα αυτά, το παιδί είναι εκείνο που στο τέλος, επιλέγει πώς θα αντιδράσει και πώς θα φερθεί.

Τι σκοπό έχουν οι ενοχές;
Στο παραπάνω παράδειγμα, η συγκεκριμένη μαμά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για τη συμπεριφορά του πρώην συζύγου απέναντι στο παιδί της. Ήταν συνήθως νευρικός και ανυπόμονος με το παιδί αλλά όχι ακατάλληλος για να περιοριστεί η επικοινωνία του, μαζί του. Επομένως, τι μπορούσε να κάνει αυτή η μαμά; Να κάθεται όλο το Σαββατοκύριακο σε αναμμένα κάρβουνα ανησυχώντας για τη κόρη της και νιώθοντας ενοχές που άφησε έναν άντρα που ούτε την αγαπούσε ούτε βοηθούσε με το μεγάλωμα της κόρης τους. Στο δεύτερο παράδειγμα πιο πάνω, η μητέρα που ένιωθε ενοχές για τη συμπεριφορά του γιού της που έσπασε το τζάμι, είχε την ευκαιρία να πράξει διαφορετικά. Οι συνθήκες και οι καταστάσεις, προσφέρουν πάντα στους γονείς την ευκαιρία να βελτιωθούν αλλά οι ενοχές σας για τη συμπεριφορά του παιδιού, μπορεί να σας γυρίσει μπούμερανγκ και να σας κάνει να είστε ακόμη πιο ελαστικοί απέναντί του, από φόβο μην χειροτερέψει η συμπεριφορά του. Επιπλέον, μια τέτοια αντιμετώπιση, δίνει στο παιδί το μήνυμα ότι δεν είναι ικανό να ελέγχει τη συμπεριφορά του και να κάνει θετικές επιλογές για τον εαυτό του.


ADVERTISEMENT

Είναι καλύτερα να σπαταλήσω την ενέργειά μου σε κάτι άλλο;
Με άλλα λόγια, υπάρχουν πράγματα που μπορείτε να κάνετε αντί να εστιάζετε στις ενοχές που νιώθετε για πράγματα του παρελθόντος; Η μαμά του πρώτου παραδείγματος, αντί να κάθεται να νιώθει ενοχές για τη συμπεριφορά του πρώην συζύγου της απέναντι στη κόρη της, θα μπορούσε να λειτουργήσει πιο παραγωγικά και να διδάξει τη κόρη της πώς να βάζει όρια στη συμπεριφορά των άλλων και πώς να ανταποκρίνεται θετικά ακόμη και στη πιο αρνητική συμπεριφορά. Οι ενοχές είναι ένα συναίσθημα παραπλανητικό. Σε αποσπά από το να δράσεις και να αλλάξεις τα πράγματα και σε καθηλώνει σε ένα σημείο. Επομένως, αντί να αυτομαστιγώνεστε, αξιοποιήστε την ενέργεια και τον χρόνο σας, διδάσκοντας στα παιδιά πώς να αντιμετωπίσει τον φόβο, το άγχος ή την απογοήτευση. Δεν θα μπορέσετε ποτέ να επιστρέψετε στο χθες αλλά μπορεί να ρίξετε τσιμέντο σήμερα για να χτίσετε το αύριο!

Έχετε “εκτίσει την ποινή” σας;
Οι ενοχές είναι κάτι σαν την ποινή φυλάκισης. Εάν νιώθετε ενοχές για κάτι συγκεκριμένο αναρωτηθείτε: « Μήπως ήρθε η ώρα να “αποφυλακιστώ” και αν όχι πόσο ακόμα θα είμαι φυλακισμένος/η;». Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στη ζωή είναι η συγχώρεση η οποία χωρίζεται στη συγχώρεση για τους άλλους και στη συγχώρεση του εαυτού μας. Το να συγχωρείτε τον εαυτό σας, σημαίνει ότι αποδέχεστε τα λάθη σας, αναλαμβάνετε την ευθύνη γι’ αυτά-και μόνο-και επιλέγετε να προχωρήσετε χωρίς να κολλάτε στο παρελθόν. Διότι στο τέλος, θα δείτε κι εσείς, ότι οι ενοχές θα πλήξουν τη σχέση σας με το παιδί σας αντί να τη δυναμώσουν και το παιδί είναι σε θέση να το αντιληφθεί αυτό και να πατάει τα κουμπιά σας, επίτηδες. Όσο εσείς μένετε κολλημένοι στο παρελθόν, τόσο και το παιδί δεν θα μπορέσει να προχωρήσει και να εξελιχθεί!

Όλοι ξέρουν να κρίνουν
Στο σημερινό κόσμο, το φταίξιμο και η κριτική είναι παντού αρκεί να ακούσετε τις συζητήσεις που γίνονται γύρω σας, σε λεωφορεία, συναντήσεις, στη τηλεόραση ή σε παρέες συγγενών και φίλων. Οι πιθανότητες να σχολιαστεί κάποιος για το αν και πόσο φταίει για ένα γεγονός, είναι αυξημένες. Συνήθως οι γονείς, βρίσκονται υπόλογοι από τους άλλους για τη συμπεριφορά των παιδιών τους, ειδικά όταν εκείνα συμπεριφέρονται αρνητικά. Πολλοί από εμάς, εσωτερικεύουμε αυτά τα συναισθήματα και το φταίξιμο της ντροπής και των ενοχών με αποτέλεσμα να ριζώνουν βαθιά μέσα μας και να γίνονται στάση ζωής.

Παρ’ όλα αυτά έχετε υπόψιν ότι κανείς δεν είναι τέλειος και ότι οι ευκαιρίες να φέρετε τα πράγματα εκεί που θέλετε, είναι αναρίθμητα. Αναγνωρίστε όχι μόνο τα λάθη σας αλλά και τις επιτυχίες σας, ως γονείς. Τη στιγμή που παραμείνατε ψύχραιμοι στην επιθετικότητα της έφηβης κόρης σας ή όταν δείξατε υπομονή σε μια ερώτηση που το παιδί σας έκανε ένα εκατομμύριο φορές. Διαχωρίστε τις ενοχές από τις ευθύνες κι όταν οι ενοχές κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό, ίσως ήρθε η ώρα να τις διώξετε!

Πηγή: http://www.empoweringparents.com/

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ