fbpx

Η Γλωσσική Ανάπτυξη Του Παιδιού

| 19 Νοεμβρίου 2014
ADVERTISEMENT

Ένα ζήτημα που απασχολεί τους γονείς από τους πρώτους μήνες της ζωής ενός παιδιού έως και την τελευταία τάξη του Λυκείου είναι η γλωσσική του ανάπτυξη. Λέγοντας γλωσσική ανάπτυξη εννοούμε την κατάκτηση της ικανότητας της επικοινωνίας μέσω του πιο βασικού οργάνου της, της γλώσσας. Αφορά τόσο την αντίληψη και κατανόηση όσο και την παραγωγή – δημιουργία του προφορικού αρχικά και γραπτού κατόπιν λόγου. Περνώντας στο πρακτικό μέρος του τι θα μπορούσαμε εμείς ως γονείς να πράξουμε ώστε να σταθούμε αρωγοί ίσως και καταλύτες στη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού μας, έχω να επισημάνω τα εξής:

  • Το πιο σημαντικό στάδιο είναι η προσχολική ηλικία, γι’ αυτό από τις πρώτες μέρες της ζωής του εμείς οφείλουμε να επικοινωνούμε μαζί του μιλώντας του διαρκώς, είτε παίζοντας, είτε τραγουδώντας του, είτε λέγοντάς του παραμύθια είτε παίζοντας παιχνίδια ρόλων υποκαθιστώντας την ομιλία μιας κούκλας, ενός ήρωα, ενός οποιουδήποτε παιχνιδιού του, είτε απλώς περιγράφοντάς του τι ζωάκι έχει η πάνα του τη στιγμή που το αλλάζουμε…
  • Όταν το παιδί μας αρχίσει να μιλά, εμείς του απευθυνόμαστε μιλώντας κανονικά κι όχι χρησιμοποιώντας τις δικές του μπεμπεδίστικες λέξεις π.χ. «ζαζά» αντί για «γιαγιά» ή «ούπας» αντί για «ελέφαντας» που έλεγε η δική μου λατρεμένη κορούλα…
  • Όταν τα παιδιά κάνουν λάθος στη χρήση μιας λέξης (στην προφορά της, στη γραμματική ή τη σύνταξη) δεν τα διορθώνουμε ώστε να μη νιώσουν άσχημα και αποθαρρυνθούν από το να εκφράζονται λεκτικά. Απλώς εμείς χρησιμοποιούμε το σωστό λόγο (π.χ. μας ζητά «ένα ποτήλι νελό» και εμείς το ρωτάμε αμέσως «θες ένα ποτήρι νερό;»

 


ADVERTISEMENT

  •  Όταν πια το παιδί μπορεί να εκφραστεί πολύ καλά (αυτό μπορεί να είναι περίπου στην ηλικία των τριών ετών, λίγο νωρίτερα ή λίγο αργότερα) συνομιλούμε διαρκώς μαζί του, ενθαρρύνοντάς το όσο γίνεται περισσότερο να εκφραστεί (π.χ. του ζητάμε να μας περιγράψει κάτι που βλέπει και γνωρίζουμε ότι του κάνει εντύπωση, κάτι που παρακολούθησε στην τηλεόραση, να μας εξηγήσει πως παίζεται ένα παιχνίδι, τι έκανε όταν έπαιζε με τη μαμά, τον μπαμπά ή τα ξαδέρφια του κλπ. Αυτό δε σταματά ούτε σε μεγαλύτερες ηλικίες (νηπιαγωγείο ή δημοτικό) όπου μπορούμε να του ζητήσουμε να μας περιγράψει τη μέρα του στο σχολείο, τα συναισθήματά του για μια κατάσταση, να μας διηγηθεί την ιστορία ενός βιβλίου ή παραμυθιού που διάβασε κλπ.
  • Όταν πλέον το παιδί πηγαίνει στο σχολείο εκεί, καθώς βρίσκεται σε ένα πιο ελεγχόμενο γλωσσικά περιβάλλον, η γλωσσική του εξέλιξη είναι σχεδόν βέβαιη. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε εμείς, εκτός από τα προαναφερθέντα, είναι να το παρωθήσουμε στην ανάγνωση βιβλίων ή και εφημερίδων (σε μεγαλύτερες ηλικίες).Φυσικά αυτό προκύπτει αβίαστα, όταν το παιδί βλέπει ότι οι γονείς του αγαπούν το διάβασμα και υπάρχει μια μικρή ή μεγάλη βιβλιοθήκη στο σπίτι.

Νίκος Κοντοδημόπουλος, δάσκαλος
Πηγή: http://womaninlaw.com/

 

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ