fbpx

Κοινός ύπνος: Ωφέλιμος ακόμα και όταν ο ένας γονέας έχει ξαναπαντρευτεί;

| 27 Μαΐου 2015
ADVERTISEMENT

Τα οφέλη του κοινού ύπνου του βρέφους με τους γονείς του είναι γνωστά, αν και δυστυχώς είναι μια πρακτική που δεν υιοθετείται από πολλούς γονείς, λόγω της δαιμονοποίησης που έχει υποστεί. Εάν γυρίσουμε λίγα χρόνια πίσω, στην γενιά των παππούδων μας, θα διαπιστώσουμε ότι οι γυναίκες θήλαζαν για όσο ήθελαν τα παιδιά χωρίς αυτό να αποτελεί πρόβλημα για το περιβάλλον των μανάδων και κοιμόντουσαν όλοι μαζί στο κρεβάτι χωρίς τον φόβο μήπως τα παιδιά κακομάθουν και δεν φεύγουν από το κρεβάτι των γονιών.

Τα τελευταία χρόνια ωστόσο, προωθούνται εκτενώς τα σκονογάλατα, τα μπιμπερό, οι πιπίλες και τα “ανεξάρτητα” μωρά που κοιμούνται μόνα τους στο δωμάτιο τους από τις πρώτες κιόλας μέρες της ζωής τους, με αποτέλεσμα να εκτοπίσουν τη φύση στον βωμό του εκμοντερνισμού και της υπερκατανάλωσης. 


ADVERTISEMENT

Η στροφή αυτή και η απομάκρυνση από τη φύση, είχε ως αποτέλεσμα οι δικοί μας οι γονείς να μη μας θηλάσουν, να μην καλύψουν τις βασικές μας ανάγκες για στοργή, τρυφερότητα και βασική εμπιστοσύνη, γιατί βιάζονταν να μας κάνουν “ανεξάρτητους” βάζοντας μας σε άλλο δωμάτιο, ενώ εμείς θέλαμε τη μυρωδιά και την αγκαλιά της μανούλας μας! Δεν είναι όμως ποτέ αργά να βάλουμε έστω και τώρα σε προτεραιότητα τις ανάγκες μας, να ακούσουμε το σώμα μας, να κάνουμε κάτι για εμάς! Οι σοφοί αρχαίοι πρόγονοι μας έλεγαν “Παν μέτρον άριστον”…πόσο δίκιο είχαν! Τα άκρα ποτέ δεν ωφέλησαν κανέναν, ούτε ενήλικα, ούτε φυσικά και τα παιδιά μας.

Αυτό που είναι πολύ σημαντικό και βοηθητικό να έχουμε υπ΄όψιν μας είναι να ακολουθούμε τις ανάγκες και να πηγαίνουμε με τους ρυθμούς των παιδιών μας. Αν σεβόμαστε και ικανοποιούμε τις ανάγκες τους για ασφάλεια, στοργή, αγάπη και άνευ όρων αποδοχή, σεβόμαστε τον ρυθμό του κάθε παιδιού, καθώς το κάθε παιδί είναι μοναδικό και δεν μπορεί να συγκριθεί με κανένα, τότε θα τα βοηθήσουμε να εξελιχθούν σε ώριμους και ισορροπημένους ενήλικες που θα έχουν μάθει να αναγνωρίζουν τα θέλω τους, τις ανάγκες και τα συναισθήματα τους!

Πολύ σημαντικό είναι να ξέρουμε ότι εάν ικανοποιήσουμε άμεσα, από την πρώτη ώρα που θα φέρουμε τα παιδιά μας στον κόσμο τις ψυχικές τους ανάγκες για οικειότητα, ζεστασιά και εγγύτητα με τα πρόσωπα αναφοράς του, τους γονείς του δηλαδή, τότε θα έχουμε βάλει τις βάσεις της ασφαλούς προσκόλλησης και έτσι με βάση τους δικούς τους ρυθμούς θα αρχίσουν να ανεξαρτητοποιούνται.


ADVERTISEMENT

Στην κάλυψη της εγγύτητας και της ζεστασιάς, συγκαταλέγεται και ο κοινός ύπνος, καθώς με την γέννηση έχει ήδη βιώσει το βρέφος τον πρώτο του αποχωρισμό από την μητέρα και έχει ανάγκη από την μυρωδιά της, την αγκαλιά της και το γάλα της για να μεγαλώσει με ασφάλεια και γερές βάσεις. Ακολουθώντας τον τρόπο που οι παλιές γενιές μεγάλωναν τα παιδιά τους, θα εκπλαγούμε με τα αποτελέσματα, καθώς θα δούμε ότι την κατάλληλη στιγμή και αφού ο γονιός έχει δώσει την εναλλακτική στο παιδί του, εκείνο θα επιδιώξει την ανεξαρτητοποίηση και το να πάει σε δικό του δωμάτιο.

Τα δεδομένα αλλάζουν όταν αναφερόμαστε σε μονογονεϊκές οικογένειες όπου ο γονιός έχει έναν/μία νέο/α σύντροφο; Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι ψυχικές ανάγκες του παιδιού μας έτσι όπως αναφέρθηκαν παραπάνω δεν αλλάζουν. Ο γονιός για να εντάξει στην οικογένεια ένα νέο πρόσωπο, θα πρέπει αρχικά να είναι σίγουρος ότι ο νέος σύντροφος “ήρθε για να μείνει” και ότι δεν θα υπάρξει εκ νέου αλλαγή στη ζωή του παιδιού. Αμέσως μετά, είναι πολύ σημαντικό να χτιστεί μια σχέση μεταξύ του παιδιού και του νέου συντρόφου και τέλος ο νέος σύντροφος να καταλάβει ότι το παιδί μας και οι ανάγκες του, αποτελούν προτεραιότητα μας. Εάν όλα τα παραπάνω έχουν διασφαλιστεί και οι στόχοι μας με τον νέο μας σύντροφο είναι κοινοί, τότε ο κοινός ύπνος δεν θα πρέπει να μας προβληματίζει.

Δείτε σχετικά: Ο γιος μου κοιμάται με τη μητέρα του και τον πατριό του

Τέλος, μια πολύ σημαντική παράμετρος που πρέπει να σκεφτούμε, είναι και η ηλικία στην οποία βρίσκεται το παιδί όταν ο νέος σύντροφος έρθει στην ζωή μας. Σε περίπτωση που το παιδί είναι σε νηπιακή ή σχολική ηλικία και έχουμε εφαρμόσει όλα όσα ειπώθηκαν παραπάνω στην κρίσιμη βρεφική ηλικία και τελικά έχει γίνει μια ομαλή μετάβαση στο δικό του δωμάτιο, αλλά διαπιστώνουμε ότι μας ζητάει πάλι να κοιμηθεί μαζί μας, πρέπει να σκεφτούμε τι θέλει να μας πει αυτή η συμπεριφορά του παιδιού μας. Μήπως θέλει να μας μεταδώσει το άγχος του για την αλλαγή που γίνεται στην ζωή του; Μήπως έγινε αρκετά γρήγορα και δεν κατάφερε να τη διαχειριστεί; Σε κάθε περίπτωση, προτεραιότητα είναι η ψυχική ισορροπία του παιδιού μας.

Μαρίνα Κρητικού, 
Ψυχολόγος Υγείας- Οικογενειακή/Συστημική Σύμβουλος 
Λεωφ. Κουντουριώτη 77, Ρέθυμνο, Κρήτη
Τηλ: 2831301368
Κιν: 6942650506
E-mail: marina.kritikou@yahoo.com
Web: http://kritikou-healthpsy.gr/

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ