Μπαμπάδες του Skype

Μια απόφαση ορόσημο του 2011 οδήγησε στην γρήγορη αύξηση των “μπαμπάδων του Skype”. Μετά το διαζύγιο οι μπαμπάδες αυτοί βλέπουν τα παιδιά τους μέσω υπολογιστή ή τάμπλετ ενώ όταν τα παιδιά ζουν πολύ μακριά από τους πατεράδες τους,  η σχέση μεταξύ τους μπορεί ν’ αντιμετωπίσει προβλήματα.

O μπαμπάς του Skype, William
Κάθε Τετάρτη απόγευμα, στις 6, ο William Church αντικρίζει το πρόσωπο του γιου του στην οθόνη του υπολογιστή. Ο James είναι 4 ετών, έχει ξανθές μπούκλες και τα μάτια του πατέρα του, τα οποία λάμπουν από χαρά όταν βλέπει τον μπαμπά του.

Η τηλεόραση που είναι πίσω από τον James είναι ανοιχτή και σε αρκετά δυνατή ένταση, οπότε είναι δύσκολο ν’ ακούσει τι λέει αλλά ο William υπομένει και επιμένει.

Ανοίγει το αγαπημένο βιβλίο του γιου του. Αλλά η εικόνα στην οθόνη είναι λίγο θολή και περιστασιακά παγώνει. Μέχρι να επανέλθει, η προσοχή του γιου του έχει αποσπαστεί από κάτι άλλο και έχει απομακρυνθεί από την οθόνη. Ο William θέλει ν’ απλώσει τα χέρια του και να πάρει τον γιο του αγκαλιά. Αλλά δεν μπορεί.

Μετά την απόφαση το 2011, τα Βρετανικά δικαστήρια πλέον θεωρούν ότι η βιντεοκλήση είναι επαρκής μέθοδος επικοινωνίας για τους μπαμπάδες με τα παιδιά τους.

Αυτό συνεχίζεται για μια ώρα περίπου. Ο  James πηγαινοέρχεται, πατάει κουμπιά στον υπολογιστή και μιλάει στον μπαμπά του. Του λέει για την ημέρα του στον παιδικό σταθμό, για το καινούριο του παιχνίδι και για το τι μαγείρεψε η μαμά για φαγητό. Στις 7 ακριβώς και ενώ μιλάνε, ο υπολογιστής κλείνει και πρέπει να περάσει μια βδομάδα για να ξαναειδωθούν.

Από τότε που ο γάμος του με την μητέρα του James, διαλύθηκε (το 2013), ο William, έχει γίνει “μπαμπάς του Skype”.

Αυτή η συνομιλία της μιας ώρας μέσω αυτού του προγράμματος επικοινωνίας είναι ο μόνος χρόνος που περνάει “μαζί” με τον γιο του κάθε βδομάδα. Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου μπορεί να δει τον James αυτοπροσώπως μια βδομάδα τον μήνα αν και αυτό συχνά δεν γίνεται. Για παράδειγμα, τον προηγούμενο μήνα η γυναίκα του δεν πήγε στο αεροδρόμιο εγκαίρως οπότε ο  James έχασε την πτήση του για να πάει να δει τον μπαμπά του.
Ο James και η μητέρα του ζουν πλέον 530 μίλια μακριά από το σπίτι του William. Το ζευγάρι ήταν παντρεμένο για 11 χρόνια και ζούσε μαζί στο Εδιμβούργο. Όταν χώρισαν, ήταν καλές οι συνθήκες και ο William, που μετακόμισε σε άλλο διαμέρισμα στην ίδια πόλη, έβλεπε τον μικρό James κάθε βδομάδα. Μια μέρα όμως έφτασε στο σπίτι της πρώην γυναίκας του και το βρήκε άδειο. Η πρώην συζυγός του είχε μετακομίσει σε άλλη πόλη με τον φίλο της και είχε πάρει μαζί της το γιο τους. Δυο χρόνια αργότερα το Skype είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο ο William μπορεί να δει τον γιο του να μεγαλώνει.

“Δεν ξέρω την διεύθυνση του. Είναι ένα μαρτύριο. Λαμβάνω μηνύματα από την πρώην μου που μου λέει ότι ο James είναι πολύ κουρασμένος ή δεν θέλει να μπει στο Skype. Ανησυχώ ότι αυτό βλάπτει την σχέση μας. Τις περισσότερες βδομάδες δεν καταφέρνω καν να πω αντίο” λέει.

Δείτε σχετικά: Μόνοι μπαμπάδες. Οι ξεχασμένοι άντρες της μονογονεϊκής οικογένειας.

Ενώ η κατάσταση του William είναι σπαρακτική, δυστυχώς δεν είναι μοναδική. Μετά από την απόφαση ορόσημο του 2011 οι “μπαμπάδες του Skype” έχουν αυξηθεί ραγδαία.

Στην υπόθεση, την οποία τα μέσα ενημέρωσης αναμετέδωσαν δίνοντας της τον τίτλο “Ας χρησιμοποιήσουν το Skype”, ο Sir Nicholas Wall, επιφανής δικαστής της Βρετανίας, επέτρεψε σε διαζευγμένη μητέρα να μετακομίσει στην Αυστραλία με τα δυο παιδιά της, ενώ ο πατέρας θα παρέμενε στην Βρετανία. Η λογική της απόφασης αυτής φάνηκε να είναι ότι η σχέση του πατέρα με τα παιδιά του δεν θα επηρεαζόταν επειδή θα μπορούσαν να επικοινωνούν με βιντεοκλήσεις και μηνύματα.

Αν και η δημιουργία του FaceTime — το αντίστοιχο πρόγραμμα τύπου Skype για τις συσκευές της Apple (και τα δυο δωρεάν) — δείχνει να υπάρχουν περισσότερες επιλογές επικοινωνίας ανεξαρτήτως απόστασης, οι ειδικοί εξέφρασαν ανησυχίες ότι η συγκεκριμένη απόφαση δημιούργησε προηγούμενο κατά των πατεράδων που προσπαθούν να σταματήσουν τις πρώην τους από το να φύγουν στο εξωτερικό. Η επικοινωνία μέσω της τεχνολογίας, είπαν, δεν μπορεί ν’ αντικαταστήσει την προσωπική επαφή.

Με την αυξημένη πιθανότητα να γνωρίσουν συντρόφους από το εξωτερικό, εξαιτίας της επέκτασης της αγοράς εργασίας και των τακτικών ταξιδιών, δεν προκαλεί έκπληξη ότι στις μέρες μας υπάρχουν χιλιάδες “μπαμπάδες του Skype” στην Βρετανία.

Ο μπαμπάς του skype, Adam

Η πρώην γυναίκα του Adam , μετακόμισε στην Αυστραλία. Ο Adam μπορεί να περνά 20 νύχτες τον χρόνο με τον γιο του τον  Luca, δέκα στην Αγγλία και δέκα στην Αυστραλία και μπορούν να επικοινωνούν μια φορά την εβδομάδα μέσω Skype.

Ο Adam γνώρισε την πρώην του, Αυστραλιανή υπήκοο, το 2003 και αποφάσισαν να ζήσουν μαζί στο Λονδίνο. Το 2009 απέκτησαν τον γιο τους, τον  Luca, που είναι τώρα 5 ετών. Όταν χώρισαν, το 2011, ο Adam έφυγε από το σπίτι ενώ ο Luca έμεινε με την μαμά του.

Όταν εκείνη ανακοίνωσε την πρόθεση της να επιστρέψει στο Σύδνευ για να είναι κοντά στην οικογένεια της – και να πάρει και τον Luca μαζί της – ξεκίνησε μια δικαστική διαμάχη.

“Έχοντας την κύρια φροντίδα του παιδιού,  όταν πήγαμε στο δικαστήριο, μπορούσε να πει ότι η υποστήριξη της οικογένειας της θα την έκανε πιο αποτελεσματική ως μητέρα στην Αυστραλία,” είπε ο Adam. “Είπε ότι θα ωφελούσε τον Luca αυτή η μετακόμιση. Το δικαστήριο το αναγνώρισε αυτό. Εγώ λοιπόν μπορώ να περνάω  20 νύχτες τον χρόνο μαζί του (10 στην Αγγλία και 10 στην Αυστραλία) και να επικοινωνώ μαζί του μια φορά την εβδομάδα μέσω Skype”.

Ακολουθούν την απόφαση του δικαστηρίου από τότε που ο  Luca έφυγε, τον Ιούλιο του 2012. ” Ήταν δυο ετών όταν ξεκίνησε όλο αυτό. Η σχέση μ’ ένα 2 χρόνο παιδί απαιτεί αγκαλιές, άγγιγμα, πραγματική δηλαδή επαφή, οπότε αυτό δεν το είχαμε μέσω Skype. Μου ήταν πιο δύσκολο να είμαι πατέρας για εκείνον τότε. Τώρα που έχει μεγαλώσει, το έχει συνηθίσει. Πρόσφατα αλλάξαμε την ώρα της συνομιλίας μας και πλέον μιλάμε Σαββατόβραδο (για μένα στο Λονδίνο, είναι Κυριακή πρωί) ώστε να μπορώ να του διαβάσω ένα παραμύθι πριν τον ύπνο. Αυτό βελτίωσε πολύ την κατάσταση. Πριν μιλούσαμε κατά τη διάρκεια του πρωινού του και ήταν σε υπερδιέγερση”.

Αν και ο Adam θα προτιμούσε να βλέπει τον γιο του αυτοπροσώπως, λέει ότι  το Skype είναι καλύτερο από τα τηλεφωνήματα καθώς του επιτρέπει να δει τον γιο του και να παρακολουθήσει την συμπεριφορά του.

Δεν κινδυνεύει ο  Luca να ξεχάσει πως μοιάζει ο μπαμπάς του
Η θετική εμπειρία του Adam αποδίδεται κατά μεγάλο βαθμό στην συνεργασία της μητέρας του  Luca και ο Adam αναγνωρίζει ότι είναι τυχερός.” Είναι πολύ δύσκολο να είσαι γονέας που ζει στην άλλη άκρη της γης από το παιδί του. Αλλά θα μπορούσε να είναι και χειρότερα. Αν η μητέρα του δεν ήταν πρόθυμη να βοηθήσει, δεν θα μπορούσαμε να έχουμε την επαφή που έχουμε τώρα. Τον ενθαρρύνει να συγκεντρωθεί και να τηρήσει τις συνομιλίες μας. Αν δεν το έκανε, νομικά δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι γι’αυτό”.

Όταν ο/η πρώην σύζυγος μετακομίζει στο εξωτερικό, τα Βρετανικά δικαστήρια χάνουν την δικαιοδοσία τους αφού παρέλθουν 3 μήνες από την έκδοση μιας απόφασης. Οπότε αν οι όροι μιας απόφασης δεν τηρηθούν, τότε ο/η σύζυγος που έμεινε πίσω πρέπει ν’ απευθυνθεί σε ξένο δικαστήριο.

Δες στην επόμενη σελίδα: Αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες δυσκολίες του να είσαι “μπαμπάς του Skype”.