fbpx

Πώς έσωσα τον γάμο μου απ’ το διαζύγιο

| 29 Νοεμβρίου 2013
ADVERTISEMENT

«Δεν θέλω να είμαστε άλλο παντρεμένοι» μου είπε και τα λόγια του έγιναν γροθιά στο στομάχι. Ή μάλλον όχι…καλύτερα, μία γροθιά στο στομάχι τη στιγμή που έχεις κλείσει τα μάτια και έχεις πεί σε αυτόν που σου επιτίθεται πως έχει ακόμη μια ευκαιρία να σε πληγώσει. Βλέπεις το τρένο που έρχεται αλλά πονάς πρίν ακόμη σε πατήσει.

Ήμασταν μαζί περίπου 6 χρόνια και παντρεμένοι τα 4. Τις καλές στιγμές τις περνούσαμε σαν σε ρουτίνα ενώ οι άβολες στιγμές ολοένα και αυξάνονταν. Είχε δίκιο, δεν τα πηγαίναμε καλά. Αλλά να χωρίσουμε; Δεν είχε απατήσει κανείς κανέναν ούτε είχαμε χτυπήσει ο ένας τον άλλον. Δεν βριζόμασταν ούτε είχαμε διπλή ζωή. Απλώς δεν επικοινωνούσαμε.


ADVERTISEMENT

Μετακόμισε. Βρήκε ένα διαμέρισμα όχι πολύ μακριά από το σπίτι και χωρίς συμβόλαιο που να τον δεσμεύει μέχρι όπως είπε «να δεί τι θα κάνει με εμάς». Το είπα μόνο στους γονείς μου και στους καλύτερούς μου φίλους και σε κανέναν άλλον.

Πολλοί καλοί μου φίλοι είχαν παντρευτεί και περίμεναν και παιδί. Ο τοίχος μου στο facebook ήταν γεμάτος από δηλώσεις αγάπης, 150 status ευτυχισμένων οικογενειακών στιγμών και στίχους τραγουδιών. Ένιωθα πως ήμουν η μόνη που ήταν μόνη της.

Τηλεφωνιόμασταν συχνά με τον άντρα μου και όταν με ρωτούσε αν κλαίω, απαντούσα «όχι είμαι λίγο κρυωμένη». Αλλά όταν μιλούσαμε με email ήμασταν και οι δύο πιο ειλικρινείς. Με τον καιρό έμαθα να εκτιμώ τη δουλειά μου καθώς μέσα στο 8ωρο μπορούσα να καταρρεύσω τουλάχιστον τρείς φορές κρυμμένη πίσω από το διαχωριστικό του γραφείου μου, εκεί όπου δεν με έβλεπε κανείς. Άλλα ωραία μέρη που προσφέρονταν για διαλογισμό και δάκρυα ήταν η κουζίνα του γραφείου, οι σκάλες και το ασανσέρ.


ADVERTISEMENT

Μία εβδομάδα μετά τον χωρισμό, βγήκαμε με τον άντρα μου και πήγαμε σε μια παράσταση για την οποία είχαμε κλείσει εισιτήρια πολλούς μήνες νωρίτερα και ήθελα πολύ να δώ. Η παράσταση ήταν μια καλή ευκαιρία να δοκιμάσουμε πώς θα τα πηγαίναμε και αν εκείνη η βραδιά θα άναβε ξανά τη σπίθα ανάμεσά μας. Κάτι σαν το παλιό που γίνεται ξανά καινούριο.

Όταν πήγαμε για φαγητό πρίν από τη παράσταση, τον πίεσα να μου πεί αν είχε αλλάξει κάτι ή πώς έβλεπε τα πράγματα. Δηλαδή να ακούσω αυτό που ήθελα, ότι είχε μετανιώσει και ότι με αγαπούσε και θα γύριζε σπίτι μας. Η πρώτη εβδομάδα με είχε ρουφήξει συναισθηματικά και είχα ανάγκη να ακούσω πως όλα θα πήγαιναν καλά. Αντιθέτως μου είπε πως δεν είχε ακόμη καταλήξει τι θα γίνει με εμάς και τότε «δαγκώθηκα» αλλά κρατήθηκα να μην κλάψω. Όταν ξεκίνησε η παράσταση και τα φώτα έσβησαν, άφησα τα δάκρυα να κυλήσουν άφθονα.

Μετά το τέλος της παράστασης, τη στιγμή που με άφηνε σπίτι μου, έπαθα υστερία, σχεδόν κατέρρευσα. Έκανα εμετό την ώρα που άνοιγα τη πόρτα και με έβαλε μέσα με έναν τόνο όχι και τόσο ήρεμο και με λόγια όχι και τόσο παρηγορητικά όπως «Δεν θέλω να σου δώσω υποσχέσεις που δεν θα μπορέσω να τηρήσω κλπ.». Κι αφού έριξα λίγο νερό στο πρόσωπό μου, απλά έφυγε.

Ήμουν πληγωμένη και φοβισμένη. Μέναμε στη πόλη που είχε βρεί δουλειά, αρκετά μακριά από το πατρικό μου, και είχα συμβιβαστεί με μία δουλειά που υπό άλλες συνθήκες δεν θα έπιανα ποτέ. Ήμουν χωρισμένη και δεν ήμουν καν 30.

Η προοπτική του διαζυγίου μου έκαιγε τη καρδιά αλλά όσο δυστυχισμένη κι αν ήμουν δεν μπορούσα να κλαίω για πάντα. Κι έτσι αποφάσισα να πάρω άδεια από τη δουλειά και να μείνω μόνη μου με τον εαυτό μου.

Το πρώτο πράγμα που έμαθα ήταν ότι κανείς δεν ήταν υπεύθυνος για την ευτυχία μου. Μπορεί να φαίνεται προφανές αλλά μερικές φορές η ζωή ανατρέπει μέσα σου, τα «αυτονόητα». Ο άντρας μου αμφισβητούσε τη σημασία μου στη ζωή του κι αυτό με πέθαινε αλλά προσπάθησα να το δω αντικειμενικά. Εάν τελικά ήμουν αναλώσιμη για εκείνον και παίρναμε διαζύγιο, τότε κάποια στιγμή, θα σταματούσε να έχει και ισχύ επάνω μου. Στη πράξη θα ήταν πολύ δύσκολο αλλά κάποια στιγμή θα τα κατάφερνα.

Υπήρχαν και κάποια άλλα θετικά που είδα όσο καιρό ήμουν μόνη μου. Δεν θα απολογούμουν ξανά για κάτι που είχα ψωνίσει από βλακεία της στιγμής. Θα πρόσεχα περισσότερο τη διατροφή μου. Δεν θα αναγκαζόμουν να δω το “Lost” που ποτέ δεν μου άρεσε ούτε καταλάβαινα. Θα είχα ξενώνα. Θα μπορούσα να παραιτηθώ και να πάω στη Ταιλάνδη να διδάξω Αγγλικά. Αυτά τα μικρά πράγματα με έκαναν να δω λίγο φως στο τούνελ.

Παρά τις ευκαιρίες που-θεωρητικά-απλώνονταν μπροστά μου, συνέχιζα να θέλω να τα ξαναβρώ με τον άντρα μου. Δεν παντρεύτηκα για να μου έρθουν όλα βολικά αλλά ούτε και για να χωρίσω. Ο χωρισμός μας κράτησε δύο μήνες. Μπορεί να ακούγεται λίγο το διάστημα αλλά πιστέψτε με, ήταν οι χειρότεροι και πιο έντονοι μήνες της ζωής μου. Μου φάνηκαν χρόνια.

Ένα πρωί, με πήρε τηλέφωνο ο άντρας μου να πάμε για πρωινό. Στο τηλέφωνο ακούστηκε πιο συγκαταβατικός. Λίγο πρίν φτάσουμε στο μαγαζί έβαλε τα κλάματα ζήτησε συγγνώμη και είπε πως ήθελε να γυρίσει σπίτι μας. Ότι ήθελε να δούμε σύμβουλο γάμου. Ή να πάμε διακοπές και γενικά να κάνουμε ό,τι χρειαζόταν για να είμαστε ξανά μαζί και να είμαστε καλά. Ίσως το γεγονός ότι μόλις άρχιζα να στέκομαι ξανά στα πόδια μου, ο άντρας μου ζήτησε να γυρίσει σπίτι μας, να μην ήταν τελικά τόσο τυχαίο…

Γύρισε στο σπίτι μας και στην αρχή, δεν θα σας πω ψέμματα τα πράγματα ήταν κάπως… περίεργα μεταξύ μας. Δεν ζήσαμε την παραμυθένια επανένωση και χρειάστηκε πολύ δουλειά, προσοχή, αγάπη και στοργή κι άλλες κλισέ ιδέες και λέξεις για να τα ξαναβρούμε.

Πρίν λίγες μέρες, γιορτάσαμε την 6η επέτειο του γάμου μας. Φυσικά δεν είναι όλοι οι χωρισμοί ίδιοι, όπως δεν είναι και όλες οι σχέσεις και  σε πολλές περιπτώσεις το διαζύγιο είναι μονόδρομος.  Όμως αυτή η εμπειρία με έμαθε να παίρνω την προσωπική μου ευτυχία λίγο πιο σοβαρά. Εάν δεν θέλω να δω το “Lost” θα βρώ κάτι άλλο να κάνω. Επίσης μπορούμε να πάμε στη Ταιλάνδη μαζί. Είμαι καλύτερη σύντροφος για να μπορώ να αποφορτίζω τον άντρα μου και να τον κάνω να με κάνει ευτυχισμένη. Έμαθα να βάζω και τις δικές μου ανάγκες στο τραπέζι όπως έμαθα ότι, τίποτα δεν είναι δεδομένο. Μη χαλάτε τους γάμους σας αν δεν υπάρχει σπουδαίος λόγος ή αν αγαπιέστε ακόμη. Σας ευχαριστώ που με διαβάσατε!

Περιμένουμε και τη δική σας εμπειρία με email, στο info@singleparent.gr
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σας δεδομένων και σας διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σας θα παραμείνει μυστική.

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ