Πήγα σε μάγισσες σε χαρτορίχτρες

Θες  να το πείς χαζομάρα; Απελπισία; Μοναξιά; Ελπίδα; Εγώ πάντως πήγα!

Και σε μάγισσα, και σε χαρτορίχτρα και σε φλιτζανά (άντρας παρακαλώ και σούπερ).

Ήθελα να δω το μέλλον. Το τι θα γίνει. Όλοι μου είπαν τα ίδια.

Από την φύση μου είμαι υπερβολικά αισιόδοξος άνθρωπος. Φονικό μου βρίσκει λόγω πάθους, με αγαπά σου λέω (μπορεί να είμαι και εντελώς ηλίθια δεν ξέρω, αλλά αλήθεια σου λέω με αγαπά).

Τέλος πάντων, πέρα από την πλάκα αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση ήταν το πόση προσέλευση κόσμου είχε το μαγαζί. Τίγκα λέμε και κλαίμε. Γεμάτο. Μας δώσανε χαρτάκι, όπως στις τράπεζες με αριθμό, και όταν ερχόταν η σειρά μας, μετά από 3 ώρες παρακαλώ… έπαιρνες το φλιτζανάκι σου παραμάσχαλα, το φτυαράκι, την πετσέτα σου και σε άλλη παραλία… ντουγρού για το τραπεζάκι του ειδικού.

Μετά από μισή ώρα μπούρου μπούρου.. πετούσε η ομάδα… Παίζει να ήμουν η μόνη που είχα το χαμόγελο του τζόκερ. Μα σας το είπα είμαι αισιόδοξος άνθρωπος. Τρεις καβγάδες μου βρήκε.. άρα; Άρα θα τον δω. Πως θα μαλώσω άμα δεν τον δω; Άρα σούπερ. Τζακ Ποτ. Μας έκατσε το κορμί, πατριώτη!

Μετά τον ρώτησα. Σεξ θα κάνουμε;

“Εμείς οι 2;” με ρωτάει….

“Τι εμείς οι 2 ρε λατρεία του λέω… με το πρόσωπο, σεξ βλέπεις;”.

“Βλέπω” μου λέει.

Βέβαια από την χαρά μου ξέχασα να τον ρωτήσω, ποιά χρονιά το κόβεις να γίνεται γιατί είμαστε σε φάση «γεια σας και στην υγειά σας».

Μεγάλη ανακάλυψη πάντως. Με τον καφέ σου, δώρο και η ερμηνεία… Χαμός.. Άντε να ξαναπάω σε ένα διβδόμαδο να δω… την εξέλιξη.

Φιλάκια!