fbpx

Ο άντρας μου δουλεύει τόσο πολύ που δεν τον βλέπουμε πια

| 4 Φεβρουαρίου 2014
ADVERTISEMENT

Είμαι μαμά ενός 4χρονου αγοριού. Ο άντρας μου έχει μια πολύ καλή δουλειά είναι επιτυχημένος στον τομέα του και αυτό σημαίνει φυσικά και αυξημένες υποχρεώσεις. Είμαστε χρόνια μαζί, περνάμε καλά και αγαπάμε πάρα πολύ τον γιό μας. Μένουμε σε ένα καλό σπίτι στα προάστια και ο τρόπος ζωής μας είναι πάνω από το μέσο όρο, δεν έχουμε δηλαδή οικονομικό πρόβλημα. Όμως ο άντρας μου εργάζεται ατελείωτες ώρες κι όταν είναι σπίτι ή θα κυκλοφορεί με τα ακουστικά του κινητού στ’ αυτιά ή θα είναι στον υπολογιστή ή και τα δύο οπότε σπάνια συζητάμε χωρίς να μας διακόψει κανείς. Ακόμη δηλαδή κι αν είναι στο σπίτι, είναι σαν να μην είναι! Πολλές φορές νιώθω ότι γι’ αυτόν έχουν μεγαλύτερη αξία οι πελάτες παρά εμείς, για να μην αναφερθώ στα συχνά επαγγελματικά ταξίδια.

Αυτό όμως που με κάνει πραγματικά έξαλλη είναι ότι εκείνος επέμενε να κάνουμε παιδί. Συγγνώμη αλλά με ποια λογική ήθελε να γίνει πατέρας; Με τη λογική να το μεγαλώνω αποκλειστικά εγώ και εκείνος να είναι απλά ο μπαμπάς του, στα χαρτιά;  Όταν έμεινα έγκυος, μου είχε υποσχεθεί πως θα με βοηθούσε στα πάντα αλλά τελικά τα κάνω σχεδόν όλα μόνη μου. Η οικογένειά μου μένει μακριά και δεν μπορεί να με βοηθήσει κι αυτό με κάνει να νιώθω ακόμη μεγαλύτερη απόγνωση. Θα ήθελα ένα δεύτερο παιδί τώρα αλλά ανησυχώ ότι αν τα πράγματα δεν αλλάξουν, μοιραία θα πρέπει να χωρίσουμε. Όταν τον ρώτησα αν θέλει διαζύγιο, έκανε λες και τον έδειρα. Τον αγαπώ πάρα πολύ αλλά ειλικρινά δεν ξέρω τι μέλλον μπορούμε να έχουμε με εκείνον να λείπει όλη μέρα και με εμένα να παλεύω μόνη μου με ένα παιδί. Μήπως μπορείτε να μου πείτε τι θα μπορούσα να κάνω;


ADVERTISEMENT

Αλίκη

Αγαπητή Αλίκη,

Πραγματικά κι εγώ θα ήθελα από άλλους αναγνώστες και αναγνώστριες, να μου πούν πώς κατάφεραν να ξεπεράσουν το κινητό-σκουλαρίκι ή την παρέμβαση του λαπτοπ στο γάμο τους και μεταξύ μας, δεν νομίζω ότι η εργασιομανία ή απλά η σκληρή δουλειά του ενός μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα σε ένα γάμο. Υπάρχουν αρκετοί άντρες που δουλεύουν πολλές ώρες και όμως έχουν ευτυχισμένους γάμους όπως υπάρχουν και ζευγάρια που κάθονται και βρίσκουν τη χρυσή τομή που θα περιλαμβάνει αμοιβαίο σεβασμό και κατανόηση. Τα αίτια της ζημιάς σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι η δουλειά του ενός αλλά οι μη ρεαλιστικές προσδοκίες του άλλου, σε συνδυασμό με την έλλειψη χρόνου να κατανοήσει και να αξιολογήσει τον τρόπο ζωής τους, όπως αυτή εξελίσσεται. Τα ζευγάρια μπορούν να ξεπεράσουν τα πάντα εκτός από ένα: Την έλλειψη επικοινωνίας!


ADVERTISEMENT

Το γεγονός ότι αγαπάς τον άντρα σου και οι δυο μαζί αγαπάτε το παιδί σας είναι το μεγάλο σου ατού. Αυτό είναι τεράστιο συναισθηματικό κεφάλαιο που δεν πρέπει να αμελήσεις και πιστεύω πως αν χωρίζατε, θα υποφέρατε και οι τρείς. Θα ήταν εύκολο για μένα να σου πω ότι ο άντρας σου πρέπει να δεί τι θα κάνει με τον γάμο σας και να ελαττώσει τις ώρες που δουλεύει αλλά, χωρίς να θέλω να σε απογοητεύω, αυτό είναι πρακτικά δύσκολο έως ακατόρθωτο.

Θα ήθελα λοιπόν να δούμε λίγο τη δική σου πλευρά στη κατάσταση που βιώνεις διότι αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι το πρόβλημα το έχεις εσύ και όχι ο σύζυγος. Λες ότι είσαι δυστυχισμένη κι εκείνος πολύ απασχολημένος για να το προσέξει. Τι αγάπησες στον άντρα σου όταν παντρευτήκατε; Την ενέργειά του, τις δεξιότητές ή την ικανότητά του να εργάζεται σκληρά;

Όταν ονειρεύτηκες μια ζωή μαζί του, πόσο πραγματικά τον άκουγες; Για παράδειγμα, σου είπε ότι θέλει να κάνετε παιδιά και να τα μεγαλώσετε ισότιμα ή αυτό είναι κάτι που εσύ θα ήθελες να ακούσεις; Όταν ονειρευτήκατε το πού θα μένατε, τι είδους σπίτι θα είχατε ή πώς θα ζούσατε τη ζωή σας πάνω από το μέσο όρο, λάβατε υπόψιν και οι δύο πόσο σκληρή δουλειά θα χρειαζόταν για να αποκτηθούν όλα αυτά; Μήπως για χάρη του γάμου σου, άφησες τη καριέρα σου ώστε να μείνεις στο σπίτι και να μεγαλώσεις το παιδί επομένως νιώθεις ότι «μένεις πίσω», ενώ ο άντρας σου, προχωράει μπροστά;

Ειλικρινά σε καταλαβαίνω διότι κι εγώ παντρεύτηκα κάποιον που δούλευε πολύ και ταξίδευε συχνά και ξέρω αγαπητή φίλη ότι δεν είναι εύκολο. Το έζησα και σε νιώθω. Όπως εσύ, έτσι κι εγώ ένιωθα ότι μένω πίσω κι αυτό όσο περνούσε ο καιρός γινόταν παράπονα και ύστερα αποστροφή και ο γάμος μου, δεν εξελίχθηκε καλά καθώς σήμερα με τον άντρα μου είμαστε περισσότερο φίλοι παρά σύζυγοι. Και καταλαβαίνω τον φόβο σου, ότι δηλαδή η συνεχής απουσία του άντρα σου, θα σας οδηγήσει στο χωρισμό. Προσωπικά σε αυτές τις περιπτώσεις κλίνω στο να μην χαλάει ο γάμος, αρκεί ο ένας να δεχτεί ότι ο ρόλος του από εδώ και πέρα είναι να μεγαλώνει το παιδί και να φροντίζει το σπίτι και ο άλλος να δεχτεί ότι θα δουλεύει απ’ το πρωί ως το βράδυ για να φέρνει λεφτά. Ειλικρινά, όταν αποδέχεται ο κάθε ένας το ρόλο του και πιστεύει σε αυτόν, τότε ναι, ο γάμος δεν πλήττεται ακόμη κι αν ο άλλος δουλεύει 120 ώρες τη μέρα. Πολλή δυστυχία θα είχε αποφευχθεί, αν όλο και περισσότερες νέες γυναίκες αντιλαμβάνονταν από την αρχή ότι το μεγάλωμα του παιδιού 50-50 και από τους δύο γονείς, είναι εντελώς θεωρητικό και στη πράξη, ανέφικτο. Οι άνθρωποι συνήθως μιλούν για το πώς μπορούν να πετύχουν την ισορροπία ανάμεσα στη δουλειά και στην οικογένεια αλλά εάν-ειδικά ο άντρας-χάσει αυτή την ισορροπία, δύσκολα την ανακτά.

Η επικοινωνία είναι το κλειδί. Είσαι σε ένα σημείο του γάμου, που πρέπει να μιλήσεις στον άντρα σου για τις ανάγκες σου. Ότι αγαπάς το παιδί σας και θα έκανες και δεύτερο αλλά όχι με τους κανόνες που έχουν διαμορφωθεί σήμερα στο σπίτι σας. Το γεγονός ότι ο άντρας σου, σοκαρίστηκε όταν έθεσες το θέμα του διαζυγίου, δείχνει ότι δεν θέλει να χωρίσετε κι αυτό είναι υπέρ σου.

Πρίν όμως τον πιάσεις να μιλήσετε, κάτσε και γράψε σε ένα χαρτί ακριβώς τι θέλεις, με τι θα μπορούσες να συμβιβαστείς και μέχρι που φτάνουν τα όρια της ανοχής σου. Επίσης είναι γεγονός ότι θα μπορούσες να φτιάξεις μια δική σου ζωή όσο εκείνος λείπει, κάτι που θα σου έδινε χαρά και θα μείωνε τη δυσαρέσκειά σου.

Οι μικροί συμβιβασμοί κάνουν μεγάλη διαφορά και καμία κατάσταση δεν είναι όλα ή τίποτα, ούτε οι επιλογές του άντρα σου είναι «ή είμαι εργασιομανής ή παραιτούμαι και κάθομαι σπίτι μου». Στην ανάγκη, φτιάξτε ένα πλάνο από κοινού, κάτι σαν άτυπο συμφωνητικό. Θα μπορούσε να παίρνει περισσότερες μέρες άδεια στις διακοπές; Συμφωνεί να κλείνει το κινητό του από τις 8 το βράδυ ως τις 8 το πρωί; Θα μπορούσε να αφήσει ένα βράδυ την εβδομάδα ελεύθερο ώστε να βγαίνετε μαζί; Συμφωνεί να τα κάνετε όλα αυτά δοκιμαστικά να δείτε πώς βγαίνει στον καθένα για να δείτε αν μπορείτε να κάνετε και δεύτερο παιδί; Συμφωνεί ότι πρέπει σαν οικογένεια να θέσετε στόχους που έχουν την ίδια σημασία με τους στόχους που θέτει στη δουλειά του; Από εσένα εξαρτάται να είσαι ξεκάθαρη και να τον κάνεις να δεί το θέμα, σοβαρά. Αν η οπτική του για τη κατάστασή σας διαφέρει από τη δική σου, πρέπει να είσαι προετοιμασμένη να ακούσεις για όσα έχει να σου πεί και να κάνεις εσύ τις αλλαγές που θα σε κάνουν χαρούμενη ή τουλάχιστον, λιγότερο δυστυχισμένη!

Πηγή: http://www.telegraph.co.uk/

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ