Εσείς, πιστεύετε στο διαζύγιο;

Αρκεί να πληκτρολογήσετε τη λέξη «διαζύγιο» στο Twitter για να δείτε αναρίθμητα tweets σαν το παρακάτω:

«Δεν πιστεύω στο διαζύγιο. Όταν εγώ και ο σύντροφός μου έχουμε προβλήματα, τα βάζουμε κάτω και τα συζητάμε μέχρι να τα λύσουμε. Κι έχουμε δεσμευτεί έτσι να κάνουμε σε όλη μας τη ζωή».

Σαν κάποιος να κάνει το διαζύγιο κάτι ανύπαρκτο αρκεί να προσποιηθεί πως πραγματικά δεν υπάρχει. Δεν θέλω να ξεσπάσω σε όσους πιστεύουν πως το διαζύγιο είναι κάτι που μπορεί να αποφευχθεί απλά ως παθούσα έχω να πω πως μοιάζει πολύ με την επιρροή που έχει η βαρύτητα στο ανθρώπινο σώμα: Υπάρχει, είτε θες να το παραδεχτείς, είτε όχι!

Ούτε εγώ πίστευα στο διαζύγιο. Πίστευα στη δέσμευση. Στο να λύνεις τα θέματά σου με τον σύντροφό σου. Στο να μένετε μαζί ό,τι και να γίνει. Όμως ο άντρας μου δεν ένιωθε και δεν πίστευε το ίδιο.

Το πρόβλημα με τις απόψεις σαν την παραπάνω, είναι ότι αγνοούν πλήρως την άλλη πλευρά η οποία δεν είναι στο χέρι σου. Μπορεί να μην πιστεύετε εσείς στο διαζύγιο αλλά αν ο σύντροφός σας πάψει κάποια στιγμή να πιστεύει στο γάμο, τότε κι εσείς θα αναγκαστείτε να αλλάξετε γνώμη πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι φαντάζεστε!

Δηλώσεις σαν την παραπάνω προέρχονται από άγνοια και καθαρή έλλειψη εμπειρίας. Από ανθρώπους που το διαζύγιο δεν τους άγγιξε ποτέ ούτε σαν έννοια ή που πιστεύουν ότι οι υποσχέσεις δεν αθετούνται ποτέ. Από ανθρώπους που πιστεύουν ότι οι ευχές τους είναι αρκετά ισχυρές να απομακρύνουν οποιαδήποτε ανεπιθύμητη κατάσταση. Τους θαυμάζω και τους λυπάμαι ταυτόχρονα. Γιατί κάποτε ήμουν εκείνοι!

Είχα αυτή τη βεβαιότητα, την αυτοπεποίθηση σε ό,τι αφορούσε τον γάμο μου. Πίστευα ότι το διαζύγιο δεν θα μου συνέβαινε ποτέ διότι δεν το ήθελα κι αυτό ήταν αρκετό. Δεν καταλάβαινα ότι ο άντρας μου είχε διαφορετικές απόψεις. Η βεβαιότητά μου ότι δεν θα συνέβαινε ποτέ σε μένα, σήμαινε ότι απλά εθελοτυφλούσα. Γιατί στο τέλος προδόθηκα όχι μόνο από τον άντρα μου αλλά και από τις απόψεις μου!

Διαισθάνομαι κάθε φορά την κριτική όσων πιστεύουν πως το διαζύγιο είναι κάτι που δεν τους αφορά και δεν θα τους αφορά ποτέ. Βλέπω στα μάτια τους τη λέξη «Ελαττωματική» όποτε με συναντούν και λένε «Α, είσαι χωρισμένη!». Βλέπουν εμένα και όλους όσοι έχουν πάρει διαζύγιο, ως ανθρώπους που τα παρατάνε εύκολα και που ζουν περισσότερο για την ευχαρίστηση της στιγμής χωρίς να επιδιώκουν κάτι πιο μακροχρόνιο.

Αλλά αυτό που οι άνθρωποι αυτοί δεν είδαν ποτέ, είναι τα ατελείωτα χρόνια ενός νεκρού γάμου και ενός συζύγου που αρνούνταν να επικοινωνήσει. Δεν είδαν ποτέ τις σκληρές λέξεις, τις εκρήξεις θυμού, τον φόβο που κάνει να τρέμει το φυλλοκάρδι σου κάθε φορά που μπαίνεις στο σπίτι. Τις εξωσυζυγικές σχέσεις που ποτέ δεν μαθεύτηκαν. Τις απελπισμένες προσπάθειες, του ενός ή και των δύο, για να κάνουν τον γάμο να «λειτουργήσει» ξανά. Διότι δεν γνωρίζουν ότι υπάρχει η πιθανότητα να είσαι περισσότερο μόνος μέσα στο γάμο σου παρά όταν είσαι και πρακτικά μόνος.

Δεν γνωρίζουν ότι οι διαζευγμένοι ήταν κάποτε σαν εκείνους. Ότι επίσης πιστεύαμε πως ο γάμος μας θα κρατούσε και οι υποσχέσεις μας θα τηρούνταν μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος.

Το πιο σημαντικό όμως είναι πως όσοι δεν πιστεύουν στο διαζύγιο, είναι εκείνοι που θεωρούν πως πρόκειται για μια κατάσταση που ελέγχεται. Δεν καταλαβαίνουν ότι ο γάμος είναι πολύ συγκεκριμένα μαθηματικά: 1+1 μας κάνουν 2 όμως όταν φεύγει ο ένας, εσύ μένεις με μηδέν. Μερικά διαζύγια είναι αποκλειστική απόφαση του ενός όπως στη δική μου περίπτωση όπου ο άντρας μου αποφάσισε να με αφήσει με sms. Άλλοι βέβαια είναι χειρότεροι και εξωθούν τον γάμο στο διαζύγιο με βία, οπότε πρέπει κατά μια έννοια να νιώθω και «τυχερή».

Υπάρχουν λοιπόν φορές που το διαζύγιο είναι η μόνη λύση ακόμη κι αν είναι το τελευταίο πράγμα που θέλεις. Κι αυτή η αλήθεια πονάει πολύ.

Ανησυχώ για εκείνους που πιστεύουν πως δεν θα τους συμβεί ποτέ. Ελπίζω να έχουν δίκιο και να μην αντιμετωπίσουν ποτέ τον πόνο δύο ζωών που κόβονται στα δύο. Και ανησυχώ για τη στιγμή που αρκετοί από αυτούς θα καταλάβουν ότι αυτή η πεποίθηση δεν είναι αρκετή για να κρατήσουν και να κρατηθούν στον γάμο τους.

Το πιο δύσκολο κομμάτι των σχέσεων, είναι η αποδοχή ότι ο/η σύντροφος αποτελεί μία ξεχωριστή οντότητα με τα δικά του/της σκέψεις και πράξεις. Δεν μπορείτε να τον/την ελέγξετε. Δεν μπορείτε να τον/την αλλάξετε. Δεν μπορετε να τον/την δέσετε σε μια καρέκλα και να τον/την αναγκάσετε να λύσετε τις διαφορές σας. Το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να τον/την αγαπάτε και να είστε ο/η καλύτερος /η για εκείνον/η.

Ίσως λοιπόν αντί να λέμε «Δεν πιστεύω στο διαζύγιο» να λέμε «Πιστεύω στο να κάνω ό,τι είναι δυνατόν να μην χωρίσουμε ελπίζοντας πως θα κάνεις κι εσύ το ίδιο». Κι αυτό είναι κάτι στο οποίο μπορώ να πιστέψω…ακόμη!

Πηγή: http://www.huffingtonpost.com/

Περιμένουμε και τη δική σας εμπειρία με email, στο info@singleparent.gr
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σας δεδομένων και σας διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σας θα παραμείνει μυστική.