fbpx

Η κακοποίηση στις ερωτικές σχέσεις των εφήβων

| 26 Φεβρουαρίου 2014
ADVERTISEMENT

Δεν περιμένατε ποτέ να συμβεί στο παιδί σας, ότι δηλαδή ο φίλος της κόρης σας θα την αποκαλούσε «ηλίθια» ή «τρελλή» ή με πιο άσχημες εκφράσεις. Δεν περιμένατε ποτέ ότι η κοπέλα του γιού σας, θα παρακολουθούσε κρυφά τα μηνύματά του στο κινητό, τα email του και τον λογαριασμό του στο facebook. Κανείς ποτέ δεν θα σήκωνε χέρι στο παιδί σας. Αυτά συμβαίνουν στους άλλους μόνο, σωστά;

Η Janine Kelly, συντονίστρια του κέντρου γυναίκας στο Montgomery, λέει «Η βία στις ερωτικές σχέσεις των εφήβων είναι μια πραγματικότητα που όμως κανείς δεν θεωρεί ότι αφορά το δικό του παιδί». Τα χρήματα, το επίπεδο μόρφωσης ή το κοινωνικό στάτους δεν αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες για έναν έφηβο να εμπλακεί σε μια χειριστική σχέση. Στη πραγματικότητα, οι ειδικοί ισχυρίζονται πως αυτά ακριβώς –δηλαδή τα χρήματα το μορφωτικό επίπεδο και το κοινωνικό στάτους-όταν υπάρχουν σε υψηλό βαθμό, είναι και τα εργαλεία που χρησιμοποιεί κάποιος, για να χειριστεί το έφηβο παιδί σας μέσα στη σχέση τους, όπως το να έχει μεγαλύτερη πρόσβαση σε λογαριασμούς social media, σε περισσότερες πληροφορίες μέσω iphone κλπ.


ADVERTISEMENT

Πότε μια εφηβική ερωτική σχέση γίνεται επικίνδυνη; Βασικά, η έλλειψη «δράματος» είναι ένα πρώτο σημάδι. «Όταν ο έφηβος ή η έφηβη, απομονώνεται από τους φίλους και το κοινωνικό του/της περιβάλλον, είναι ένα πρώτο σημάδι ή όταν κάποιος, σταματάει να μιλάει για τη σχέση του, δηλαδή κρύβει πληροφορίες που την αφορούν. Τότε ίσως κάτι να μην πηγαίνει καλά» λέει η Janine Kelly.

«Τα παραπάνω αποτελούν μια γερή δόση αλήθειας για τους γονείς εφήβων που έτσι κι αλλιώς, δεν τους λένε τα πάντα για τις σχέσεις τους, ακόμη κι όταν αυτές εξελίσσονται ομαλά» λέει ο Tommie Wilkins, διευθυντής εκπαίδευσης στη στέγη κακοποιημένων γυναικών Laurel House.

Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, 1 στους 3 εφήβους έχει κακοποιηθεί σωματικά, συναισθηματικά, λεκτικά ή σεξουαλικά από το σύντροφό του ενώ ένας στους 10 μαθητές Λυκείου, έχει υποστεί σωματικό τραυματισμό.


ADVERTISEMENT

Η Janine Kelly που διοργανώνει ομιλίες σε εκκλησίες, κοινότητες, ομάδες γονέων, σχολεία και Πανεπιστήμια εναντίον της κακοποίησης εφήβων μέσα στις ερωτικές τους σχέσεις, λέει «Το πρωταρχικό μας μήνυμα είναι ότι η αγάπη δεν είναι έλεγχος κι έτσι, δίνω στους ανθρώπους, παραδείγματα συμπεριφορών που δεν θα ανέχονταν για τους φίλους τους. Οι χαρακτηρισμοί, η υπερβολική ζήλια, οι απειλές, ο έλεγχος των προσωπικών δεδομένων, το να μιλάει κανείς άσχημα για τους γονείς του άλλου και εννοείται η βία ή ο εξαναγκασμός σε σεξουαλική επαφή. Θέλετε αυτά να συμβαίνουν στους φίλους σας; Όχι. Επομένως, γιατί επιτρέπετε να συμβαίνουν σε εσάς;  Το να σας πεί κάποιος “σ’ αγαπώ”, δεν δικαιολογεί όλα τα παραπάνω. Αυτό το άτομο δεν σας αγαπάει, σας ελέγχει!» λέει.

Οι εκπαιδευτές αυτής της ενέργειας, έχουν και έναν ακόμη στόχο: Το φιλικό περιβάλλον των εφήβων. «Οι φίλοι των εφήβων είναι τα άτομα που γνωρίζουν πρώτα απ’ όλους τι συμβαίνει στη ζωή τους» λέει ο Wlikins. «Για τους εφήβους, οι φίλοι είναι η ζωή τους και θα κάνουν τα πάντα για να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον, γι’ αυτό ακριβώς,  προσπαθώ να κατευθύνω τους ανθρώπους του φιλικού περιβάλλοντος ενός εφήβου». Το πρώτο πράγμα που κάνει ένας εκπαιδευτής ο οποίος αντιμετωπίζει τη χειριστική σχέση ενός εφήβου είναι να το πεί στους γονείς ή σε οποιονδήποτε άλλον ενήλικο του περιβάλλοντός του, που μπορεί να του προσφέρει καθοδήγηση. Το δεύτερο πράγμα είναι να ανακτήσει τους δεσμούς του με το «θύμα» και να δημιουργήσει γύρω του, ένα δίκτυο υποστήριξης. Ιδανικά, γονείς και φίλοι, μπορούν να συνεργαστούν μαζί!

«Το σπάσιμο της απομόνωσης του θύματος, είναι πολύ βασικό» λέει η Minna Davis, διευθύντρια συμβουλευτικής στη στέγη Laurel House. «Οι άνθρωποι του περιβάλλοντος του εφήβου ή της έφηβης, συνήθως λένε “Δεν θα μου μιλήσει” ή “Δεν θα μου ανοιχτεί”» αλλά αυτό που έχει σημασία δεν έχει τι δεν θα σας πεί εκείνος/η, αλλά να του/της πείτε και να του/της δείξετε ότι νοιάζεστε, ότι θα είστε εκεί όποτε σας χρειαστεί και να του το θυμίζετε συχνά! Δείξτε του/της ότι δεν είναι μόνος/η του/της και συνοδεύστε τον/τη στο σχολείο, στο σπίτι ή στο φροντιστήριο με ασφάλεια».

Φυσικά τίποτα από τα παραπάνω δεν σας εγγυάται ότι το έφηβο παιδί σας, θα τερματίσει τη σχέση του, διότι θα το κάνει μόνο όταν θελήσει. Ο/Η σύντροφος του έφηβου παιδιού, το έχει πείσει ότι οι γονείς του, δεν το καταλαβαίνουν και παράλληλα του ζητάει συγγνώμη και υπόσχεται ότι δεν θα το ξανακάνει. Και το παιδί θα το πιστέψει επειδή έχει ανάγκη να το πιστέψει και γίνεται κύκλος: Καλή συμπεριφορά, δέσιμο, έκρηξη, συγγνώμες, επανασύνδεση και πάλι απ’ την αρχή!

Όταν ο/η έφηβος/η, βρίσκεται αντιμέτωπος με τη κακοποίηση, τότε το θύμα μπορεί να προσπαθήσει να «ξεγλιστρήσει» από το σπίτι του, για να συναντήσει τον φίλο ή τη φίλη του. Μπορεί να λέει ψέμματα σε όλους, ακόμη και στην Αστυνομία αν χρειαστεί. Μπορεί να τερματίσει τη σχέση και να την ξαναρχίσει. Οι φίλοι και οι γονείς, αναστατώνονται όταν γίνονται μάρτυρες μιας τέτοιας συμπεριφοράς αλλά εσείς δεν πρέπει ποτέ μα ποτέ να πείτε ανοιχτά, ότι θεωρείτε υπαίτιο/α τον/τη σύντροφό του. Μπορεί αύριο ή μεθαύριο, να είναι έτοιμος/η να τερματίσει μια χειριστική σχέση, επειδή του είπατε πως τον/την αγαπάτε, γι’ αυτό καλό είναι να το λέτε και να το ξαναλέτε. Και είναι βασικό να βοηθηθείτε κι εσείς. Είστε είστε γονείς είτε φίλοι ή συγγενείς αυτού του παιδιού, χρειάζεστε κι εσείς υποστήριξη για να αντιμετωπίσετε τη κατάσταση.

Όταν το παιδί είναι έτοιμο να τερματίσει τη σχέση, το θύμα πρέπει να φτιάξει ένα σχέδιο εξόδου με τη βοήθεια των φίλων, της οικογένειας αλλά και ενός ειδικού. «Εάν ο/η σύντροφος του έφηβου παιδιού, ζητήσει να τερματίσει τη σχέση, τότε ενδεχομένως να κάνει το παιδί να προσκολληθεί περισσότερο επάνω του. Και υπάρχουν συγκεκριμένες στρατηγικές που πρέπει το περιβάλλον του παιδιού αυτού, να χαράξει προκειμένου να το προστατέψει.

Παρακάτω, βλέπετε τις ενδεικτικές συμπεριφορές που έχει ένας χειριστικός σύντροφος απέναντι στο έφηβο παιδί:

  • Ζηλεύει όταν κάνει νέους φίλους
  • Διαβάζει τη μηνύματά του ή ψάχνει στη τσάντα του.
  • Το αποθαρρύνει να δοκιμάζει καινούρια πράγματα.
  • Πάει μέχρι το σπίτι του για να διαπιστώσει ότι είναι εκεί.
  • Αναστατώνεται όταν το παιδί είναι με τους φίλους ή την οικογένειά του.
  • Του μιλάει άσχημα.
  • Κριτικάρει τη μουσική που ακούει ή το ντύσιμό του.
  • Το κατηγορεί ότι φλερτάρει ή είναι άπιστο, χωρίς αποδείξεις.

Ωστόσο, υπάρχει φως στο τέρμα του τούνελ και για το θύμα αλλά και για το θύτη. «Υπάρχει βοήθεια και ανάρρωση σε μια τέτοια κατάσταση» λέει ο Wilkins.  Με τη σωστή επαγγελματική καθοδήγηση και το κατάλληλο σύστημα υποστήριξης, και οι δύο μπορούν να αλλάξουν συμπεριφορά και να κάνουν διαφορετικές επιλογές στη ζωή τους. Πάντα μα πάντα, υπάρχει ελπίδα!».

Πηγή: http://www.mainlinetoday.com/

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ