Μόνες μαμάδες στην Ινδία: Πολεμούν για την αξιοπρέπειά τους ενάντια σε όλους τους κανόνες!

Έχουν περάσει περίπου εννέα μήνες από τότε που η μόνη μαμά Saraswati Pawar, 28 ετών, έχασε το σύζυγο της από ανακοπή καρδιάς, ωστόσο ήδη οι παρενοχλήσεις που έχει στη ζωή της σαν χήρα, ξεκινούν να αυξάνονται , όσο χρειάζεται να υποστηρίξει και να μεγαλώσει την 7χρονη κόρη της.

«Τα πεθερικά μου δεν με αφήνουν να μείνω μαζί τους, και οι γονείς μου δεν ζούν. Μαθαίνω να επιβιώνω μόνη μου, και προσπαθώ να φροντίζω όσο καλύτερα μπορώ την κόρη μου» δήλωσε η ίδια, η οποία είναι μία από τις μαμάδες, που πολεμά ενάντια σε όλους τους κανόνες για να μεγαλώσει τα παιδιά της.

Οι ειδικοί αναφέρουν ότι στην Ινδία υπάρχει μεγάλος αριθμός μονογονέων στην πόλη, όπως η Saraswati, που πολεμά ένα ολόκληρο σύστημα και προσπαθεί καθημερινά , ενώ παλεύει με εμπόδια τόσο συναισθηματικά, όσο και οικονομικά.

Η πόλη έχει έλλειψη ικανοτήτων στο να υποστηρίξει αυτές τις γυναίκες, δηλαδή τις μόνες μαμάδες που βρίσκουν μονίμως εμπόδια και προσπαθούν να χειριστούν τα προβλήματα τους.

Σε αντίθεση με τις μόνες μαμάδες στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι οποίες λαμβάνουν μια σειρά απο προνόμια όπως δάνεια, επιδοτήσεις και επαγγελματική υποστήριξη απο την κυβέρνηση, οι μόνες μαμάδες στην Ινδία αφήνονται στη μοίρα τους για να φροντίσουν το παιδί τους και τον εαυτό τους.

Ένα άλλο κοινό ζήτημα είναι η ασυμφωνία που υπάρχει για το όνομα,  σε περιπτώσεις που οι γυναίκες εξακολουθούν να διατηρούν το συζυγικό τους επώνυμο. Η Neha Manoj, πέρασε δύσκολα απο τους υπαλλήλους του αεροδρομίου , όταν βρέθηκε στο γραφείο διαβατηρίων οι οποίοι επέμεναν ότι έπρεπε να έχει στα έγγραφα της το δικό της επίθετο , εφόσον είχε χωρίσει.

«Μου είπαν ότι η διαδικασία θα προχωρούσε μόνο αφού τα έγγραφα μου,  θα έδειχναν το δικό μου επώνυμο. Αλλά τότε το δικό μου επίθετο , απο το επίθετο του παιδιού μου θα ήταν διαφορετικά, κάτι το οποίο θα δημιουργούσε νέα προβλήματα» είπε.

Η προκατάληψη απέναντι στο διαζύγιο , συνεχίζει να υπάρχει. Η Ranjeetha, 35 ετών , αντιμετώπισε δυσκολίες όταν έπρεπε να εξηγήσει στους δασκάλους του παιδιού της γιατί ο σύζυγος της δεν εμφανιζόταν ποτέ στο σχολείο του μικρού, και αυτό γιατί το ζευγάρι περνούσε δύσκολα καθώς ήταν σε διαδικασίες διαζυγίου. «Ήδη προσπαθούσα να συνέλθω από όσα συνέβαιναν. Μέσα σε όλο αυτό , οι δάσκαλοι περίμεναν , να εμφανιστούμε και οι δύο για να υπογράψουμε τις φόρμες του σχολείου, να πάρουμε τα βιβλία του και να είμαστε παρόντες σε όλες τις συναντήσεις γονέων» είπε.

« Συχνά, οι γυναίκες σκέφτονται να τα παρατήσουν όλα, μόνο και μόνο από το φόβο ότι δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες του παιδιού τους. Παρόλα αυτά, μετά από την επίσκεψη σε κάποιον σύμβουλο, αρχίζουν να γίνονται πιο δυνατές και αποφασίζουν να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους» λένε τοπικοί σύμβουλοι.

Υπάρχει επίσης μια μεγάλη αυξανόμενη τάση, μόνες γυναίκες να υιοθετούν παιδιά, κάτι που είναι παράδειγμα εσωτερική δύναμης γι αυτές, οι οποίες είναι έτοιμες να παλέψουν καθημερινά για εκείνα. «Τα τελευταία χρόνια, πολλές νέες γυναίκες αναζητούν την υιοθεσία. Είναι μορφωμένες, εργαζόμενες γυναίκες του σήμερα, που δεν είναι εξαρτημένες απο τους άντρες στο να εκπληρώσουν την επιθυμία τους να γίνουν μητέρες».

Πηγή: http://timesofindia.indiatimes.com/