Ρίξε άκυρο σ’εκείνους που επιστρέφουν μετανιωμένοι

Στα πισωγυρίσματα, στις σχέσεις που, ενώ κάποτε σήμαιναν τα πάντα για εμάς, πλέον έγιναν περσινά, ξινά σταφύλια, τι είπαμε ότι λέμε;

Επαναλάβατε μετά από μένα, ένα μεγάλο και βροντερό «όξω απ’ εδώ»!

Κάποτε, εσύ κι εκείνος είχατε ξεπατωθεί σε κλαμπ και σε μπαράκια από τον πολύ Τσαλίκη κι ας σ’ άρεσε η Πρωτοψάλτη εσένα.

Κάποτε, η μόνη έγνοια σου ήταν να είναι το υγρό φιλί σου, το ξυπνητήρι της αγαπούλας σου κι η γεμάτη λύσσα και πάθος αγκαλιά σου, η καληνύχτα της.

Κάποτε, εσύ ξυπνούσες και κοιμόσουν, με μόνη έγνοια να κρατάς την καύλα ανανεωμένη και τη σπίθα αναμμένη.

Κάποτε.

Πάει καιρός, που αλωνίζατε μαζί τις πόλεις, τα στενοσόκακα, τις παραλίες, τα Λονδίνα, την Aκρόπολη, την Αριστοτέλους. Που βγάζατε selfie κάτω από το Λευκό τον Πύργο, πριν καλά καλά μάθετε τι πα να πει selfie.

Πάει καιρός, που κάνατε ντου σε φιλικά πάρτι αντάμα, που ξεπετάγατε τρεις ρομαντζοταινίες στην καθισιά σας και που η αστακομακαρονάδα ήταν το καλύτερο προκαταρκτικό πριν να αναστενάξουν οι σομιέδες.

Πάει καιρός, που ενώ εσύ πάλευες, ονειρευόσουν, ερωτευόσουν ολοένα και πιο πολύ, ξαφνικά άκουσες ένα «φτάνει, βαρέθηκα, πάμε γι’ άλλα» και έχασες γη και ουρανό κάτω απ’ τα πόδια σου.

Πάει καιρός.

Καιρό μετά, εσύ κατάφερες, να μαζέψεις τα κομμάτια, να ξεχάσεις τα Λονδίνα και τα στενοσόκακα, να τρως μπρόκολα, αντί για αστακομαρονάδα και να βλέπεις θρίλερ, αντί για love stories.

Καιρό μετά, εσύ κατάφερες να πνίξεις την πίκρα του χωρισμού, να βάλεις φίμωτρο στο θυμό, να δώσεις τέρμα στα «γιατί», να πεις «άντε μου και στον αγύριστο».

Καιρό μετά τον χωρισμό, κατάλαβες πως υπάρχουν κι αλλού γκομενογειτονιές που βγάζουν γκομενάκια κι άρχισες αισίως να κάνεις πράξη το «πάμε γι’ άλλα» που σου’ χε πει η πρώην αγάπη σου.

Και πάνω εκεί που ξαναβρήκες άλλη κανάρα να ακουμπήσεις την καρδιά και τα όνειρά σου, που ξεκίνησαν οι παλμοί και τα ξυπνητήρια να χτυπάνε σε άλλο κρεβάτι, που η καύλα μεταφέρθηκε παραπλεύρως, ήρθε αυτό το «οξ’ από ‘δω», να ζητήσει επανασύνδεση.

Επανασύνδεση μάνα μου; Πισωγύρισμα dear ex; Άντε και γ@μήσου και φέρε και την είσπραξη, πρώην αγάπη μου τρελή!

Απευθυνόμενοι σ’ όλα αυτά τα «οξ’ από δω» που κυκλοφορούν εκεί έξω, σε όλους όσους με θράσος πίστεψαν πως μπορούν να φεύγουν και να επιστρέφουν πίσω όποτε τους κ@υλώσει και που θεώρησαν δεδομένο πως το χάδι και η αγάπη μιας παλιάς τους σχέσης είναι σε stand-by mode, λέμε απλά «bye-bye».

Μη γελαστεί κανείς σας να υποκύψει σε κάτι ληγμένες υποθέσεις που βρωμάνε περισσότερο κι από χαλασμένο ψάρι.

Σταθείτε στο ύψος σας κι αφήστε την πρώην αγάπη να βράζει στο ζουμί της. Ούτε μια κλεφτή ματιά μη γελαστείτε να ρίξετε πίσω. Φτύστε της στα μούτρα της παλιάς σας αγάπης, που νόμισε πως η καρδιά και το σπίτι σας είναι μπάτε σκύλοι αλέστε.

Το παρελθόν είναι παρελθόν. Αυτό να θυμάστε και με αυτό να πορεύεστε από ‘δω και μπρος.

Μη ξεχάσετε ποτέ πόσο κόπο, πόσα βράδια, πόση τεκίλα χρειάστηκε για να ξεχαστεί το μυαλό και να βάλει πλώρη για άλλα ταξίδια η καρδιά.

Φωνάξτε «όχι» σε τελειωμένες υποθέσεις, που όταν είχαν την ευκαιρία, αντί να την αρπάξουν απ’ τα μαλλιά της έδωσαν μια και τη σιχτίρισαν.

Άι σιχτίρ αυτοί; Άι σιχτίρ κι εμείς.

Ας ήξεραν να εκτιμούν τα χάδια και τις αγκαλιές, τα ξημεροβραδιάσματα και τις ολονυχτίες, όλα αυτά που είχαν κι επέλεξαν να χάσουν.

Τώρα θυμήθηκαν να επιστρέψουν στο σιγουράκι τους; Αμ δε που είναι σιγουράκι πια!

Ό,τι πήρατε, πήρατε κύριοι πρώην. Τώρα πια ειν’ αργά. Τώρα τα γεύονται άλλοι. Κι αυτούς τους άλλους, δεν προτιθέμεθα να τους προδώσουμε για κάτι χαμένες υποθέσεις που θυμήθηκαν να ξυπνήσουν ετεροχρονισμένα.

Τα κουβαδάκια σας και σ’ άλλη παραλία λοιπόν.

Άντε μη σας πω, να πάτε να πνιγείτε κιόλας!

Πηγή: http://www.pillowfights.gr/