fbpx

Ο πρώην άντρας μου θα συγκατοικήσει με τη νέα του σύντροφο και είμαι ράκος!

| 9 Μαΐου 2016
ADVERTISEMENT

Χθες θα ήταν η 15η επέτειος του γάμου μου, και η χθεσινή μέρα σηματοδότησε επίσης την 5η χρονιά του διαζυγίου μου. Ναι, χωρίσαμε στην 10η επέτειό μας κι έτσι κάθε 13 του Απρίλη του στέλνω το μήνυμα: “Χρόνια πολλά! Η καρδιά μου δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια!” Και, τι ειρωνεία, το συναίσθημα αυτό έχει αποδειχθεί αληθινό.

Θυμάμαι έντονα, την πρώτη μας επέτειο, όπου περάσαμε ώρες ξαπλωμένοι στο νέο μας χαλί, στο νέο μας σπίτι, χαχανίζοντας με ενθουσιασμό, να σχεδιάζουμε το υπόλοιπο της ζωής μας. Η καρδιά μου ήταν γεμάτη ενθουσιασμό.


ADVERTISEMENT

Την τρίτη μας επέτειο,την περάσαμε τρίβοντας την φουσκωμένη κοιλιά μου. Πόση αγάπη ένιωθα για αυτή τη νέα προσθήκη στην οικογένεια μας, αλλά και ευγνωμοσύνη προς τον άντρα μου που μου έδωσε την ευκαιρία να γίνω μητέρα. Και τότε ήρθε η έκτη μας επέτειος, όπου αγωνιούσαμε για το πώς θα πούμε στον τρίχρονο γιο μας ότι επρόκειτο να αποκτήσει δύο νέα αδέλφια.

Η 8η επέτειός μας ήρθε με κλάμα, προσευχές και ευγνωμοσύνη που ο γιος μας δεν είχε καρκίνο. Και την 9η μας επέτειο, τη περάσαμε σε χωριστά κρεβάτια. Είχε κλειστεί στο δωμάτιο για να σκεφτεί και είχα αρχίσει την αναζήτηση δικηγόρου για να προστατεύσω τους γιους μου. Στη 10η επέτειό μας, το διαζύγιό μας ήταν οριστικό.

Η δέκατη τρίτη χρονιά ήταν παράξενη. Τόσο μοναχική. Ο πρώην μου και εγώ πήγαμε τα παιδιά μας σε ένα θαλάσσιο πάρκο για το Σαββατοκύριακο όπου θυμηθήκαμε την αγάπη και τις αναμνήσεις που μοιραστήκαμε. Πέρυσι, άρχισα μια νέα σχέση και το ίδιο έκανε και ο ίδιος και φάνηκε να έχουμε εξοικειωθεί με τους ρόλους μας ως συν-γονείς. Αυτή τη χρονιά, πριν προλάβω να στείλω το συνηθισμένο μήνυμα μου για την πρώην επέτειό μας, μου έστειλε το εξής: “Απλά ήθελα να σου πω ότι εμείς (ο ίδιος και η νέα φίλη του) είπαμε στα αγόρια χθες το βράδυ, ότι θα αγοράσουμε καινούριο σπίτι και θα πρέπει να μετακομίσουμε σε τρεις εβδομάδες!”.


ADVERTISEMENT

Γροθιά στο στομάχι.  Το χειρότερο ήταν ότι δεν ήξερα γιατί. Και αισθάνεσαι απαίσια όταν είσαι ώριμη, μητέρα και δεν ξέρεις τι στο διάολο συμβαίνει. Η πρώτη μου σκέψη ήταν: “Δεν είναι ακόμα παντρεμένοι. Κι αν εκείνη τον διώξει; Πού θα περάσουν τα αγόρια μου αυτές τις δύο βραδιές την εβδομάδα, με τον πατέρα τους;”. Μετά φυσικά γέλασα με το πόσο γελοία ήταν η σκέψη που έκανα. Ο γάμος δεν σου εξασφαλίζει ότι κάποιος δεν θα σε αφήσει. Απλά κάνει έναν χωρισμό ακόμη πιο δύσκολο. Φοβάμαι ότι δεν θα βρω ποτέ κάποιον να μοιραστώ πράγματα μαζί του.

Είμαι ζηλιάρα. Μου λείπει η καρδιά μου. Θέλω να φιμώσω το μυαλό μου, θέλω να αποκτήσω ξανά αυτό το σφίξιμο στην καρδιά που αισθάνεσαι όταν περιμένεις ένα αγαπημένο πρόσωπο να περάσει την πόρτα. Θέλω να νιώσω το σκίρτημα της καρδιάς μου μετά από ένα παθιασμένο φιλί. Θέλω να ξεχάσω τον άνθρωπο που με πλήγωσε και να βρω εκείνον που θα κάνει τα πάντα για να επουλώσει τα τραύματά μου!

Πηγή: http://divorcedmoms.com/

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ