Μόνη μαμά: Εάν το “μόνη” είναι το δύσκολο κομμάτι, το μαμά μένει πάντα το καλύτερο!

Οι μόνες μαμάδες (όπως και οι μόνοι μπαμπάδες, φυσικά!) έρχονται σε όλα τα μεγέθη και σχήματα μια μια πληθώρα ιστοριών – ποτέ δεν θα πίστευα ότι είμαι η μόνη που έχει κάτι να πει. Πέρα από αυτό, μοιραζόμαστε κάποιες κοινές εμπειρίες. Μια καθοριστική είναι οι αισθηματικές και φυσικές απαιτήσεις που έχει η μητρότητα όταν είσαι μόνη σου, κάτι που μπορεί να αποτελέσει πρόκληση για τους φίλους σου σε οριακά σημεία.

Εάν έχει μια φίλη που είναι μόνη μαμά, τότε άκουσε προσεκτικά και ίσως να σου πει κάτι από τα παρακάτω :

1. Είμαι μόνη.

Ενώ περνάω βράδια αξημέρωτα με πάνες σκορπισμένες παντού και αμέτρητα θέματα που αποτελούν πρόκληση, δεν είναι χειρότερα από ότι βιώνει κάθε μόνη μητέρα εκεί έξω. Αυτό που μισώ είναι ότι πρέπει να το κάνω μόνη μου. Δεν έχω κανέναν να γελάσω στις αστείες στιγμές και κανέναν να βασιστώ στις δύσκολες. Σαν φίλη μου είσαι η μόνη μου παρηγοριά. Χρειάζομαι ενσυναίσθηση , ενσυναίσθηση και…ενσυναίσθηση ανέφερα καθόλου; Μπορεί να ακούγεται ότι εμείς οι μόνες μαμάδες γκρινιάζουμε αρκετά, αλλά δεν έχουμε κάποιον να μιλήσουμε  όταν μπαίνουμε σπίτι μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά, ή όταν θέλουμε να ξεφορτώσουμε όσα μας έχουν συμβεί μετά από μια μέρα με το παιδί. Γι αυτό αν μας δώσεις μια ευκαιρία να ξέρεις ότι πραγματικά θέλουμε να μιλήσουμε.

2. Συγγνώμη που δεν είμαι καλή φίλη.

Επίσης, δεν ζητώ συγνώμη. Το ξέρω ότι τηλεφωνώ σπάνια, αλλά αυτό συμβαίνει γιατί περνάω τον περισσότερο καιρό με το να προσπαθώ να κάνω το παιδί μου να κοιμηθεί. Μόλις καταφέρω το αδύνατο, εάν δεν κοιμηθώ κατευθείαν μαζί του, θα περάσω τον περισσότερο χρόνο μόνη μου. Θέλω τη συντροφικότητα αλλά πολύ δύσκολα  θα λειτουργήσω εκτός και αν έχω χρόνο για εμένα στο τέλος της ημέρας. Συγγνώμη λοιπόν που έχω εξαφανιστεί. Δεν σημαίνει ότι δεν θέλω να κάνω παρέα μαζί σου. Θέλω, αλλά υπάρχει τόσος μεγάλος φόρτος καθημερινά, συναισθηματικά και σωματικά –ενέργεια, φροντίδα για το παιδί, αυτοπεποίθηση . Συχνά θέλω να σε πάρω τηλέφωνο ή να σε δώ από κοντά , εσένα ή τους φίλους μου, πρέπει όμως να νιώθω καλά, οπότε ενώ φαίνεται ότι έχω αλλάξει ή ότι βάζω το παιδί και τον εαυτό μου μπροστά, συνήθως συμβαίνει το αντίθετο.

3. Είναι δύσκολο να είσαι ειλικρινής με τις προκλήσεις που βιώνεις σαν μόνη μαμά.

Όλα γίνονται πάρα πολύ γρήγορα- ένα τηλέφωνο πριν τον ύπνο, ένα σύντομο μήνυμα στο τηλέφωνο, ένας καφές που θα πιείς με ένα παιδί που δεν σταματά να φωνάζει (ή δύο) και να διακόπτει κάθε τρία δευτερόλεπτα. Τίποτα από όλα αυτά δεν επιτρέπει να πούμε έστω μια απλή κουβέντα, πόσο μάλλον να σου πω την πραγματικότητα της κατάστασης μου. Οι μόνες μαμάδες έχουν συνήθως πολλά να πουν – μια σχέση που απέτυχε, οικονομικά προβλήματα, προκλήσεις, απομόνωση, μοναξιά και η λίστα συνεχίζεται. Εάν θέλεις να μάθεις την πραγματικότητα της ζωής μου σαν μόνη μαμά, τότε θα χρειαστείς πολύ προσπάθεια και χρόνο.

4. Δεν ξέρω πώς να ζητήσω βοήθεια.

Ποτέ δεν συνήθιζα να ρωτάω, και από όταν έγινα μόνη μαμά, έχω γίνει χειρότερη σε αυτό. Δεν θέλω να πω ότι δυσκολεύομαι. Ποιος το κάνει; Σαν μόνη μαμά, έχω συνηθίσει να κάνω τα πάντα μόνη μου. Έχω απογοητευτεί από τον άνθρωπο που θα έπρεπε να είναι εκεί για εμένα και να είναι δικός μου, και αυτό είναι κάτι που με κάνει να εμπιστεύομαι δύσκολα τους ανθρώπους. Είτε βοηθάς είτε όχι, δεν έχω άλλη επιλογή από το να συνεχίσω, οπότε θα μείνω σε αυτό, σωστά;

5. Νιώθω ότι δεν ανήκω κάπου.

Το να νιώθεις ότι δεν ανήκεις κάπου, είναι μια πρόκληση που πολλές από εμάς αντιμετωπίζουμε, κι έτσι η απομόνωση και η μητρότητα είναι κάτι που επιδεινώνει  το συγκεκριμένο πρόβλημα. Δεν ταιριάζω με τις παιδικές μου φίλες. Δεν ταιριάζω με άλλους γονείς. Είναι εύκολο να απογοητεύομαι από φίλους που συχνά με ακυρώνουν την τελευταία στιγμή ή που δεν κανονίζουν τίποτα. Είναι σαν να νομίζεις ότι βρήκες το σύντροφο της ζωής σου και να συνειδητοποιείς, με κάποιες συνέπειες ότι έχεις κάνει λάθος. Έχει να κάνει με παλιούς φίλους που δεν έχουν χώρο πια στη ζωή τους για εσένα. Έχει να κάνει με το ότι πέρασες τόσο πολύ χρόνο μόνη που έχεις ξεχάσει πως είναι να συναναστρέφεσαι με ενήλικες.

6. Προσπαθώ να είμαι όσο πιο θετική μπορώ.

Το ξέρω ότι ο γιός μου είναι υπέροχος, και πολλές φορές μέσα στη μέρα φέρνει χαμόγελο στο πρόσωπο μου. Συχνά όμως, άλλα συναισθήματα , που συνδυάζονται με εξάντληση, κάνουν τα συναισθήματα μου να διαλύονται. Προσωπικά, γνωρίζοντας όλα όσα έχω περάσει τα τελευταία χρόνια, νομίζω ότι τα πάω πάρα πολύ καλά, όπως όλοι οι μόνοι γονείς που είχα την τύχη να συναντήσω. Κάθε φορά που πέφτω, φροντίζω να σηκωθώ. Έχω κάνει τόσα πολλά πράγματα για να ξαναβρώ τη ζωή μου, και ακόμα το προσπαθώ. Το να είσαι μόνη μαμά δεν είναι κάτι που ξεπερνάς εύκολα, ειδικά όταν δεν ήταν μέσα στα σχέδια σου.

7. Συγγνώμη που είμαι βαρετή.

Σπάνια έχω χρόνο να κάνουμε παρέα. Ίσως γι αυτό δεν με παίρνεις και τηλέφωνο πια. Ίσως δεν θες να συζητήσεις μαζί μου όλα όσα σε κάνουν να περνάς καλά ή τα προβλήματα σου με τον άντρα σου. Το ξέρω ότι δεν μπορώ να κάνω συγκρίσεις, αλλά μπορώ να δείξω ενδιαφέρον. Σχεδόν δεν κανονίζω να πηγαίνω σε συναντήσεις με φίλους γιατί φοβάμαι ότι δεν θα περάσουν καλά με όσα έχω να τους πω- ένα ακατάστατο σπίτι ή μια βόλτα στο πάρκο. Εάν δεν σε κάνω να βαριέσαι, πες το μου γιατί θα ήθελα πολύ να κάνουμε παρέα. Η φιλία μας μπορεί να φανεί διαφορετική, αλλά ακόμα έχω χρόνο για όσα περνάω αλλά και για εσένα.

8. Αγαπώ το γιό μου.

Επειδή δυσκολεύομαι στη ζωή με το να είμαι μόνη μου, δεν σημαίνει ότι δεν πιστεύω ότι ο γιός μου είναι ό,τι καλύτερο μου συνέβη. Εάν από την ιδιότητα “μόνη μαμά” το “μόνη”, είναι το χειρότερο κομμάτι , τότε το “μαμά” είναι το καλύτερο!

Πηγή: http://www.scarymommy.com/