Η στιγμή που αυτές οι διαζευγμένες γυναίκες κατάλαβαν ότι είχαν βρει το άλλο τους μισό!

Όποιος είναι διαζευγμένος μπορεί να σας πει ότι ο σωστός σύντροφος στη ζωή δεν βρίσκεται πάντα με τον πρώτο  ή τον δεύτερο ή τον τρίτο γάμο.

Παρακάτω, διαζευγμένες γυναίκες μοιράζονται τη στιγμή που κατάλαβαν ότι ήταν έτοιμες να πουν «δέχομαι» για ακόμη μία φορά.

1. Όταν ένιωσε τη σπίθα του έρωτα με έναν παιδικό φίλο.

“Ο άντρας μου κι εγώ γνωριζόμαστε από τα 11 μας. Γνωριστήκαμε στην Έκτη Δημοτικού και μείναμε φίλοι για χρόνια. Στο πέρας αυτών τον τεσσάρων δεκαετιών, υπήρχαν αμέτρητες στιγμές συντροφικότητας, τρυφερότητας και σύνδεσης.

Όταν τελικά τα φτιάξαμε, όλες αυτές οι στιγμές  ‘’έδεσαν’’μεταξύ τους. Ίσως μέρος της «γνώσης» της μέσης ηλικίας είναι η συνειδητοποίηση ότι οι σχέσεις δεν είναι μόνο μία καλή στιγμή αλλά πολλές, όταν βλέπεις τον άλλον και σκέφτεσαι, «Α, ώστε εδώ είσαι; Σε έψαχνα!”.

2. Όταν συνειδητοποίησε ότι η ζωή της ήταν καλύτερη μαζί του.

”Υπήρχαν δύο κεντρικές στιγμές στη σχέση μου με τον αρραβωνιαστικό μου: η μία στιγμή ήταν όταν κατάλαβα ότι ο μόνος με τον οποίο ήθελα να βγω ραντεβού ήταν αυτός και η άλλη, η στιγμή που ήξερα ότι ήθελα να τον παντρευτώ. Όταν αρχίσαμε να πρωτοβγαίνουμε, ο αρραβωνιαστικός μου κι εγώ, δεν είχαμε αποκλειστική σχέση και ήξερε ότι ήμουν μόνη και διαθέσιμη. Τους πρώτους δύο μήνες, κάθε φορά που έβγαινα με κάποιον άλλον, κατέληγα κάθε βράδυ να σκέφτομαι ότι με κανέναν δεν περνάω τόσο καλά όσο μαζί του. Αφού είχαν περάσει δύο μήνες μετά το πρώτο μας ραντεβού, φίλησα κάποιον άλλο και αμέσως κατάλαβα ότι δεν ήθελα να βγαίνω, να φιλώ ή να είμαι με οποιονδήποτε άλλον πέρα από εκείνον. Το επόμενο βράδυ του το είπα και προς έκπληξή μου, σκεφτόταν ακριβώς το ίδιο πράγμα και είχε ξεκόψει από τις υπόλοιπες σχέσεις του. Στην πραγματικότητα δεν πίστευα ότι θα ξαναπαντρευτώ, δεν έβλεπα τον λόγο. Μια μέρα μου ήρθε ουρανοκατέβατη η σκέψη πως η ζωή μου ήταν καλύτερη μαζί του. Μου φέρνει γαλήνη κάθε φορά που περνάει το κατώφλι της πόρτας. Δύο χρόνια περίπου μετά το πρώτο μας ραντεβού, μου έκανε πρόταση γάμου και δέχτηκα.

3. Όταν ήταν δίπλα της σε μία δύσκολη στιγμή για αυτήν

Δώδεκα χρόνια πριν, αναπτύχθηκε μία κατακόκκινη σφαιρική μάζα στο στήθος μου εν μια νυκτί. Ο γυναικολόγος μου, του έριξε μια ματιά και έφυγε από το δωμάτιο για να κανονίσει μαστογραφία, υπερηχογράφημα και να συγκαλέσει ιατρικό συμβούλιο. Τρομοκρατημένη, θέλοντας να ακούσω μία οικεία φωνή, τηλεφώνησα στον πρώην άντρα μου και του είπα τι συμβαίνει. Ήταν σιωπηλός καθ’όλη τη διάρκεια και το μόνο που είπε στο τέλος ήταν «Λοιπόν, καλή σου τύχη» και το έκλεισε. Απεγνωσμένη, αποφάσισα να τηλεφωνήσω στον Γιώργο, τον άντρα που πρόσφατα είχα αρχίσει να βγαίνω. Πριν ακόμη τον ρωτήσω αν μπορεί να έρθει, το έκανε μόνος του. Όταν βγήκα από το ακτινογραφικό μία ώρα αργότερα, ο Γιώργος ήταν εκεί, με τα μάτια του καρφωμένα σε εμένα. Αμέσως σηκώθηκε και ήρθε προς το μέρος μου με ανοικτές αγκάλες. Ποτέ δεν ήμουν τόσο χαρούμενη που έβλεπα κάποιον. Όπως έδειξαν οι εξετάσεις, τελικά ήταν μία πολύ άσχημη, αλλά ιάσημη λοίμωξη. Μόλις γιορτάσαμε την δέκατη επέτειο του γάμου μας.

4. Όταν έσπασε όλους τους «κανόνες των ραντεβού» για αυτόν

Νόμιζα πως το πρώτο μας ραντεβού ήταν ένα ποτό με έναν απλό συνεργάτη, ο οποίος είχε την πλήρη επιμέλεια της κόρης του. Διάβασα όλα τα blogs — ξέρετε, αυτά που λένε τι δεν πρέπει να κάνεις στο πρώτο ραντεβού, συμβουλές για ραντεβού μετά τα τριάντα και το πώς να βγεις ξανά στην αγορά των σχέσεων. Όλα έλεγαν κάτι σχετικό με το «δεν πρέπει να μιλήσεις για τον πρώην σου ή τον χωρισμό σας». Σπάσαμε όλους αυτούς τους κανόνες πριν καν έρθει το ορεκτικό. ‘Ηταν τόσο δεκτικός και άκουγε υπομονετικά όλα όσα έλεγα. Ένιωθα ασφαλής να του μιλήσω για όλα αυτά και μετά περιμένα να ακούσω την δική του ιστορία. Ποτέ δεν ένιωσα τόσο συνδεδεμένη με άλλον άνθρωπο. Ανοίξαμε τις καρδιές μας και παραδοθήκαμε ο ένας στον άλλο εκεί. Ποτέ δεν έχω γελάσει τόσο πολύ σε συζήτηση σχετική με το τραύμα του διαζυγίου. Γίναμε αχώριστοι από εκείνη την ημέρα.  Τότε δεν το είχα συνειδητοποιήσει αλλά κοιτάζοντας πίσω στον χρόνο, εκείνη η στιγμή ήταν που κατάλαβα ότι θα είναι ο σύντροφος μου στο επόμενο κεφάλαιο της ζωής μου.

5. Όταν τον είδε μαζί με τον γιο της.

“Δεν έψαχνα για μια νέα σχέση, αλλά όταν κοιτάξαμε ο ένας τον άλλο, είπα στον εαυτό μου:”. Ωχ, όχι, δεν θα ξεφορτωθώ ποτέ αυτόν τον τύπο!”. Ήρθε κοντά μου και με ρώτησε, «μπορώ να σε κεράσω ένα ποτό;» «Όχι», είπα, «εγώ θα σε κεράσω ένα, γιατί αν με κεράσεις ένα ποτό θα περιμένεις κάτι από μένα». Την επόμενη εβδομάδα βγήκαμε κανονικό ραντεβού και τρεις μήνες αργότερα, ήμασταν ακόμα μαζί, γι ‘αυτό αποφάσισα να τον γνωρίσω στον 7χρονο γιο μου. Ένα χρόνο μετά τη συνάντηση κι οι δυο τους ήταν στο σπίτι μου και έβλεπαν γελώντας μια ταινία. Ο γιος μου είχε το κεφάλι του στον ώμο του φίλου μου και ο φίλος μου είχε το χέρι του γύρω από το γιο μου. Τότε κατάλαβα ότι ήταν σωστός για μένα και για το παιδί μου. Παντρευτήκαμε  τρία χρόνια αργότερα.

6. Όταν συνειδητοποίησε ότι μπορούσε να είναι ο εαυτός της μαζί του.

Γνώρισα τον πρώτο σύζυγό μου, Richard, όταν ήμουν 16 ετών. Στην πραγματικότητα, ήταν το πρώτο αγόρι που ερωτεύτηκα. Για έξι μήνες ήμασταν πολύ ερωτευμένοι. Αλλά στη συνέχεια με χώρισε, αποφοίτησε και χάσαμε κάθε επαφή για 25 χρόνια. Το 2006 με βρήκε μέσω του classmates.com και μου έστειλε mail. Του έδωσα τον αριθμό του τηλεφώνου μου. Τηλεφώνησε. Μετά από 15 λεπτά ανακαλύψαμε πως ήμασταν και οι δύο διαζευγμένοι. Τον ρώτησα αν θα ήθελε να  συναντηθούμε για καφέ εκείνο το βράδυ. Είπε, «ναι». Συναντηθήκαμε κατά τις 21:00 στο μεγαλύτερο ραντεβού για καφέ που έγινε ποτέ στην ιστορία. Σε κάποιο σημείο κατά τη διάρκεια της μαραθώνιας συνομιλίας μας, έκλεισε τα χέρια μου στα δικά του και χωρίς δισταγμό μου είπε ότι ήμουν το ίδιο τολμηρό και θρασύ κορίτσι που γνώρισε στο γυμνάσιο. Κατάλαβα τότε εκεί, ότι θα μπορώ πάντα να είμαι ο εαυτός μου μαζί του. Ήξερα ότι θα τον παντρευτώ. Και το έκανα! Πέντε μήνες μετά αφού τα βρήκαμε, είπαμε «δέχομαι» σε ένα όμορφο πάρκο την τελευταία ημέρα του καλοκαιριού. Τον Σεπτέμβριο,  γιορτάζουμε 10 χρόνια ευτυχίας μαζί!

Πηγή: http://www.huffingtonpost.com